Δεν μπορεί, κάποιος θα σκέφτηκε ότι, αφού δεν βγαίνει αλλιώς, ας βολευτούμε με κατασκόπους. Στο σχετικό σίριαλ (που «φτιάχνει κλίμα» ώστε να ντυθεί η Ευρώπη στο χακί) πρωταγωνιστεί αυτόν τον μήνα η Γερμανία, όπου μέχρι στιγμής έχουν συλληφθεί: α) Δύο άτομα ύποπτα για κατασκοπεία υπέρ της Ρωσίας. β) Ένας κινεζικής καταγωγής υπάλληλος ακροδεξιού ευρωβουλευτή ως πράκτορας ξένης μυστικής υπηρεσίας. γ) Τρία ακόμη άτομα για παράδοση στην Κίνα τεχνικών πληροφοριών για μηχανές πλοίων. Πάμε ολοταχώς για σίκουελ της «Γέφυρας των Κατασκόπων»!
Σύμφωνα με τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες, η αύξηση των κατασκοπευτικών δραστηριοτήτων οφείλεται στις «ανάγκες» που δημιουργεί η ουκρανική σύρραξη, στον αγώνα δρόμου για τη διασφάλιση οικονομικών και εμπορικών συμφερόντων, και στον πόλεμο της Ευρασίας κατά της… Δυτικής δημοκρατίας. Εντάξει τα δύο πρώτα, αλλά όσον αφορά το τρίτο, δεν είναι σπατάλη να ρισκάρει ο αντίπαλος κατασκόπους για κάτι που ουσιαστικά έχει πάψει να υφίσταται;
Στα ευτράπελα απόνερα καταγράφεται και το ξεσπάθωμα του γερμανικού δημοκρατικού τόξου εναντίον της ακροδεξιάς AfD. Η σοσιαλδημοκράτισσα ΥΠΕΣ κατηγόρησε τους ακροδεξιούς ότι είναι «μηχανές προπαγάνδας του Πούτιν και του Πεκίνου». Ο εκπρόσωπος των Πράσινων τους είπε ότι «υπηρετείτε τον Πούτιν και μοντέλο έχετε το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα»(!). Ο φιλελεύθερος Κονσταντίν Κούλε τους κατηγόρησε ότι «σέρνεστε στα πόδια των δικτατόρων», κ.ο.κ. Ευρωεκλογές έρχονται, βέβαια, οπότε λέει ο καθένας ό,τι μπορεί για να σώσει κουκιά, αλλά και να δείξει πού προσκυνά.
Υπάρχουν όμως και πραγματικά επικίνδυνοι κατάσκοποι. Για παράδειγμα ο Τζούλιαν Ασάνζ, που αργοπεθαίνει στις βρετανικές φυλακές ενόσω η «δικαιοσύνη» της Αυτού Μεγαλειότητος σκέφτεται εάν θα τον παραδώσει στις ΗΠΑ για τα περαιτέρω. Αυτός τουλάχιστον έχει εξουδετερωθεί. Εκείνη η Λετονή ευρωβουλευτίνα όμως, η Τατιάνα Ζντάνοκα, για την οποία έγκυρα ΜΜΕ διαβεβαιώνουν ότι ίσως (ίσως!) ενήργησε ως πράκτορας της ρωσικής FSB (κι οπωσδήποτε έχει επιβαρυμένο παρελθόν, αφού μεγάλο μέρος της οικογένειάς της εξοντώθηκε από τους ναζί), πώς και κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερη;
Πήγε (πριν τις συλλήψεις κατασκόπων) ο Σολτς στην Κίνα και τον τριγυρνούσαν, λέει, δυο μέρες σε κάτι άσχετα εργοστάσια της κινεζικής επαρχίας, ώσπου εδέησε ο Σι Τζινπίνγκ να σταματήσει το καψόνι και να τον συναντήσει στο Πεκίνο. Στις συνομιλίες ο πραγματιστής Σολτς παρακαλούσε τον Κινέζο για περισσότερες και πιο «ελεύθερες» μπίζνες για τις γερμανικές επιχειρήσεις, αλλά το μόνο σίγουρο αποτέλεσμα ήταν ότι οι λοιποί Δυτικοί τον κατηγόρησαν ως αδύναμο και ενδοτικό. Ζαβολιάρη ήθελαν να πουν, διότι κάνει νερά στην αντικινεζική πανστρατιά, αλλά συγκρατήθηκαν.
Κάποιες κακές γλώσσες ισχυρίζονται λοιπόν ότι μπορεί το πρόσφατο γερμανικό κυνήγι κατασκόπων να οφείλεται στον εκνευρισμό του καγκελάριου για τα πενιχρά αποτελέσματα του ταξιδιού του. Το σίγουρο είναι ότι ζαβολιές δικαιούνται να κάνουν μόνο οι επικεφαλής της «συλλογικής Δύσης». Πράγματι, όταν –μετά τον Σολτς– επισκέφθηκε το Πεκίνο η Αμερικανίδα ΥΠΟΙΚ Τζάνετ Γέλεν, οι Κινέζοι της έστρωσαν κόκκινο χαλί και δεν έβαλαν μπροστά της τα γέλια όταν τους εξέθεσε τις ανησυχίες της για τις μαζικές εξαγωγές κινεζικών προϊόντων που απειλούν την επιβίωση ολόκληρων κλάδων της αμερικανικής οικονομίας.
Τώρα επισκέπτεται την Κίνα και ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Άντονι Μπλίνκεν – όπως φαίνεται κι αυτός με «πραγματιστική» ατζέντα, αφού μέχρι στιγμής ζήτησε «ίσους όρους ανταγωνισμού για τις αμερικανικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Κίνα» (ζήτησε και να κόψουν οι Κινέζοι την καλημέρα στη Μόσχα, αλλά το είπε για να λέει ότι το είπε). Πάντως οι Κινέζοι του τη βγήκαν από τα… δεξιά, διαβεβαιώνοντας ότι «η Κίνα πραγματοποιεί πάντοτε τις οικονομικές και εμπορικές συνεργασίες της σύμφωνα με τις αρχές της αγοράς».
Και πρόσθεσαν: «Ελπίζουµε ότι και η αµερικανική πλευρά θα σεβαστεί την αρχή του θεµιτού ανταγωνισµού, θα τηρήσει τους κανόνες του ΠΟΕ και θα συνεργαστεί µε την Κίνα ώστε να δηµιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες για υγιή και σταθερή ανάπτυξη των σχέσεων Κίνας-ΗΠΑ». Μπηχτή για το αμερικανικό κυνήγι στο TikTok, και όχι μόνο. Εν τέλει, το μήνυμα που εκπέμπουν και οι δύο στρατηγικοί αντίπαλοι είναι σαφές: μέχρι νεωτέρας, θα υπάρχουν όρια στην όποια αντιπαράθεση, και θα διαφυλαχθούν οι δίαυλοι συνεννόησης. Αλί στους πρόθυμους Ευρωπαίους, που θα πληρώσουν (πάλι) τη νύφη.
