Κωνσταντινούπολη:Τούρκοι και Κούρδοι αδερφοί!

Apoyevmatini Kapanmasιn!
Αρχικά, μερικοί διανοούμενοι σαν τον Baskιn Oran (πολιτικός επιστήμονας, καθηγητής πανεπιστημίου, μέλος της συμβουλευτικής παρά τω πρωθυπουργώ επιτροπής για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αρθρογράφος της αρμενικής εφημερίδας Agos) και τον Samim Akgönül (πολιτικός επιστήμονας, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, συγγραφέας του έργου «Έλληνες στην Τουρκία») αποφάσισαν να υποστηρίξουν την εφημερίδα.

Κατόπιν, το «Ίδρυμα τουρκικών οικονομικών και κοινωνικών μελετών» (TESEV) ανοίγει ένα δημόσιο διάλογο μέσω του διαδικτύου με καλεσμένο τον εκδότη της εφημερίδας Μιχάλη Βασιλειάδη ο οποίος ανακοινώνει ότι αφενός λόγω της χαμηλής κυκλοφορίας αφετέρου λόγω της περικοπής της βοήθειας που έπαιρνε από την Ελλάδα, είναι αναγκασμένος να διακόψει την έκδοση, στις 12 Ιουλίου, ακριβώς 86 χρόνια από τη μέρα που γεννήθηκε, το 1925. Ένας άλλος διανοούμενος, ο Efe Kerim Sözeri, που παρακολουθεί το διάλογο εντυπωσιάζεται και ξεκινάει μία καμπάνια στο twitter με τίτλο «Να μην κλείσει η Απογευματινή»! Σχεδόν ταυτόχρονα, φοιτητές του πανεπιστημίου Bilgi, ετοιμάζουν βιντεοκλιπάκια που τα ανεβάζουν στο Youtube, ενώ κάποιοι άλλοι προωθούν την εκστρατεία μέσα από τα δικά τους μπλογκ. Μ’ αυτό τον τρόπο εμπλέκονται τα ΜΜΕ, από τις εφημερίδες του κατεστημένου Hürriyet, Sabah, Radikal κ.λπ. μέχρι τις αριστερές Özgür Gündem, Evrensel κ.ά. Η εκστρατεία παίρνει τέτοιες διαστάσεις που ακόμα και μερικοί συντηρητικοί αρθρογράφοι με μεγάλη επιρροή όπως ο Hιncal Uluç και ο Hasmet Babaoglu γράφουν ότι η «Απογευματινή» αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας της Istanbul και πρέπει να σωθεί. Ο Uluç επικοινωνεί με τον Mehmet Atalay, που είναι επικεφαλής του οργανισμού  που μοιράζει τα κρατικά λεφτά στις εφημερίδες (μιλάμε για τεράστια ποσά που πηγαίνουν με το γνωστό ανατολίτικο τρόπο σε εφημερίδες υπό τον όρο ότι έχουν ελάχιστη κυκλοφορία πέντε χιλιάδων αντιτύπων), ο οποίος πηγαίνει αυτοπροσώπως στα γραφεία της «Απογευματινής» για να βρει λύση στο πρόβλημά της!
Με τέτοιες παρεμβάσεις, ίσως και η Βουλή να αλλάξει το νόμο για τις επιχορηγήσεις ώστε να κρατηθούν μειονοτικές εφημερίδες όπως η «Απογευματινή», η αρμενική Agos και η εβραϊκή Salom.
Τσέκαρα τις αντιδράσεις. Ως συνήθως υπήρχαν κάτι ξεθυμασμένες φωνές μίσους για τους Έλληνες, αλλά τίποτα αξιοπρόσεκτο. Αντιθέτως, ενθουσιάστηκα διαπιστώνοντας ότι σε ελάχιστο χρονικό διάστημα πάνω από 9.000 Τούρκοι της Πόλης εκδήλωσαν την επιθυμία τους να στηρίξουν την ελληνική εφημερίδα! 200 γράφτηκαν αμέσως συνδρομητές! Είμαι σίγουρη ότι κανένας τους δεν θα μπορεί να διαβάσει την εφημερίδα. Ούτε εγώ μπορώ παρ’ όλα τα μαθήματα ελληνικών που κάνω. Δεν με πειράζει καθόλου αυτό. Η εφημερίδα αυτή είναι μέρος και της δικής μου κουλτούρας. Ίσως και καλύτερα που δεν μπορώ να τη διαβάσω, γιατί νομίζω ότι είναι συντηρητική εφημερίδα. Αλλά ούτε αυτό με ενοχλεί. Θέλω να συνεχίσει να κυκλοφορεί, όπως και οι Agos και Salom.
Το λυπηρό είναι ότι έχουν απομείνει μόνο 614 οικογένειες Ρωμιών στην Τουρκία. Η κυκλοφορία της εφημερίδας είναι 600 αντίτυπα, που σημαίνει ότι όλες οι οικογένειες παίρνουν την εφημερίδα, πλην 14, κάθε μέρα, το βραδάκι. Όταν συνειδητοποιώ τον αριθμό, με πιάνουν τα δάκρυα.
Στις 12 Ιουλίου 2011, το σημείωμα του εκδότη στην εφημερίδα γράφτηκε, για πρώτη φορά στα 86 της χρόνια, στην τουρκική γλώσσα. Ο κ. Βασιλειάδης πιστεύει ότι ένα από τα καθήκοντα της «Απογευματινής» είναι να κρατάει ζωντανά τα ρωμέικα και να ευαισθητοποιεί τους Έλληνες.
Σας μεταφράζω μέρος από το σημείωμά του:
«Αγαπητοί φίλοι που γίνατε συνδρομητές χωρίς να ξέρετε την ελληνική γλώσσα, σήμερα, γιορτάζουμε τα γενέθλια της εφημερίδας. Χωρίς εσάς, θα ήταν μέρα θρήνου. Η εφημερίδα της κοινότητας των Ρωμιών της Πόλης θα έστελνε το τελευταίο της φύλλο στο τυπογραφείο. Μας έχει συγκινήσει τόσο πολύ η ευαισθησία σας που δεν ξέρουμε πώς να χειριστούμε αυτό το πνευματικό φορτίο. Εσείς υιοθετήσατε την «Απογευματινή» λέγοντας ότι είναι και δική σας πολιτιστική κληρονομιά. Ενώσατε τη φωνή σας με τη δική μας κραυγή να μην αφήσουμε την «Απογευματινή» να κλείσει. Αυτοί που δεν άκουσαν τη δική μας αδύνατη φωνή, σίγουρα θα ακούσουν τη δική σας δυνατή φωνή.»
Στη συνέχεια, ο εκδότης ευχαριστεί αυτούς που ξεκίνησαν την εκστρατεία και καταλήγει:
«Με την υποστήριξή σας, αν και δεν λύσαμε το πρόβλημα οριστικά, κερδίσαμε τον αναγκαίο χρόνο για να μπορέσουμε να το κάνουμε. Η συμπεριφορά σας που άγγιξε τις καρδιές μας πέρα από κάθε περιγραφή, απέδειξε ότι η κατάσταση είναι κακή, αλλά όχι απελπιστική και μας έδωσε ξανά τη δύναμη να αγωνιστούμε. Να είστε καλά.»
Υπέροχο. Δεν είναι υπέροχο;
Με αγάπη,
Μπαχάρ

H  Βαhar Ocal Duzgoren είναι συγγραφέας και μεταφράστρια και ζει στο Βόσπορο.

Τι όμορφα πρόσωπα αυτά που στο Youtube στέλνουν το μήνυμα «Να μην κλείσει η Απογευματινή»! Ανάμεσά τους οι Altan Erkekli, Memet Ali Alabora, Mustafa Altioklar, Hidir Gevis, Altan Gördüm, Ahu Özyurt, Vahide Gördüm, Nihal Bengisu Karaca, η κοινωνιολόγος Hilal Kaplan που αγωνίστηκε χρόνια για το δικαίωμά της να φορά μαντίλα σε δημόσιους χώρους, ο Levent üzümcü που απευθύνει την έκκληση στα ελληνικά και η καταπληκτική τραγουδίστρια Rojin στα κουρδικά!
Η μόνη φωνή που δεν ακούεται είναι του ελληνικού κράτους, που κόβοντας τη βοήθεια στις ελληνικές κοινότητες της παρευξείνιας περιοχής, συντελεί στην πολιτισμική γενοκτονία του Ελληνισμού!

Σχόλια