Η Μέση Ανατολή δεν είναι μακριά μας. Ένα ενδεχόμενο γενικευμένης πολεμικής σύρραξης στην περιοχή, θα προκαλέσει τεκτονικές αναταράξεις σε όλη την περιοχή, λαμβάνοντας υπόψη την οριακή κατάσταση στην οποία βρίσκονται μια σειρά άλλα μέτωπα (Καύκασος, Ουκρανία, Βόρεια Αφρική). Η χώρα μας έχει κάθε συμφέρον να συνταχθεί με όσους καλούν σε αποκλιμάκωση της έντασης, προκρίνοντας τη δίκαιη επίλυση των γεωπολιτικών εκκρεμοτήτων, υπερασπιζόμενη το δικαίωμα όλων των λαών να ζούνε ελεύθεροι σε ελεύθερες χώρες.
Δυστυχώς η χώρα μας, με ευθύνη των ελίτ και του πολιτικού συστήματος, έχει απολέσει το δικαίωμα στην ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. Η εξάρτηση από τις μεγάλες δυνάμεις ήταν πάντα παρούσα, όμως στο παρελθόν δεν μας εμπόδιζε από το να αναπτύσσουμε σχέσεις με χώρες του αραβικού κόσμου ή με τη Ρωσία. Τα τελευταία χρόνια, η στρατηγική του «δεδομένου συμμάχου» τείνει να μετατρέψει την χώρα μας σε «γεωπολιτικό μεντεσέ» της πολιτικής των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Τώρα δηλώνει παρούσα στην πολεμική προετοιμασία του ΝΑΤΟ, στέκεται στο πλευρό του Ισραήλ, το δικαίωμα του οποίου στην αυτοάμυνα –έτσι ονομάζονται οι απειλές ισοπέδωσης της Γάζας– αναγνωρίζουν οι εκπρόσωποι της ελληνικής κυβέρνησης. Μάλιστα σύμφωνα με δημοσιεύματα η ελληνική φρεγάτα «Ψαρά», που βρίσκεται σε μόνιμη ΝΑΤΟϊκή αποστολή στην Αν. Μεσόγειο, θα συνοδεύσει το αμερικανικό αεροπλανοφόρο USS Gerald R. Ford που σπεύδει στα θαλάσσια σύνορα Ισραήλ-Λιβάνου, προς ενίσχυση του Ισραήλ.
Δεν είναι παράλογη η στάση αυτή αν συνυπολογίσουμε τη διολίσθηση της εξωτερικής μας πολιτικής τα τελευταία χρόνια που μετέτρεψε τη χώρα μας σε όργανο του Ισραήλ και της Ουάσιγκτον στην περιοχή, θυσιάζονται το γεωπολιτικό και διπλωματικό κεφάλαιο της χώρας, χωρίς κανένα απτό αντάλλαγμα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις στρατιωτικές και ενεργειακές συμφωνίες που πρώτη εισήγαγε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ποιος μπορεί να ξεχάσει τις κοινές ασκήσεις Ελλάδας και Κύπρου με τους φονιάδες του ισραηλινού στρατού, ποιος μπορεί να ξεχάσει τις συμφωνίες της Ν.Δ. για εκπαίδευση της αεροπορίας του Ισραήλ και την προσομοίωση στόχων του Ιράν στα πλαίσια της γενικότερης πολεμικής προετοιμασίας.
Η χώρα μας, με ευθύνη των ελίτ και του πολιτικού συστήματος, έχει απολέσει το δικαίωμα στην ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική
Η στάση των κομμάτων
Όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, μικρές ήταν οι διαφοροποιήσεις των μεγάλων κομμάτων στις κυβερνητικές αυτές αποφάσεις, που λίγο φαίνεται να ενδιαφέρει το πολιτικό σύστημα αν βάζουν τη χώρα σε επικίνδυνα για την εθνική ασφάλεια μονοπάτια.
Η Ν.Δ. δια του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου σπεύδει να καθησυχάσει την κοινή γνώμη, λέγοντας πως «δεν έχει αλλάξει η πάγια ελληνική θέση για το δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού στη δημιουργία δικού του κράτους», ενώ διαβεβαίωσε ότι «δεν υπάρχει καμία στρατιωτική εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς». Όμως οι κραυγές υπέρ του Ισραήλ, από κυβερνητικά στελέχη δεν σταματούν, δίνοντας τον τόνο. Φτάνουν μάλιστα να εμπλέξουν την αντιπαράθεση και στις αυτοδιοικητικές εκλογές της Κυριακής επιτιθέμενοι σε όσους υποψηφίους δημάρχους στηρίζουν την παλαιστινιακή υπόθεση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη του ανακοίνωση «καταδικάζει απερίφραστα την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς κατά του Ισραήλ», καταδίκη που συνοδεύει με μια γενικόλογη έκκληση για «επανέναρξη των συνομιλιών ειρήνευσης». Σε παρόμοιο μήκος κύματος και το ΠΑΣΟΚ που καταδικάζει την επίθεση της Χαμάς και παράλληλα εκτιμά ότι αυτή «όχι μόνο δεν υπηρετεί αλλά απειλεί να ματαιώσει τα δίκαια ιστορικά αιτήματα του παλαιστινιακού λαού».
Από κοντά και τα κόμματα που κινούνται στην περιοχή δεξιά της Ν.Δ. Η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου «καταδικάζει την αποτρόπαια τρομοκρατική επίθεση της τουρκοκίνητης Χαμάς στο Ισραήλ» κάνοντας λόγο για μια από τις «πλέον αποτρόπαιες τρομοκρατικές επιθέσεις της σύγχρονης ιστορίας». Οι Σπαρτιάτες από την πλευρά τους δηλώνουν πως καταδικάζουν «τις συνεχιζόμενες τρομοκρατικές επιθέσεις, εναντίον του άμαχου πληθυσμού του Ισραήλ», ενώ τονίζουν πως «οι φιλότουρκοι τζιχαντιστές της Χαμάς κήρυξαν απρόκλητα τον πόλεμο στο Ισραήλ».
Στον αντίποδα το ΚΚΕ δηλώνει την υποστήριξη του στον λαό της Παλαιστίνης, επιμένοντας πως «ο παλαιστινιακός λαός έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τα δικαιώματα του και χρειάζεται μεγαλύτερη λαϊκή στήριξη και αλληλεγγύη για να συνεχίσει τον αγώνα του για τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής, για ανεξάρτητο κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ». Προς το παρόν και εν όψει της μάχης των αυτοδιοικητικών εκλογών, έχει αποφύγει να κινητοποιήσει τα μέλη και τους φίλους του.
Σε παρόμοιο μήκος κύματος και το ΜέΡΑ25 που τάσσεται υπέρ του παλαιστινιακού λαού με τον Γ.Βαρουφάκη να δηλώνει χαρακτηριστικά πως «ο δρόμος προς τον τερματισμό της φρικτής αιματοχυσίας Παλαιστινίων και Ισραηλινών, Ισραηλινών και Παλαιστινίων, ξεκινά μ’ ένα απαραίτητο πρώτο βήμα: Τον τερματισμό του καθεστώτος Απαρτχάιντ του ισραηλινού κράτους και της ισραηλινής κατοχής».
Τέλος η Πλεύση Ελευθερίας, δεν έχει προχωρήσει σε κάποια τοποθέτηση για το θέμα (σε συνέχεια και τις προεκλογικής αφωνίας για σημαντικά ζητήματα), ενώ με μια πρόχειρη αναζήτηση στο διαδίκτυο μάλλον φαίνεται να αξιολογεί ως περισσότερο επείγοντα και άξια σχολιασμού τα εσωκομματικά της ζητήματα. Αντίστοιχα, καμία θέση για το θέμα δεν έχει εκφράσει και το κόμμα «Νίκη».
