Λιβύη – Συρία – Υεμένη – Ιορδανία.

Στη Λιβύη φαίνεται ότι την εξέγερση την υφάρπαξαν δυνάμεις που ουδεμία σχέση έχουν με τις προσδοκίες της νεολαίας και των λαϊκών στρωμάτων, περιθωριοποιώντας από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων τις επαναστατικές επιτροπές. Η ισχυρή παρουσία στο Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο και στην ηγεσία της στρατιωτικής δύναμης αμφιλεγόμενων προσωπικοτήτων που συνεργάζονται στενά με τη Δύση, οι συνεχείς αποσκιρτήσεις από το καθεστώς Καντάφι και οι πληροφορίες ότι οι υιοί Καντάφι ζητούν διαπραγματεύσεις εύσχημης εξόδου (The Guardian 31/3) δείχνουν ότι η εξέγερση εξελίσσεται όλο και περισσότερο σε μια ένοπλη σύγκρουση μεταξύ παραγόντων του κανταφικού καθεστώτος με στόχευση την αλλαγή φρουράς. Στην υπόλοιπη περιοχή της Μ. Ανατολής συνεχίζεται η κοινωνική και πολιτική αναταραχή, με πρωταγωνιστές τους νέους και τα φτωχότερα στρώματα, αλλά και με παρεμβάσεις των περιφερειακών δυνάμεων και των Δυτικών που ως βασικό στοιχείο τους έχουν το να κερδίσουν χρόνο.

Συρία: Κλιμακώθηκε η λαϊκή κινητοποίηση την «Παρασκευή των Μαρτύρων», για τους νεκρούς των προηγούμενων διαδηλώσεων, ύστερα από άρνηση του καθεστώτος Άσαντ να ικανοποιήσει τα βασικά αιτήματα: άρση των νόμων έκτακτης ανάγκης και απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων. Ο γρίφος της Συρίας πονοκεφαλιάζει Δυτικούς και κατεστημένες δυνάμεις της περιοχής. Νεοσυντηρητικά γεράκια των ΗΠΑ ζητούν να παρθούν μέτρα τύπου Λιβύης, ενώ οι «πραγματιστές» κατευθύνουν τις προσπάθειες στη διατήρηση της «σταθερότητας», φοβούμενοι την αύξηση της επιρροής του Ιράν και τις εξελίξεις στην Ιορδανία. Εξ ου και η συμπαράσταση του βασιλιά Αμπτουλάχ της Σ. Αραβίας προς τον Άσαντ (με έγκριση των ΗΠΑ, προφανώς). Ιδιαίτερο το ενδιαφέρον της Τουρκίας, η οποία συνιστά «μεταρρυθμίσεις», αλλά στέλνει τον αρχηγό των μυστικών της υπηρεσιών Χακάν Φιντάν στη Συρία για να «αξιολογήσει τις αιτίες αναταραχής». Διάβαζε: φόβος για το Κουρδικό.

Υεμένη: Η αύξηση της κλίμακας των λαϊκών κινητοποιήσεων την Παρασκευή 1/4 αποτελεί τον παράγοντα που ωθεί σε συνεχείς αποσκιρτήσεις στρατιωτικών και φυλών από τις δυνάμεις του προέδρου Αλί Αμπντάλα Σαλέχ. Οι διαπραγματεύσεις του σαββατοκύριακου για την αποχώρησή του Σαλέχ απέτυχαν, γιατί ανέστρεψε τη στάση του και εκεί που συζητούσε τους όρους αποχώρησης –όπως αμνηστία—ανήγγειλε ότι θα παραμείνει στην εξουσία μέχρι το 2013. Όμως, η νομιμοποίησή του έχει υπονομευθεί άκρως. Ο Σαλέχ επιμένει στην παραμονή του, έχοντας την υποστήριξη των Αμερικανών που τώρα μπορούν να παρεμβαίνουν στρατιωτικά σε περιοχές της Υεμένης. Μια δημοκρατική μεταβολή θα άλλαζε πλήρως τους όρους.

Ιορδανία: Η κινητοποίηση (24/3/) της Νεολαίας διαλύθηκε με τη βία από μια αντιδιαδήλωση, την «Πορεία των Νομιμοφρόνων» και τις δυνάμεις καταστολής. Ο απολογισμός 100 τραυματίες και τουλάχιστον 1 νεκρός. Την 1/4/έγινε ξανά – παράλληλα με κινητοποιήσεις των άλλων δυνάμεων της αντιπολίτευσης.  Τα αιτήματα της Νεολαίας 24 Μάρτη δείχνουν ότι αρχίζουν να εμφανίζονται στην ηγεσία του κινήματος και άλλες δυνάμεις. Οι νέοι ζητούν: Κυβέρνηση εκλεγμένη από το λαό, κοινοβούλιο που να αντιπροσωπεύει το λαό, πραγματικές συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, δίωξη των διεφθαρμένων, μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος , παύση της αστυνομικής βίας, εθνική ενότητα. Προς το παρόν δεν μπαίνει ζήτημα ανατροπής της δυναστείας των Χασεμιτών, αλλά μπορεί να υποθέσει κανείς ότι είναι ζήτημα χρόνου και θα εξαρτηθεί από τις γενικότερες εξελίξεις στην περιοχή.

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!