Σε πολύ δύσκολες συνθήκες βρήκε η φετινή Πρωτομαγιά τους εργαζόμενους στη χώρα μας. Μήπως θα αντιστοιχούσε κάτι διαφορετικό για τον φετινό εορτασμό και μάλιστα μετά από δύο μήνες καραντίνα με ένα σημαντικό κομμάτι εργαζομένων να δίνει πλεόνασμα προσφοράς για μια άλλη κατάσταση στη χώρα;
Κι όμως τα καλέσματα για τον εορτασμό ήταν γύρω στα 17 με βάση δημοσιεύματα. Πεδίον του Άρεως, Χαυτεία , Πλατεία Κλαυθμώνος, Σύνταγμα ορισμένα από τα σημεία συνάντησης. Από τις 10 έως τις 11:30 τα ραντεβού. Δεν ήταν όμως τα διαφορετικά σημεία και οι ώρες το αποτέλεσμα μιας συνεννόησης λόγω κορωνοϊού για να κρατηθούν οι αποστάσεις. Είναι η μόνιμη συνδικαλιστική και πολιτική αποστασιοποίηση από τα θέλω και τις ανάγκες των εργαζομένων.
Μεγάλα, πολύ μεγάλα λόγια πριν από κάθε κινητοποίηση. Ακολούθως μεγάλα λόγια και σαν feedback κινητοποίησης. Φέτος το βασικό ήταν «δεν φοβόμαστε» αλλά και «δεν μπαίνουν σε καραντίνα οι διεκδικήσεις» και το καινούργιο (;) «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Φέτος δεν ασχολήθηκε το κράτος με τις συγκεντρώσεις που έγιναν αλλά με τα διόδια και μπλόκα στις μετακινήσεις εκτός των αστικών κέντρων. Κάτι σαν το πρόσφατο Πάσχα δηλαδή… Μόνο που το Πάσχα που μας πέρασε υπήρχε ένα μεγάλος λαϊκός συντονισμός που δεν τον παρήγγειλε κανένας αλλά έδειξε άλλες δυνατότητες τουλάχιστον στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Τέτοιο όμως ακηδεμόνευτοι συντονισμοί δεν αρέσουν στην Αριστερά. Γιατί είναι συντονισμοί που αφορούν πολλούς, μεγάλα κομμάτια κόσμου. Και όταν κινούνται μεγάλα κομμάτια τότε είναι δύσκολα τα πράγματα για προβολή προς ίδιον όφελος ή καλύτερα για αυτοπροβολή και διαφήμιση. Πρέπει να δείχνουμε ότι έχουμε και εμείς επιχειρησιακή ικανότητα αλλά και επικοινωνιακή με δυνατότητες προετοιμασίας και σκηνοθεσίας – η λατρεία της εικόνας. Γι’ αυτό έτυχε μεγάλης αποδοχής το θέαμα με τα drones, του ΠΑΜΕ, στο Σύνταγμα από πολλούς που υποτίθεται έχουν «αριστερά και ριζοσπαστικά μυαλά». Όταν έχεις την ίδια λογική, είναι δυνατό να μην εκστασιάζεσαι με τη δυνατότητα στοίχισης, παρέλασης και επίδειξης δυνατοτήτων τέτοιου είδους, γιατί από φωνή χορτάσαμε με ή χωρίς μάσκα.
Ο χώρος των κούριερ διάλεξε μια πιο πρωτότυπη μορφή κάνοντας μια μοτοπορεία στις γειτονιές της Αθήνας. Στην Καισαριανή συνωστίστηκαν αριστερές δυνάμεις για να καταθέσουν στεφάνι και να κάνουν κάποια δήλωση (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.)
Έτσι, με διαφορετικό τρόπο, τηρήθηκαν απαρεγκλίτως τα στοιχεία που υπήρχαν και στις προηγούμενες Πρωτομαγιές. Φέτος υπήρχαν αποστάσεις μεταξύ των διαδηλωτών του ίδιου μπλοκ. Όμως παρέμεινε η απόσταση μεταξύ των κομματιών που διαδηλώνουν μεταξύ τους αλλά κυρίως αυτό που απασχολεί είναι η απόσταση των «εκπροσώπων» από την πραγματικότητα που βιώνουν τα μεγάλα κομμάτια των εργαζομένων που είναι έξω από τους μηχανισμούς και τις στοιχίσεις.
Β.Γρ.
