Χάνεται η χρονιά στα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ – Πάνω από 2.000 κενά σε όλη την Ελλάδα. Του Μάριου Διονέλλη
Με τον πιο ανάλγητο τρόπο παίρνει πίσω το κράτος την υπόσχεση για παροχή επαγγελματικής εκπαίδευσης σε ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού. Η λειτουργία των Επαγγελματικών Λυκείων και των Επαγγελματικών Σχολών βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα, χωρίς καθηγητές ειδικοτήτων, τέσσερις μήνες μετά την έναρξη του σχολικού έτους.
Τα περισσότερα από 2.000 κενά εκπαιδευτικών σε όλη την Ελλάδα οδηγούν τους –κατά κύριο λόγο– ενήλικους μαθητές των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ σε δυναμικές κινητοποιήσεις, με καταλήψεις και συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις. Την ίδια στιγμή δεν δίνεται η παραμικρή απάντηση από την πλευρά του… πολυπράγμονος υπουργού Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλου. Η τελευταία αναφορά του υπουργού στο θέμα των ΕΠΑΛ έγινε κατά τον αγιασμό, οπότε και είχε υποσχεθεί πως «μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου θα έχουν καλυφθεί όλα τα κενά».
Σπουδές χωρίς μαθήματα
«Πηγαίνουμε κάθε μέρα στη Σχολή χωρίς να κάνουμε τίποτα. Προσπαθούν οι υπάρχοντες καθηγητές απλά να μας απασχολήσουν και για τις ώρες που θα κάναμε ειδικότητα. Είμαι 40 χρονών και ήρθα εδώ για να αποκτήσω μια εξειδίκευση, μήπως καταφέρω να κάνω κάτι καλύτερο στη ζωή μου. Μου στερούν κάθε δυνατότητα, πέρασε το πρώτο τετράμηνο και δεν έχω κάνει ούτε ένα μάθημα και φυσικά δεν πήραμε και βαθμούς», λέει στον Δρόμο ο Χρήστος, πρόεδρος του δεκαπενταμελούς της υπό κατάληψη Επαγγελματικής Σχολής Ηρακλείου Κρήτης.
Ο καθηγητής του Πέτρος Κακαζιάνης τονίζει πως όλες οι παραστάσεις του Συλλόγου στον περιφερειακό διευθυντή Εκπαίδευσης και στους βουλευτές απέβησαν άκαρπες. «Η κατάληψη των μαθητών ήρθε περίπου ως φυσική εξέλιξη. Δεν έχουν καμία άλλη επιλογή», επισημαίνει…
Σε κινητοποιήσεις βρέθηκαν και οι μαθητές της Επαγγελματικής Σχολής (ΕΠΑΣ) Λιβαδειάς και του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου (ΕΠΑΛ) Αλιάρτου αποκλείοντας την περιφερειακή διεύθυνση εκπαίδευσης στη Λαμία. Αναταραχή επικρατεί στη Λήμνο για τις ελλείψεις στο ΕΠΑΛ Μούδρου, ενώ στο κέντρο της Καρδίτσας διαδήλωσαν στις 17/1 μαθητές και καθηγητές της τοπικής επαγγελματικής σχολής, επίσης με θέμα την κάλυψη των κενών στο διδακτικό προσωπικό. Η Πρέβεζα, η Νέα Ιωνία Βόλου, η Σάμος είναι μερικές μόνο από τις περιοχές που «φωνάζουν» για τις ελλείψεις καθηγητών ειδικότητας.
Χιλιάδες ώρες χαμένες
Σύμφωνα με το σχεδιασμό του υπουργείου Παιδείας, στις επαγγελματικές σχολές παρέχεται εξειδικευμένη κατάρτιση σε τομείς όπως μηχανολογία, νοσηλευτική, κομμωτική, ηλεκτρολογία, γεωπονία κλπ. Ωστόσο, μέχρι σήμερα οι χαμένες ώρες ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες, ειδικά στα τμήματα με τη μεγαλύτερη ζήτηση όπως αυτό της κομμωτικής. Όπως ανακοίνωσαν οι καθηγητές της ΕΠΑΣ Πρέβεζας, μόνο στο συγκεκριμένο τομέα χάνονται κάθε εβδομάδα 97 διδακτικές ώρες μόνο στη δική τους σχολή.
Η απαξίωση και η εγκατάλειψη που βιώνουν οι μαθητές των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ γίνεται μεγαλύτερη αν αναλογιστεί κανείς πως οι περισσότεροι εξ αυτών είναι νέοι άνθρωποι που αναγκάζονται να δουλεύουν παράλληλα με την εκπαίδευσή τους και να προσπαθούν να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο για τη ζωή τους με πολύ μεγάλη δυσκολία.
Πτυχίο «στα πεταχτά»…
Για το μεγαλύτερο μέρος εξ αυτών θεωρείται πλέον χαμένη η χρονιά εφόσον δεν προβλέπεται πρόσληψη εκπαιδευτών το αμέσως προσεχές διάστημα. Οι μαθητές έχουν συμβιβαστεί ότι δεν θα πάρουν το πτυχίο για το οποίο προσήλθαν στις σχολές και φυσικά όχι με δική τους υπαιτιότητα.
Το ακόμα πιο επικίνδυνο σενάριο είναι να στριμωχτεί όλη η κατάρτιση σε λίγες ώρες μαθημάτων (περίπου 15) στο τέλος της χρονιάς και με βάση αυτές τις γνώσεις να δοθούν πτυχία. «Ποιος θα εμπιστευόταν το όχημά του σε ένα μηχανολόγο που πήρε με αυτό τον τρόπο το πτυχίο του και ποιος θα άφηνε το κεφάλι του στα χέρια μιας κομμώτριας που έχει εκπαιδευτεί μόλις λίγες ώρες;», αναρωτιούνται οι καθηγητές της ΕΠΑΣ Ηρακλείου στην πόρτα τής υπό κατάληψη σχολής….
Στην ίδια μοίρα μουσικά, καλλιτεχνικά και ειδικά
Το πρόβλημα με τα τεράστια κενά αφορά και τα μουσικά και καλλιτεχνικά σχολεία, καθώς και τα σχολεία ειδικής αγωγής. Στις πρώτες δύο περιπτώσεις το Υπουργείο Παιδείας φαίνεται να κάνει ξεκάθαρο ότι θεωρεί πολυτέλεια την πολιτιστική εκπαίδευση των παιδιών, ενώ σε ό,τι αφορά τα ειδικά σχολεία πρόκειται πλέον για ένα σκόπιμο σύγχρονο καιάδα στον οποίο απορρίπτονται παιδιά με ειδικές ανάγκες βιώνοντας τον σκληρότερο αποκλεισμό στο πρόσωπο της πολιτείας.
