Αρχική πολιτισμός πολιτισμός & βαρβαρότητα Καλάβρυτα 1943: Οι Γερμανοί είναι… φίλοι μας!

Καλάβρυτα 1943: Οι Γερμανοί είναι… φίλοι μας!

Δεν είδα, ούτε θα δω την ταινία αυτή. Ένα κινηματογραφικό έργο το οποίο υποστηρίζει ότι παρουσιάζει την αληθινή ιστορία της σφαγής των Καλαβρύτων.

Η τέχνη στην υπηρεσία της προπαγάνδας θα έλεγα εγώ. Λες κι έχει γυριστεί από κάποιον υπεύθυνο τύπου της κυρίας Μέρκελ!

Διότι –καθώς δεν μπορούν να ισχυριστούν πως τα Καλάβρυτα δεν υπήρξαν ποτέ–  διάλεξαν την παραχάραξη της ιστορίας. Όπως είναι γνωστό «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες». Δίνεις ένα μεγάλο κομμάτι αλήθειας και μέσα τοποθετείς κάποιο –ή κάποια– χρήσιμα ψεύδη.

Εδώ επέλεξαν τον μύθο του «καλού Γερμανού». Δεν είναι αστοχία ή λανθασμένη πληροφορία. Είναι ηθελημένη παραχάραξη:

Ο κύριος Χαρίλαος Ερμείδης, πρόεδρος της Ένωσης Θυμάτων Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, κατήγγειλε στην εφημερίδα Πελοπόννησος, ότι «τόσο ο ίδιος όσο και άλλοι Καλαβρυτινοί, είχαν επισημάνει αυτό το στοιχείο στους υπευθύνους της ταινίας πριν από 2,5 περίπου χρόνια, όταν είχαν φθάσει στα Καλάβρυτα προκειμένου να μάθουν τα πραγματικά περιστατικά της θηριωδίας. Μάλιστα, όπως υποστηρίζει ο πρόεδρος, οι υπεύθυνοι είχαν υποσχεθεί να μην το συμπεριλάβουν στην ταινία. Επιπλέον η Ένωση, μέσω επίσημου εγγράφου που τους είχε αποστείλει τότε, τους είχε προειδοποιήσει ότι σε περίπτωση που η ταινία καθ’ οιονδήποτε τρόπο δεν σεβαστεί τη μνήμη των θυμάτων και των απογόνων τους, τότε θα κινούνταν δικαστικά εναντίον τους. Τώρα ο κ. Ερμείδης, διαμηνύει μέσω της “Π”, ότι εφόσον πράγματι στην ταινία περιλαμβάνεται αυτός ο μύθος, ή και οποιαδήποτε άλλη ιστορική παραχάραξη, η Ένωση, πιθανότατα και με άλλους Φορείς, θα ακολουθήσουν τη νομική οδό!» (Πελοπόννησος 2/11/2021)

Ο πρώην δήμαρχος Καλαβρύτων Τάκης Νικολάου, εκ των επιζώντων του Ολοκαυτώματος, που ήταν μέσα στο σχολείο, μιλώντας στον ΑΝΤ1, σημειώνει:

«Εγώ τότε ήμουν 22 μηνών, αλλά η μητέρα, μου που είχε άλλα πέντε παιδιά, αναγκάστηκε όταν έσπασαν το τζάμι οι γυναίκες, μέσα σε αυτά και εγώ, μας ’βγάλαν από το παράθυρο. Εμένα με βρήκε μια θεία μου και δύο βδομάδες μετά με έφερε στη μάνα μου. Έξω υπήρχαν φρουροί με όπλα. Είναι δυνατόν να ανοίξουν μια πόρτα και να τους αφήσουν να φύγουν;»

Ο Νίκος Τζιανίδης σε αναλυτική κριτική στην εφημερίδα «Έθνος», επισημαίνει πολλά ακόμη στοιχεία που αναδεικνύουν τον προπαγανδιστικό ρόλο που παίζει η ταινία αυτή:

«… Ο “καλός αυστριακός” δεν είναι απλά περαστικός από την ταινία, είναι ο βασικός και ουσιαστικός πρωταγωνιστής: Είναι εκείνος που προσφέρει σοκολάτα στο τρομαγμένο ελληνόπουλο, είναι εκείνος που θα δεχτεί την επίπληξη του ανωτέρου του, για το βλέμμα συμπόνιας προς τον κατακτημένο και τέλος είναι εκείνος που θα σπάσει την αλυσίδα που δένει τις γυναίκες των Καλαβρύτων με τον θάνατο. Ο μύθος υπερβαίνει την αλήθεια και δημιουργεί συμπάθεια για τον ολετήρα ανθρώπων, Ναζί κατακτητή… Στον διαβόητο αξιωματικό S.D. Doenhert (Τένερ), που έδωσε τη διαταγή εκτέλεσης των ανδρών στον λόφο του Καπή και επίσης τη διαταγή να καεί το σχολείο (σύμφωνα με το σενάριο…) ουσιαστικά παρέχεται ελαφρυντικό. Τον εκβιάζει ο στρατηγός με το παρελθόν της οικογενείας του, ο ίδιος φαίνεται ευαίσθητος και διστακτικός στον λόφο του θανάτου να δώσει το παράγγελμα για ν’ αρχίσει ο όλεθρος και μόνο όταν εμφανίζεται ο στρατηγός εντός μαύρης μερσεντές στον λόφο(!) υποχρεώνεται να υπακούσει στη διαταγή. Αυτό ακριβώς περνάει η ταινία: Υποχρεώθηκε να υπακούσει!

…Οι Αντάρτες έφταιγαν για το αιματοκύλισμα των Καλαβρύτων και των γύρω χωριών. Αυτό αφήνει να εννοηθεί σε κάποια στιγμή η αντίδραση της πρωταγωνίστριας όταν μαθαίνει για την εκτέλεση των Γερμανών ομήρων από τους άντρες του ΕΛΑΣ. Είναι η διαχρονική δικαιολογία Γερμανών και συνεργατών τους (ταγματασφαλιτών στην Ελλάδα) για τα εγκλήματα στον άμαχο πληθυσμό…»

Όπως βλέπουμε υπάρχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την αναθεώρηση της Ιστορίας αλλά και τη δράση του «Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας» το οποίο μέσω της δήθεν «μεταμέλειας», δεν στοχεύει σε τίποτε άλλο παρά στην παραχάραξη της Ιστορίας και τον ενταφιασμό της υπόθεσης των «Γερμανικών οφειλών»…

Η δύναμη της εικόνας είναι μεγάλη, κάτι που ήξερε πολύ καλά ο Γκέμπελς και οι Ναζί. Ό,τι και να γράψουμε εμείς, η δυνατή σκηνή με την απελευθέρωση των γυναικόπαιδων από τον Γερμανό στρατιώτη που «παίζει» και στο τρέιλερ της ταινίας είναι αυτή που θα αποτυπωθεί στις συνειδήσεις των θεατών.

Όλα αυτά και με χρηματοδότηση από την ΕΡΤ και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου…

Σχόλια

Exit mobile version