Η μείωση μισθού ως… συλλογική προσπάθεια εργοδότη – εργαζόμενου!
Ένας-ένας καλούνται οι εργαζόμενοι της εφημερίδας Κέρδος στον τρίτο όροφο της επιχείρησης για να παραλάβουν την ατομική σύμβαση εργασίας, που θα καθορίζει στο εξής τη σχέση τους με την εταιρία, αφού όπως ισχυρίζεται η ίδια η εταιρία και μόνο η ίδια, η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας μεταξύ ΕΙΗΕΑ και ΕΣΗΕΑ έχει λήξει.
Για να μην αφήσει, λοιπόν, τους εργαζόμενους ακάλυπτους σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, η Κέρδος Εκδοτική τους προσφέρει μία ατομική σύμβαση, την επαχθέστερη που έχει δει μέχρι στιγμής η ΕΣΗΕΑ, κατά δική της ομολογία. Ο κάθε εργαζόμενος καλείται να βάλει την υπογραφή του σε ένα χαρτί που, σύμφωνα με το κείμενο, όχι μόνο του ζητά να δεχθεί μείωση των αποδοχών του κατά 20%, για τρία χρόνια, αλλά και να παραδεχθεί εγγράφως ότι αυτό δεν συνιστά βλαπτική μεταβολή!
«Η ανωτέρω μείωση οφείλεται σε μία προσπάθεια συλλογική, εργοδότη-μισθωτών, περιστολής των δαπανών και αναδιάρθρωση της εταιρίας λόγω της εξαιρετικά δυσχερούς οικονομικής συγκυρίας», γράφει μεταξύ άλλων η ατομική σύμβαση. Αυτή η… συλλογική προσπάθεια, λοιπόν, δεν περιλαμβάνει απλώς μια γενναία μείωση μισθών, αλλά και πλήρη καταστρατήγηση στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων, όπως την αμοιβή για υπερωρία και υπερεργασία, αφού όπως γράφει «οι νέες αποδοχές συμπεριλαμβάνουν, εκτός από το βασικό μισθό και τα πάσης φύσεως τυχόν επιδόματα, τυχόν πραγματοποιηθησομένη υπερεργασία, εκτός έδρας απασχόληση, νυχτερινά, εργασία Σαββάτου ή Κυριακής και άλλη δυνάμενη να συμψηφισθεί πρόσθετη αμοιβή». Για όποιον δεν κατάλαβε, ο εργαζόμενος γίνεται μπαλάκι στα χέρια της εργοδοσίας που αποκτά -και μάλιστα με τη συναίνεσή του- το δικαίωμα να τον αξιοποιεί όπου και όποτε την εξυπηρετεί, να του αλλάζει ακόμα και αντικείμενο, να του προσθέτει εργασία χωρίς επιπλέον αμοιβή.
Κι όλα αυτά για να αντέξει η Κέρδος Εκδοτική στην κρίση, μία εταιρία που ακόμα δεν έχει καταγράψει ζημιές (οι οικονομικοί συντάκτες ξέρουν να διαβάζουν ισολογισμούς) και που ακόμα και τους καιρούς των παχυλών αγελάδων δεν έδωσε ούτε ένα ευρώ παραπάνω στους εργαζόμενους, ως έκφραση αναγνώρισης της τότε, επίσης συλλογικής, κερδοφόρας προσπάθειας.
«Όχι ευχαριστώ, δεν θα πάρω», είναι η στερεότυπη απάντηση που λαμβάνει η διευθύνουσα σύμβουλος του Κέρδους, που υποδέχεται μαζί με το διευθυντή τούς… εταίρους του πρώτου ορόφου. Σε συνέλευση που πραγματοποίησαν μετά τις πρώτες κλήσεις για την παραλαβή των συμβάσεων, οι εργαζόμενοι – τεχνικοί και δημοσιογράφοι – επανέλαβαν την απόφαση προηγούμενης συνέλευσής τους: «αποφασίσαμε ομοφώνως ότι δεν θα υπογράψουμε οιαδήποτε ατομική σύμβαση εργασίας, καλυπτόμενοι από τις ισχύουσες ΣΣΕ ΕΣΗΕΑ-ΕΙΗΕΑ και ΕΤΗΠΤΑ-ΕΙΗΕΑ» και κάλεσαν τη διοίκηση να σταματήσει αυτή τη διαδικασία «έως ότου ολοκληρωθούν οι διεξαγόμενες διαπραγματεύσεις για τις ΣΣΕ ΕΣΗΕΑ – ΕΙΗΕΑ και ΕΤΗΠΤΑ-ΕΙΗΕΑ».
Ως μέσο εκβιασμού απέναντι στην ενότητα των εργαζομένων η εργοδοσία καταφεύγει στα γνωστά κόλπα των καθυστερήσεων στη μισθοδοσία και στις επίσης γνωστές και από άλλα εκδοτικά συγκροτήματα απειλές των απολύσεων, ή ακόμα και του λουκέτου στην εφημερίδα.
Για να μην αφήσει, λοιπόν, τους εργαζόμενους ακάλυπτους σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, η Κέρδος Εκδοτική τους προσφέρει μία ατομική σύμβαση, την επαχθέστερη που έχει δει μέχρι στιγμής η ΕΣΗΕΑ, κατά δική της ομολογία. Ο κάθε εργαζόμενος καλείται να βάλει την υπογραφή του σε ένα χαρτί που, σύμφωνα με το κείμενο, όχι μόνο του ζητά να δεχθεί μείωση των αποδοχών του κατά 20%, για τρία χρόνια, αλλά και να παραδεχθεί εγγράφως ότι αυτό δεν συνιστά βλαπτική μεταβολή!
«Η ανωτέρω μείωση οφείλεται σε μία προσπάθεια συλλογική, εργοδότη-μισθωτών, περιστολής των δαπανών και αναδιάρθρωση της εταιρίας λόγω της εξαιρετικά δυσχερούς οικονομικής συγκυρίας», γράφει μεταξύ άλλων η ατομική σύμβαση. Αυτή η… συλλογική προσπάθεια, λοιπόν, δεν περιλαμβάνει απλώς μια γενναία μείωση μισθών, αλλά και πλήρη καταστρατήγηση στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων, όπως την αμοιβή για υπερωρία και υπερεργασία, αφού όπως γράφει «οι νέες αποδοχές συμπεριλαμβάνουν, εκτός από το βασικό μισθό και τα πάσης φύσεως τυχόν επιδόματα, τυχόν πραγματοποιηθησομένη υπερεργασία, εκτός έδρας απασχόληση, νυχτερινά, εργασία Σαββάτου ή Κυριακής και άλλη δυνάμενη να συμψηφισθεί πρόσθετη αμοιβή». Για όποιον δεν κατάλαβε, ο εργαζόμενος γίνεται μπαλάκι στα χέρια της εργοδοσίας που αποκτά -και μάλιστα με τη συναίνεσή του- το δικαίωμα να τον αξιοποιεί όπου και όποτε την εξυπηρετεί, να του αλλάζει ακόμα και αντικείμενο, να του προσθέτει εργασία χωρίς επιπλέον αμοιβή.
Κι όλα αυτά για να αντέξει η Κέρδος Εκδοτική στην κρίση, μία εταιρία που ακόμα δεν έχει καταγράψει ζημιές (οι οικονομικοί συντάκτες ξέρουν να διαβάζουν ισολογισμούς) και που ακόμα και τους καιρούς των παχυλών αγελάδων δεν έδωσε ούτε ένα ευρώ παραπάνω στους εργαζόμενους, ως έκφραση αναγνώρισης της τότε, επίσης συλλογικής, κερδοφόρας προσπάθειας.
«Όχι ευχαριστώ, δεν θα πάρω», είναι η στερεότυπη απάντηση που λαμβάνει η διευθύνουσα σύμβουλος του Κέρδους, που υποδέχεται μαζί με το διευθυντή τούς… εταίρους του πρώτου ορόφου. Σε συνέλευση που πραγματοποίησαν μετά τις πρώτες κλήσεις για την παραλαβή των συμβάσεων, οι εργαζόμενοι – τεχνικοί και δημοσιογράφοι – επανέλαβαν την απόφαση προηγούμενης συνέλευσής τους: «αποφασίσαμε ομοφώνως ότι δεν θα υπογράψουμε οιαδήποτε ατομική σύμβαση εργασίας, καλυπτόμενοι από τις ισχύουσες ΣΣΕ ΕΣΗΕΑ-ΕΙΗΕΑ και ΕΤΗΠΤΑ-ΕΙΗΕΑ» και κάλεσαν τη διοίκηση να σταματήσει αυτή τη διαδικασία «έως ότου ολοκληρωθούν οι διεξαγόμενες διαπραγματεύσεις για τις ΣΣΕ ΕΣΗΕΑ – ΕΙΗΕΑ και ΕΤΗΠΤΑ-ΕΙΗΕΑ».
Ως μέσο εκβιασμού απέναντι στην ενότητα των εργαζομένων η εργοδοσία καταφεύγει στα γνωστά κόλπα των καθυστερήσεων στη μισθοδοσία και στις επίσης γνωστές και από άλλα εκδοτικά συγκροτήματα απειλές των απολύσεων, ή ακόμα και του λουκέτου στην εφημερίδα.
Μ.Σ.
Σχόλια
