«Το Μπαχρέιν δεν είναι Συρία, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος οι ακτιβιστές να κάνουν τα στραβά μάτια».
Μ’ αυτόν τον τίτλο, άρθρου του στη βρετανική εφημερίδα The Guardian (8/5), «σεντράρει» ο Ντέιβιντ Γουίαρινγκ κυβερνήσεις και παράγοντες που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται γενικώς τα ανθρώπινα δικαιώματα, μόνο που, συνήθως, τέτοια θεωρούν πως έχουν αποκλειστικά οι άνθρωποι που αντιπαλεύουν καθεστώτα εχθρικά και όχι τις φίλιες δυνάμεις της Δύσης. «Πώς αποφασίζουμε σε ποιες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα δώσουμε προσοχή;» ρωτά. «Όχι, πάντως, ακούγοντας εκείνους που μας λένε “αλλού είναι χειρότερα”».
Αφορμή στάθηκε η καταστολή των λαϊκών κινητοποιήσεων στο Γκραν Πρι, που έγινε στο Μπαχρέιν τον περασμένο μήνα, ώστε να μην δημιουργούν «κακό περιβάλλον» και η προσπάθεια της δυναστείας των Αλ-Καλίφα να ξεπλύνει τον δολοφονικό αυταρχισμό της μέσω των κορυφαίων διεθνών αγώνων αυτοκινήτου. Οι δημοκράτες αγωνιστές στο Μπαχρέιν, αξίζει να υπενθυμίσουμε, εδώ και ένα χρόνο έχουν υποστεί βίαιες ενέργειες που κυμαίνονται από τις δολοφονίες, τις απαγωγές, τις φυλακίσεις, την εκδίωξη από την εργασία τους, δίκες, μέχρι και την εισβολή σαουδαραβικού στρατού που συμμετείχε στην καταστολή των διαμαρτυριών τους.
Δεν μπορεί κανείς εύκολα να υπερασπιστεί την καταστολή ενός δημοκρατικού κινήματος, όσο κι αν το θέλει, ούτε και είναι εύκολα δικαιολογήσιμη η διεξαγωγή ενός διεθνούς αθλητικού γεγονότος σε μια χώρα που δολοφονεί, απάγει και καταδικάζει τους πολίτες της γιατί επιδιώκουν, και μάλιστα ειρηνικά, την ανατροπή ενός αυταρχικού βασιλικού καθεστώτος. Και όμως, λέει ο Μπίαρινγκ, όταν διακυβεύονται χρήμα και εξουσία, τα ανυπεράσπιστα γίνονται υπερασπίσιμα και μάλιστα με ηχηρό τρόπο. Έτσι, οι κριτικές για τη διεξαγωγή του Γκραν Πρι στο Μπαχρέιν αντιμετωπίστηκαν με βάση τη γραμμή ότι «υπάρχουν και χειρότερες χώρες». Ο υπουργός Εξωτερικών του Μπαχρέιν έγραψε στο Τουίτερ ότι «αν θέλει κανείς να καλύψει αιματηρές συγκρούσεις να πάει στη Συρία. Εδώ εμείς θα απολαύσουμε στο Γραν Πρι». Και ο υπ’ αριθμόν ένα της Φόρμουλα 1, Μπέρνι Εκλεστόνε, συμβούλευσε τους δημοσιογράφους να πάνε στη Συρία και να «γράψουν για τα εκεί γεγονότα, γιατί είναι πιο σημαντικά από τα εδώ». Ακόμη και ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ντ. Κάμερον, απαντώντας στο ερώτημα εάν έπρεπε να γίνει το Γκραν Πρι στο Μπαχρέιν και λέγοντας τα συνήθη τετριμμένα σχετικά με τη σημασία που έχει αυτός ο σημαντικός σύμμαχος της Βρετανίας να προχωρήσει σε πολιτικές μεταρρυθμίσεις, ακολούθησε την ίδια γραμμή: «Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε σαφείς: το Μπαχρέιν δεν είναι Συρία».
Αλλά ούτε Ουκρανία είναι. Ούτε συγκρίνεται η καταστολή των Αλ Καλίφα με το αντιδημοκρατικό μεν, αλλά όχι δολοφονικό ουκρανικό καθεστώς. Κι όμως, ήδη συζητείται το μποϊκοτάρισμα του ευρωπαϊκού κυπέλλου ποδοσφαίρου που θα διεξαχθεί κατά το ήμισυ στην Ουκρανία τον ερχόμενο Ιούνιο, επειδή η φυλακισμένη για οικονομικές καταχρήσεις και σκάνδαλα, προσφιλής όμως στη Δύση, πρώην πρόεδρος Γ. Τιμοσένκο κάνει απεργία πείνας και το καθεστώς δεν υποχωρεί. Η ευαίσθητη ευρωπαϊκή επιτροπή (Κομισιόν), χώρες-μέλη της οποίας κάνουν χρυσές μπίζνες πουλώντας όπλα καταστολής ταραχών στο καθεστώς του Μπαχρέιν, επισήμανε, σύμφωνα με το Der Spiegel, ότι και τα 27 μέλη της θα μείνουν μακριά από τους αγώνες στην Ουκρανία. Η Α. Μέρκελ και το υπουργικό συμβούλιό της προφανώς θα κάνουν το ίδιο, αναφέρει το περιοδικό, προκειμένου να μην ενισχύσουν τη νομιμοποίηση του καθεστώτος.
Αηδιαστική υποκρισία; Ναι, έχει κανείς καμιά αμφιβολία; Αλλά αυτό δεν πρέπει να αφήνεται στο συναίσθημα μόνο. Χρειάζεται τεκμηριωμένη αποκάλυψη των γεωπολιτικών και οικονομικών συμφερόντων που υπαγορεύουν την εκάστοτε στάση απέναντι στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία όχι μόνο οικουμενικά δεν θεωρούνται από τη Δύση, αλλά έχουν ενταχθεί στο ιμπεριαλιστικό οπλοστάσιό της. Με τη συνέργεια και πολλών οργανώσεων υπεράσπισης που κάνουν τα στραβά μάτια στα «δικά μας» καθεστώτα…
Αφορμή στάθηκε η καταστολή των λαϊκών κινητοποιήσεων στο Γκραν Πρι, που έγινε στο Μπαχρέιν τον περασμένο μήνα, ώστε να μην δημιουργούν «κακό περιβάλλον» και η προσπάθεια της δυναστείας των Αλ-Καλίφα να ξεπλύνει τον δολοφονικό αυταρχισμό της μέσω των κορυφαίων διεθνών αγώνων αυτοκινήτου. Οι δημοκράτες αγωνιστές στο Μπαχρέιν, αξίζει να υπενθυμίσουμε, εδώ και ένα χρόνο έχουν υποστεί βίαιες ενέργειες που κυμαίνονται από τις δολοφονίες, τις απαγωγές, τις φυλακίσεις, την εκδίωξη από την εργασία τους, δίκες, μέχρι και την εισβολή σαουδαραβικού στρατού που συμμετείχε στην καταστολή των διαμαρτυριών τους.
Δεν μπορεί κανείς εύκολα να υπερασπιστεί την καταστολή ενός δημοκρατικού κινήματος, όσο κι αν το θέλει, ούτε και είναι εύκολα δικαιολογήσιμη η διεξαγωγή ενός διεθνούς αθλητικού γεγονότος σε μια χώρα που δολοφονεί, απάγει και καταδικάζει τους πολίτες της γιατί επιδιώκουν, και μάλιστα ειρηνικά, την ανατροπή ενός αυταρχικού βασιλικού καθεστώτος. Και όμως, λέει ο Μπίαρινγκ, όταν διακυβεύονται χρήμα και εξουσία, τα ανυπεράσπιστα γίνονται υπερασπίσιμα και μάλιστα με ηχηρό τρόπο. Έτσι, οι κριτικές για τη διεξαγωγή του Γκραν Πρι στο Μπαχρέιν αντιμετωπίστηκαν με βάση τη γραμμή ότι «υπάρχουν και χειρότερες χώρες». Ο υπουργός Εξωτερικών του Μπαχρέιν έγραψε στο Τουίτερ ότι «αν θέλει κανείς να καλύψει αιματηρές συγκρούσεις να πάει στη Συρία. Εδώ εμείς θα απολαύσουμε στο Γραν Πρι». Και ο υπ’ αριθμόν ένα της Φόρμουλα 1, Μπέρνι Εκλεστόνε, συμβούλευσε τους δημοσιογράφους να πάνε στη Συρία και να «γράψουν για τα εκεί γεγονότα, γιατί είναι πιο σημαντικά από τα εδώ». Ακόμη και ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ντ. Κάμερον, απαντώντας στο ερώτημα εάν έπρεπε να γίνει το Γκραν Πρι στο Μπαχρέιν και λέγοντας τα συνήθη τετριμμένα σχετικά με τη σημασία που έχει αυτός ο σημαντικός σύμμαχος της Βρετανίας να προχωρήσει σε πολιτικές μεταρρυθμίσεις, ακολούθησε την ίδια γραμμή: «Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε σαφείς: το Μπαχρέιν δεν είναι Συρία».
Αλλά ούτε Ουκρανία είναι. Ούτε συγκρίνεται η καταστολή των Αλ Καλίφα με το αντιδημοκρατικό μεν, αλλά όχι δολοφονικό ουκρανικό καθεστώς. Κι όμως, ήδη συζητείται το μποϊκοτάρισμα του ευρωπαϊκού κυπέλλου ποδοσφαίρου που θα διεξαχθεί κατά το ήμισυ στην Ουκρανία τον ερχόμενο Ιούνιο, επειδή η φυλακισμένη για οικονομικές καταχρήσεις και σκάνδαλα, προσφιλής όμως στη Δύση, πρώην πρόεδρος Γ. Τιμοσένκο κάνει απεργία πείνας και το καθεστώς δεν υποχωρεί. Η ευαίσθητη ευρωπαϊκή επιτροπή (Κομισιόν), χώρες-μέλη της οποίας κάνουν χρυσές μπίζνες πουλώντας όπλα καταστολής ταραχών στο καθεστώς του Μπαχρέιν, επισήμανε, σύμφωνα με το Der Spiegel, ότι και τα 27 μέλη της θα μείνουν μακριά από τους αγώνες στην Ουκρανία. Η Α. Μέρκελ και το υπουργικό συμβούλιό της προφανώς θα κάνουν το ίδιο, αναφέρει το περιοδικό, προκειμένου να μην ενισχύσουν τη νομιμοποίηση του καθεστώτος.
Αηδιαστική υποκρισία; Ναι, έχει κανείς καμιά αμφιβολία; Αλλά αυτό δεν πρέπει να αφήνεται στο συναίσθημα μόνο. Χρειάζεται τεκμηριωμένη αποκάλυψη των γεωπολιτικών και οικονομικών συμφερόντων που υπαγορεύουν την εκάστοτε στάση απέναντι στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία όχι μόνο οικουμενικά δεν θεωρούνται από τη Δύση, αλλά έχουν ενταχθεί στο ιμπεριαλιστικό οπλοστάσιό της. Με τη συνέργεια και πολλών οργανώσεων υπεράσπισης που κάνουν τα στραβά μάτια στα «δικά μας» καθεστώτα…
(Πηγή: The Guardian 8/5, Der Spiegel)
Μ.Ν.
Μ.Ν.
Σχόλια
