Εκ των πραγμάτων «συγχώνευση» για Olympic Air και Aegean
Όταν στις 25 Οκτωβρίου του 2012, το αφεντικό της Aegean Airlines, Ευτύχης Βασιλάκης, μιλώντας μπροστά σε κοινό επιχειρηματιών, δήλωνε σε δραματικούς τόνους πως «πρέπει οι Αρχές να αποφασίσουν γρήγορα (σ.σ. για την συγχώνευση Olympic Air-Aegean)» και ότι «η εξαγορά της Olympic Air είναι κίνηση επιβίωσης», ο Τύπος έσπευδε να συμπαρασταθεί στον επιχειρηματία που συνέβαλε επί μια δεκαετία στην αποδιάρθρωση του μοναδικού αξιόπιστου και αξιόπλοου εθνικού αερομεταφορέα μιας χώρας.
Ο Ε. Βασιλάκης, ωστόσο -όπως είχε τότε επισημάνει ο Δρόμος- ήταν ξεκάθαρος: «αν δεν μου δώσετε την Olympic Air, θα καταρρεύσω». Πάρα ταύτα, οι ευρωπαϊκές Αρχές έχουν τους κανόνες τους και καθώς είναι αναφανδόν υπέρ της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας και ευαγγέλιό τους είναι ο «υγιής ανταγωνισμός», δεν έχουν ακόμη δώσει το πράσινο φως για να συγχωνευθούν οι δύο εταιρίες… αν και οι πανταχού παρούσες και παντοδύναμες «αγορές» έχουν προεξοφλήσει τη θετική απάντηση «παίζοντας» αναλόγως με τις μετοχές της Aegean (που είναι εισηγμένη στο Χ.Α.).
Εδώ είναι μπανανία
Όταν μέσα στην εβδομάδα, ωστόσο, η πάλαι πότε κραταιά Ολυμπιακή, υπό διοίκηση MIG, ανακοίνωσε πως από Οκτώβρη σταματά 3 από τα βασικά (τόσο επιβατικά, όσο και εμπορευματικά) δρομολόγια εσωτερικού σε μεγάλες πόλεις (Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Ρόδος), ουσιαστικά έστελνε μήνυμα προς την Κομισιόν, πως ό,τι και να κάνει η ίδια, εδώ είναι μπανανία και το ιδιωτικό συμφέρον είναι υπεράνω κανονισμών.
Από τις αρχές του 2013, άλλωστε, οι δύο υπό συγχώνευση εταιρίες –περιμένοντας υποτίθεται την απόφαση των ευρωπαϊκών Αρχών- λειτουργώντας ως ιδιότυπο καρτέλ και κάνοντας μεταξύ τους lobbying (όπως λέγεται η κομπίνα στους «καλούς επιχειρηματικούς κύκλους») έχουν μοιράσει την Ελλάδα σε δρομολόγια αποσυρόμενη καθεμία εξ αυτών από αεροδρόμια που μέχρι πρότινος εξυπηρετούσαν αμφότερες, με την Olympic Air να κάνει τις περισσότερες εκπτώσεις στο μοίρασμα. Λειτουργώντας με ένα ιδιότυπο καθεστώς ολιγοπωλίου οι τιμές των ναύλων έχουν αυξηθεί προς όλους τους προορισμούς και για τις δύο εταιρίες, ενώ η Ολυμπιακή της MIG σε αντίθεση με την κρατική Ολυμπιακή, έχει περιορίσει, σε ποσοστό που κοντεύει να ξεπεράσει το 50%, τόσο το πτητικό της έργο όσο και τις θέσεις εργασίας του προσωπικού της. Ταυτόχρονα οι δύο «παίκτες» έχουν φροντίσει να μοιράσουν και το handling στα περιφερειακά αεροδρόμια (δηλαδή τη διαχείριση του επίγειου έργου σε επιβάτες και φορτία).
Από τη στιγμή που η κρατική Ολυμπιακή έπαψε να υφίσταται και ο υπουργός Κ. Χατζηδάκης με τις προηγούμενες (απολύ τως συνεννοημένες στο θέμα αυτό) κυβερνήσεις Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, την ξεπούλησαν στον mr. MIG, οι αερομεταφορές στη χώρα μας λειτουργούν ως ένα καλά οργανωμένο καρτέλ μεταξύ δύο (αυτό αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία!) επιχειρηματιών με τον έναν εξ αυτών να βγαίνει κερδισμένος από την υποβάθμιση της φήμης, του ονόματος και της δυνατότητας λειτουργίας της πρώτης εταιρίας. Οι κακές γλώσσες των Μεταφορών, το λένε εδώ και μήνες: ο Ε. Βασιλάκης έχει πετύχει το στόχο του – η Olympic Air έχει αυτοκτονήσει υπέρ της Αegean, περιορίζοντας το πτητικό της έργο, υποβαθμίζοντας τις υπηρεσίες της, διώχνοντας το μισό προσωπικό της, πουλώντας τα slots υπό αδιευκρίνιστους όρους και μοιράζοντας το handling (τομέας στον οποίο στο παρελθόν μεσουρανούσε). Υπό αυτές τις συνθήκες, όποια απόφαση και να πάρει η Κομισιόν, η Aegean «κατάπιε» την Olympic Air με όρους… ελεύθερου ανταγωνισμού.
Μ.Ε.
