Παρ’ ότι η Ελλάδα, ως χώρα και κρατική περιουσία, είναι ήδη υποθηκευμένη με βάση τη δανειακή σύμβαση (που δίνει στους δανειστές δικαίωμα αναγκαστικής εκτέλεσης εις βάρος δημόσιων περιουσιακών στοιχείων και μάλιστα προσφεύγοντας στα βρετανικά δικαστήρια), έχει τη σημασία της μια «νέα ιδέα» που κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες μεταξύ Βρυξελών και Βερολίνου ως λύση για το χρέος της Ελλάδας.
Οικονομολόγοι του ινστιτούτου Bruegel με έδρα τις Βρυξέλες (του ίδιου από το οποίο γεννήθηκε και η ιδέα των ευρωομολόγων), εκτιμώντας ότι η Ελλάδα είναι η μόνη πιστοληπτικά αφερέγγυα χώρα, προτείνει έναν μηχανισμό αναδιάρθρωσης του χρέους της, ώστε να μειωθεί σε διαχειρίσιμα επίπεδα: να πουλήσουν όλες οι τράπεζες – κάτοχοι ελληνικών ομολόγων τα ομόλογά τους στο ευρωπαϊκό ταμείο EFSF σε τρέχουσες τιμές (δηλαδή, 25% έως 30% κάτω από τις ονομαστικές). Έτσι η Ελλάδα θα χρωστάει μόνο στο ευρωπαϊκό ταμείο.
Οι τράπεζες γιατί να κάνουν τη θυσία; Απλώς για να αποφύγουν το ρίσκο να μείνουν με τα ομόλογα στα χέρια σε περίπτωση ελληνικής χρεοκοπίας (ελεγχόμενης ή ανεξέλεγκτης), πράγμα που άλλωστε ανταποκρίνεται και στο πνεύμα Μέρκελ για «συμμετοχή και των ιδιωτών στο κόστος διάσωσης». Και το EFSF, που δουλεύει με εγγυήσεις των υγιών χωρών, όπως η Γερμανία, γιατί ν’ αγοράσει τα ελληνικά «σαπάκια»; Από αλληλεγγύη; Όχι βέβαια, λέει το ινστιτούτου Bruegel. Θα τα πάρει «έναντι εγγυήσεων που θα του προσφέρει η Ελλάδα» με την κινητή και ακίνητη περιουσία του κράτους. Δηλαδή, άλλη μια υποθήκη πάνω στη δημόσια περιουσία.
Οι φήμες λένε ότι η ιδέα έχει κινήσει το ενδιαφέρον της γερμανικής ηγεσίας, που δεν αποκλείεται, δίπλα στο τετραετές πρόγραμμα σκληρής λιτότητας μέχρι το 2015, να προσθέσει κι αυτή την απαίτηση για να συναινέσει σε μια ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.
Οι τράπεζες γιατί να κάνουν τη θυσία; Απλώς για να αποφύγουν το ρίσκο να μείνουν με τα ομόλογα στα χέρια σε περίπτωση ελληνικής χρεοκοπίας (ελεγχόμενης ή ανεξέλεγκτης), πράγμα που άλλωστε ανταποκρίνεται και στο πνεύμα Μέρκελ για «συμμετοχή και των ιδιωτών στο κόστος διάσωσης». Και το EFSF, που δουλεύει με εγγυήσεις των υγιών χωρών, όπως η Γερμανία, γιατί ν’ αγοράσει τα ελληνικά «σαπάκια»; Από αλληλεγγύη; Όχι βέβαια, λέει το ινστιτούτου Bruegel. Θα τα πάρει «έναντι εγγυήσεων που θα του προσφέρει η Ελλάδα» με την κινητή και ακίνητη περιουσία του κράτους. Δηλαδή, άλλη μια υποθήκη πάνω στη δημόσια περιουσία.
Οι φήμες λένε ότι η ιδέα έχει κινήσει το ενδιαφέρον της γερμανικής ηγεσίας, που δεν αποκλείεται, δίπλα στο τετραετές πρόγραμμα σκληρής λιτότητας μέχρι το 2015, να προσθέσει κι αυτή την απαίτηση για να συναινέσει σε μια ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.
Γ.Κ.
Σχόλια
