Εναλλακτική πρόταση για το ζήτημα των συνιστωσών κατέθεσε ο Αλέξης Τσίπρας
Ολοκληρώνεται τις επόμενες μέρες ο προσυνεδριακός διάλογος και η εκλογή των αντιπροσώπων για το 1ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο αρχίζει την ερχόμενη Τετάρτη 10 Ιουλίου και θα διαρκέσει μέχρι 14 Ιούλη. Ήδη έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες σε 390 από τις 566 Οργανώσεις Μελών (όπως από εδώ και πέρα θα ονομάζονται οι Τοπικές Επιτροπές του νέου κόμματος) και έχουν εκλεγεί περίπου 2.100 σύνεδροι, με το συνολικό αριθμό τους να προβλέπεται να υπερβεί τους 3.500.
Στις συνελεύσεις κυριαρχεί ένα μεγάλο «ναι» στον ενιαίο φορέα και σε ένα «ΣΥΡΙΖΑ των μελών» αλλά παράλληλα διεξάγεται ένας αρκετά ζωντανός διάλογος για τις Θέσεις και το Καταστατικό. Μεγάλη συζήτηση έχει προκαλέσει η πρόταση για το μέλλον των συνιστωσών, για εκλογή του προέδρου από το Συνέδριο (και όχι από την Κ.Ε.) καθώς και για τη μη ύπαρξη ξεχωριστών λιστών στην εκλογή της νέας Κεντρικής Επιτροπής. Ο πλατύς κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ δυσφορεί με φαινόμενα μηχανισμών και περιχαρακώσεων που, πάντως, παραμένουν υπαρκτά – ίσως σε μικρότερο βαθμό από άλλες φορές. Παράλληλα, παραμένει ζήτημα, τι ποσοστό συνέδρων θα προέρχεται από το δυναμικό που έχει προσεγγίσει τον ΣΥΡΙΖΑ τον τελευταίο χρόνο και τι ποσοστό θα απηχεί τον ΣΥΡΙΖΑ του 4%.
Δημοκρατική ανταλλαγή απόψεων
Η όλη διαδικασία χαρακτηρίζεται από τη δημοκρατική ανταλλαγή απόψεων. Στις συνελεύσεις παρουσιάζεται η εισήγηση στην οποία πλειοψηφικά κατέληξε η Κ.Ε. και ακολουθεί η παρουσίαση των θέσεων της Αριστερής Πλατφόρμας. Βέβαια, αυτή η κατάσταση εντείνει την εικόνα του «διφυούς κόμματος» ή «κόμματος μέσα σε κόμμα», πράγμα που προβληματίζει ένα μεγάλο αριθμό, κυρίως νέων, μελών. Είναι αλήθεια ότι για τον κόσμο που προέρχεται από συνιστώσες, αυτό είναι κάτι γνώριμο. Όμως, πλέον, ο κόσμος αυτός δεν είναι ούτε το 1/3 του νέου ΣΥΡΙΖΑ. Συζήτηση επίσης έχει προκαλέσει το θέμα της αυτοδιάλυσης των συνιστωσών (για το θέμα αυτό δείτε την σχετική ανακοίνωση της ΚΟΕ στη σελ. 9, καθώς και στη σελ. 11 την κοινή δήλωση τριών κεντρικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, των Μαν. Γλέζου από τους Ενεργούς Πολίτες, Γιαν. Θεωνά από την ΚΕΔΑ και Αντ. Νταβανέλλου από τη ΔΕΑ, που ζήτησαν να αποσυρθεί από τον προσυνεδριακό διάλογο η πρόταση αυτή). Για το ζήτημα αυτό άλλωστε, σε χθεσινή συνεδρίαση της Γραμματείας η οποία ασχολήθηκε με τα οργανωτικά και πολιτικά θέματα του συνεδρίου, ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σημείωσε ότι ο σεβασμός του νέου καταστατικού από όλα τα μέλη του ενιαίου κόμματος είναι όρος απαράβατος, αλλά άφησε ανοιχτή μία ακόμη επιλογή για τις συνιστώσες. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ανέφερε ότι όποια συνιστώσα δεν είναι ακόμη έτοιμη να αυτοδιαλυθεί, θα έχει την επιλογή να παύσει τη δημόσια λειτουργία και έκφρασή της. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το θέμα αυτό θα απασχολήσει τις εργασίες του Συνεδρίου.
Σημαντικό, τέλος, είναι το διεθνές ενδιαφέρον για το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Αντιπροσωπείες από δεκάδες χώρες, απ’ όλες τις ηπείρους, ετοιμάζονται να έρθουν στην Ελλάδα. Η ελπίδα προς τον ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεπεράσει τα σύνορα της Ελλάδας και της Ευρώπης – μια παράμετρος που ακόμη δεν έχει συνειδητοποιηθεί εντός των τειχών.
Ποιο είναι το μεγάλο στοίχημα;
Γενικότερα μπορούμε να πούμε ότι το τι θα προκύψει από το Συνέδριο, ως κλίμα και ως αποφάσεις, παραμένει ένα ζήτημα ανοιχτό. Παρ’ ότι η προσυνεδριακή διαδικασία, ουσιαστικά, είχε ελάχιστο χρόνο στη διάθεσή της, το Συνέδριο θα έχει μια σημαντική μαζικότητα και άρα διαπερατότητα σε ουσιώδεις ιδέες και επιχειρήματα. Άλλωστε, ευεργετικά επιδρά και η χρονική σύμπτωση με το μεγάλο λαϊκό κίνημα που ξέσπασε με αφορμή το κλείσιμο της ΕΡΤ, για την υπεράσπιση της πραγματικής δημοκρατίας και του πολιτισμού.
Ένα πρώτο βασικό στοίχημα, λοιπόν, είναι αν το Συνέδριο θα εξελιχθεί σε ένα σημαντικό γεγονός για την αντίσταση του ελληνικού λαού και τη διέξοδο της χώρας από το ειδικό καθεστώς της τρόικας και των μνημονίων. Για μια νέα λαϊκή δημοκρατική και ριζοσπαστική μεταπολίτευση, όπως γράφουν οι Θέσεις.
Ένα δεύτερο βασικό στοίχημα αποτελεί το αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει πραγματικά «κόμμα των μελών» του και αν θα αποδυναμωθούν μηχανισμοί, παραγοντισμοί, περιχαρακώσεις και τάσεις αυτοεπιβεβαίωσης. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα χειραφετηθεί από τις παλιές νοοτροπίες και θα προχωρήσει στο δρόμο μιας μεγάλης, ανοιχτής, λαϊκής, δημοκρατικής, παράταξης της Αριστεράς. Και στα δύο αυτά στοιχήματα σημαντικό ρόλο καλείται να παίξει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και κάθε ένας σύνεδρος ξεχωριστά οφείλει να δώσει τη δική του συμβολή, υπερβαίνοντας στερεότυπα και συνήθειες του παρελθόντος. Σε κάθε περίπτωση η απαίτηση του κόσμου που προσβλέπει στον ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφής: Το 1ο Συνέδριο να πυροδοτήσει μια νέα πορεία λαϊκής ανάτασης και πεποίθησης για τη δημοκρατική ανατροπή.
Μ.Σ.
