Η αστική δημοκρατία τρέφεται από τεράστια κοιτάσματα βίας και αίματος που καλλιεργεί και εκμεταλλεύεται, όχι μόνο παλιότερα (δουλεία, αποικιοκρατία, παγκόσμιοι πόλεμοι κ.λπ.), αλλά και νεότερα (Βιετνάμ, Σαλβαδόρ, Γουατεμάλα, Ιράκ, Αφγανιστάν, Κονγκό κ.ά.). Και επειδή τα αγαθά της, τα μοιράζονται όλοι οι εντός των τειχών της, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο, ούτε οι πλούσιοι ούτε οι περισσότεροι φτωχοί θέλουν να ξέρουν πού στηρίζεται η αξιοθαύμαστη δημοκρατία τους.
Οι κυρίαρχες τάξεις δημιουργώντας γκέτο ευμάρειας στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία και την Ιαπωνία, όπου ζουν οι τυχεροί του πλανήτη, εκδημοκράτισαν τη συνενοχή για τα εγκλήματα που διαπράττονται σε βάρος δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλη τη γη. Με σπονδυλική στήλη τη βολεμένη μεσαία τάξη, αλλά συνενόχους ακόμα και πολλούς παρίες που ενώ συνεχώς αυξάνουν, εξαθλιώνονται και περιθωριοποιούνται, παραμένουν εμποτισμένοι από την κυρίαρχη ιδεολογία του γκέτο. Ιδιαίτερα σημαντικός είναι ο ρόλος των ενσωματωμένων διανοουμένων που στηρίζουν ενεργητικά ή παθητικά αυτή την επιπλέουσα στην αρπαγή, στο αίμα και τη φρίκη δημοκρατία που εξασφαλίζει μόρφωση, στέγη, εργασία, περίθαλψη, άνεση και αναψυχή στους υπηκόους της, με αντάλλαγμα την ανοχή ή τη συνενοχή τους στις γενοκτονίες, τις δικτατορίες και τις ερημοποιήσεις που οι μισθοφόροι της επιτελούν στην Αφρική, την Ασία και την Αμερική. Έτσι, συνεχίζεται ανεμπόδιστα και η σφαγή στο κατεχόμενο Ιράκ.
Ευτυχώς, δεν μένουν όλοι απαθείς. Στις 9, 10 και 11 Μαρτίου, πραγματοποιείται στο Πανεπιστήμιο Γκεντ του Βελγίου, σε συνεργασία με το «Δικαστήριο των Βρυξελλών» τριήμερο διεθνές σεμινάριο για την υποστήριξη των ακαδημαϊκών του Ιράκ που συστηματικά εξολοθρεύονται. Ήδη, εκτός από τους συμμετέχοντες, έχουν υπογράψει την παρακάτω διακήρυξη περισσότεροι από 200 Βέλγοι ακαδημαϊκοί, μεταξύ των οποίων και ο καθηγητής θεωρητικής φυσικής Ζαν Μπρικμόν (βλ. Περίπτερο Ιδεών, Δρόμος αρ. φ. 15), καθώς και πολλοί γνωστοί διανοούμενοι από άλλες χώρες (Ν. Τσόμσκι, Ε. Γκαλεάνο, Ρ. Φολκ, Τζ. Πέτρας κ.ά.).
Στ. Ελλ.
Υποστηρίξτε τη Χάρτα του Γκεντ υπέρ του ακαδημαϊκού κόσμου του Ιράκ
Ο ύπατος αρμοστής του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, Αντόνιο Γκουτιέρες, έχει επισημάνει ότι το Ιράκ αποτελεί τη γνωστότερη σύγκρουση παγκοσμίως, αλλά τη λιγότερο γνωστή ανθρωπιστική κρίση. Η ανθρωπιστική κοινότητα μόνο τελευταία άρχισε να αναγνωρίζει την έκταση τη μεγαλύτερης εκτόπισης συνεπεία πολέμου στην ιστορία της Μέσης Ανατολής. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, υπάρχουν σήμερα 2.700.000 Ιρακινοί εκτοπισμένοι στο εσωτερικό της χώρας και 2.200.000 πρόσφυγες, οι περισσότεροι σε γειτονικές χώρες. Ένας στους έξι Ιρακινούς είναι εκτοπισμένος. Πάνω από 8.000.000 Ιρακινοί χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια. Μία μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2006 στην έγκυρη ιατρική επιθεώρηση The Lancet υπολογίζει σε 654.965 τους νεκρούς του πολέμου στα τέσσερα πρώτα χρόνια μετά την εισβολή των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, το 2003. Η έγκυρη βρετανική εταιρία μετρήσεων ORB, υπολόγισε τους νεκρούς σε 1.200.000, τον Σεπτέμβρη 2007. Η εκτίμηση του Just Foreign Policy, τον Οκτώβρη 2010, ανέρχεται σε πάνω από 1.400.000 νεκρούς.
Μία λίγο γνωστή πτυχή της τραγωδίας είναι η συστηματική εξαφάνιση των ακαδημαϊκών του Ιράκ. Κάτω από την κατοχή, η πνευματική και τεχνική τάξη του Ιράκ αποτελεί στόχο μιας συστηματικής και συνεχούς εκστρατείας εκφοβισμών, απαγωγών, εκβιασμών, συγκυριακών σκοτωμών και στοχευμένων δολοφονιών. Εξελισσόμενη παράλληλα με την καταστροφή της εκπαιδευτικής υποδομής του Ιράκ, αυτή η καταπίεση έχει οδηγήσει σε μαζική βίαιη εκτόπιση τον κύριο όγκο της μορφωμένης μεσαίας τάξης του Ιράκ, τη βασική μηχανή προόδου και ανάπτυξης στα σύγχρονα κράτη. Η απουσία της μεσαίας τάξης επέφερε την κατάρρευση των δημοσίων υπηρεσιών, επηρεάζοντας όλα τα τμήματα και επίπεδα της ιρακινής κοινωνίας. Ο αριθμός των δολοφονημένων Ιρακινών ακαδημαϊκών συνεχώς αυξάνεται.
Στα τέλη του 2006, η βρετανική εφημερίδα The Independent ανέφερε ότι περισσότεροι από 470 ακαδημαϊκοί είχαν δολοφονηθεί, ενώ η εφημερίδα The Guardian έγραψε ότι οι δολοφονηθέντες μόνο των πανεπιστημίων της Βαγδάτης και της Μπάσρα ανέρχονται σε 500. Τον Οκτώβρη 2010, είχαν καταγραφεί 449 περιπτώσεις τέτοιων δολοφονιών από το BRussells Tribunal, που εδρεύει στο Βέλγιο. Ακόμα και ανάμεσα στα τρομακτικά επίπεδα βίας που επακολούθησαν την εισβολή του 2003, οι δολοφονίες των ακαδημαϊκών ξεχωρίζουν για τον εξαιρετικά επιλεκτικό τους χαρακτήρα. Στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων φαίνεται ότι τα θύματα έχουν εξειδικευμένα επιλεγεί είτε ως άμεσοι στόχοι επαγγελματιών εκτελεστών είτε ως αντικείμενα ψευτοαπαγωγών που καταλήγουν στη θανάτωσή τους.
Το Διεθνές Ιατρικό Σώμα αναφέρει ότι ο πληθυσμός των εκπαιδευτικών στη Βαγδάτη έχει μειωθεί κατά 80%. Το ιατρικό προσωπικό έχει επίσης αποχωρήσει σε δυσανάλογους αριθμούς. Περίπου το 40% της ιρακινής μεσαίας τάξης έχει φύγει μέχρι τα τέλη του 2006, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Ο διευθυντής του Διεθνούς Ινστιτούτου Διακυβέρνησης του ΟΗΕ δημοσίευσε μία έκθεση στις 27 Απριλίου 2005 στην οποία λεπτομερώς αναφέρεται ότι από την έναρξη του πολέμου το 2003, το 84% των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων του Ιράκ πυρπολήθηκαν, λεηλατήθηκαν ή καταστράφηκαν. Ανάμεσα στον Μάρτιο 2003 και στον Οκτώβριο 2008, αναφέρθηκαν 31.598 βίαιες επιθέσεις εναντίον εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στο Ιράκ, σύμφωνα με το ιρακινό Υπουργείο Παιδείας. Από το 2007 βομβιστικές εκρήξεις στο Πανεπιστήμιο Αλ Μουστανσιρίγια της Βαγδάτης, έχουν σκοτώσει ή ακρωτηριάσει πάνω από 335 φοιτητές και προσωπικό, σύμφωνα με την έκθεση της ΟΥΝΕΣΚΟ «Η εκπαίδευση κάτω από επίθεση, 2010». Ένας ψηλός τοίχος τεσσάρων μέτρων χτίστηκε γύρω από τον πανεπιστημιακό χώρο. Μέχρι σήμερα, δεν έχει γίνει καμία συστηματική έρευνα γύρω απ’ αυτό το φαινόμενο από τις αρχές κατοχής. Ούτε μία σύλληψη δεν έχει αναφερθεί σε σχέση με τη συνεχιζόμενη τρομοκράτηση των διανοουμένων.
Το ιρακινό εκπαιδευτικό σύστημα, κάποτε το καμάρι της Μέσης Ανατολής, έχει κυριολεκτικά καταρρεύσει, μετά από 13 χρόνια διεθνών κυρώσεων και επτά χρόνια πολέμου και κατοχής. Ένας στους πέντε Ιρακινούς μεταξύ 10 και 49 ετών δεν μπορεί να διαβάσει ή να γράψει μια απλή πρόταση σε σχέση με την καθημερινή ζωή. Ενώ το Ιράκ καμάρωνε για το ρεκόρ αλφαβητισμού που κατείχε στη Μέση Ανατολή στη δεκαετία του ’80, ο αναλφαβητισμός έφτασε το 20% το 2010 και είναι από τους υψηλότερους στην περιοχή. Ο αναλφαβητισμός των γυναικών σε μερικές κοινότητες φτάνει το 40-50%. Η διαφθορά είναι αχαλίνωτη. Το ιρακινό Υπουργείο Εσωτερικών έχει παραδεχτεί ότι περισσότεροι από 9.000 δημόσιοι υπάλληλοι, συμπεριλαμβανομένων υψηλόβαθμων στελεχών στο γραφείο του πρωθυπουργού, έχουν αγοράσει και παρουσιάσει πλαστά πανεπιστημιακά διπλώματα. Εντωμεταξύ, κονδύλια που προορίζονταν για την εκπαίδευση έχουν διοχετευτεί στην «ασφάλεια».
Υπογραφές
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν αυτά τα δεδομένα, οι υπογράφοντες:
Ζητάμε να προωθηθεί αμέσως μια διεθνής ανεξάρτητη έρευνα που θα εξετάσει αυτούς τους εξωδικαστικούς φόνους. Αυτή η έρευνα θα πρέπει επίσης να εξετάσει το ζήτημα της ευθύνης και ξεκάθαρα να εντοπίσει ποιος είναι υπόλογος για αυτή την κατάσταση. Απευθυνόμαστε στον ειδικό ερευνητή για τις συνοπτικές εκτελέσεις στη Διεύθυνση του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, στη Γενεύη.
Απευθυνόμαστε σε οργανισμούς που ασχολούνται με την εφαρμογή ή την υπεράσπιση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου να θέσουν αυτά τα εγκλήματα στην ατζέντα τους.
Καλούμε ακαδημαϊκούς και σπουδαστές να βοηθήσουν να παύσει αυτή η σιωπή που περιβάλλει τα εγκλήματα εναντίον των ιρακινών ακαδημαϊκών και την καταστροφή της ιρακινής εκπαιδευτικής υποδομής. Για ένα Ιράκ ανεξάρτητο, δημοκρατικό και ελεύθερο από ξένη κατοχή και ηγεμονία.
Ζητάμε από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να χορηγούν άσυλο σε ιρακινούς εκπαιδευτικούς και να μην τους απελαύνουν αντίθετα με τις οδηγίες της Ύπατης Αρμοστίας για τη μεταχείριση εκείνων που ζητούν πολιτικό άσυλο.
Επιμένουμε ότι πρέπει να δοθεί η ευκαιρία στην ακαδημαϊκή ιρακινή κοινότητα που βρίσκεται στην εξορία να γυρίσει με τη θέλησή της στις εργασίες της, παρέχοντας τους εγγυήσεις για την ασφάλειά τους έτσι ώστε να μπορούν να κάνουν την εργασία τους χωρίς φόβο και κυβερνητική ανάμειξη.
Καλούμε τους ακαδημαϊκούς σε όλο τον κόσμο να σφυρηλατήσουν δεσμούς ανάμεσα στα πανεπιστήμια τους και τους Ιρακινούς εκπαιδευτικούς, τόσο αυτούς που είναι στην εξορία όσο και αυτούς που είναι στο Ιράκ. Αυτό μπορεί να γίνει με τη μορφή ανταλλαγών μέσω διαδικτύου, απευθείας ανταλλαγές σχολών και σπουδαστών, κοινά ερευνητικά προγράμματα και γενική υποστήριξη, άμεση (χορηγίες έρευνας, υλική βοήθεια) και έμμεσα (δημόσιες εκστρατείες για να αναδειχτεί η δεινή κατάσταση των Ιρακινών ακαδημαϊκών και σπουδαστών). Καλούμε σε υποστηρικτικές προσπάθειες για να δημιουργηθούν και να χορηγηθούν υποτροφίες σε Ιρακινούς εξόριστους λέκτορες. Οι εκπαιδευτικές αρχές στη Μέση Ανατολή και αλλού, πρέπει να εξασφαλίζει ευκαιρίες για τους Ιρακινούς ακαδημαϊκούς προκειμένου να αποκτήσουν εμπειρία σε ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης στο εξωτερικό και να προσφέρει γενναιόδωρα υποτροφίες σε Ιρακινούς φοιτητές στο επίπεδο πτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών.
Προτρέπουμε να παρθούν όλα τα μέτρα που θα διασφαλίζουν ότι κανένας εκπαιδευτικός/ακαδημαϊκός δεν θα απολύεται ή δεν θα του αρνούνται το δικαίωμα να επιστρέφει στη δουλειά του στη βάση του γένους, της φυλής ή άλλων διακρίσεων. Οι σπουδαστές κάθε προέλευσης ομοίως θα πρέπει να έχουν διασφαλισμένο το δικαίωμα να ακολουθούν δευτεροβάθμια και ανώτερη εκπαίδευση χωρίς διακρίσεις.
* Όσοι θέλουν να υπογράψουν, μπορούν στο https://www.ipetitions.com/petition/ghentcharter
