του Τζέιμς Πέτρας*
Ο Μπάιντεν είχε υποσχεθεί πολλές αλλαγές. Στην πράξη, δεν έχουμε δει καμία. Επιχειρεί να πετύχει συναίνεση στο Κογκρέσο φλερτάροντας με τους Ρεπουμπλικάνους, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει επιτευχθεί κάποια συμφωνία. Οι Ρεπουμπλικάνοι ζητούν λιγότερες δημόσιες δαπάνες, και ο Τραμπ άφησε κακή κληρονομιά: ο Μπάιντεν δεν επιθυμεί να συνεχίσει μια μεγάλη σύγκρουση. Οπότε προωθεί έναν προϋπολογισμό με μετρημένες αυξήσεις των δημόσιων δαπανών, κι έτσι μένουν ανικανοποίητοι οι εργαζόμενοι που τον ψήφισαν.
Σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική, υπάρχει συνέχεια. Για παράδειγμα, όσον αφορά τις σχέσεις με την Κίνα, και ο Μπάιντεν μιλά για περισσότερα προστατευτικά μέτρα, για μείωση των εμπορικών συναλλαγών με την Κίνα κ.ο.κ. Συνεχίζει δηλαδή την προηγούμενη πολιτική, που όμως είναι αμφίβολο κατά πόσο συμφέρει τις ΗΠΑ. Διότι η Κίνα, εκμεταλλευόμενη την προστατευτική πολιτική των ΗΠΑ, έχει διεισδύσει βαθιά σε πολλές αγορές της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, αυξάνοντας έτσι και τη γενικότερη επιρροή της.
Κατά τη γνώμη μου, είναι καταστροφική η σύγκρουση με την Κίνα που προωθεί τώρα και ο Μπάιντεν. Δεν το αντιλαμβάνεται, σε αντίθεση με τη Γουόλ Στριτ, που προειδοποιεί ότι αυτή η πολιτική θα προκαλέσει αύξηση του εσωτερικού χρέους, ιδίως των εργαζομένων και άλλων τμημάτων του πληθυσμού. Ακόμη και υπό το πρίσμα του καπιταλιστή, δηλαδή, είναι εσφαλμένη όλη αυτή η επιθετική πολιτική του Μπάιντεν ενάντια στην Κίνα και τη Ρωσία, η εχθρότητα προς την Κούβα κ.λπ.
Παίρνει μάλιστα ακόμη πιο επικίνδυνη τροπή όταν στέλνει πολεμικά σκάφη στη γειτονιά της Κίνας για να την παρενοχλήσουν, ιδίως σε μια στιγμή που η Ταϊβάν ανεβάζει την ένταση δηλώνοντας ότι προτίθεται να ανακηρύξει την ανεξαρτησία της. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα πάρει κάποιος τυχοδιώκτης, είτε στην Ταϊβάν είτε στις ΗΠΑ, πρωτοβουλίες οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε μια στρατιωτική σύγκρουση με καταστροφικές συνέπειες – όχι μόνο στην Ασία, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ακόμη και υπό το πρίσμα του καπιταλιστή, είναι εσφαλμένη όλη αυτή η επιθετική πολιτική του Μπάιντεν ενάντια στην Κίνα και τη Ρωσία, η εχθρότητα προς την Κούβα κ.λπ.
Διάθεση σύγκρουσης με τη Μόσχα και την Αβάνα
Όσον αφορά πιο συγκεκριμένα την σημερινή πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Ρωσίας: την προκαλούν, κι επιθυμούν μια επιστροφή στην τρομερή εποχή του Γέλτσιν. Θέλουν να ξαναβάλουν τη Ρωσία σε υποτελή θέση. Ο Ναβάλνι δεν είναι τίποτε άλλο από μαριονέτα της Ουάσιγκτον, από την οποία λαμβάνει χρηματοδότηση, επικοινωνιακή υποστήριξη από τα μεγάλα δυτικά ΜΜΕ κ.λπ. Και οι υποστηρικτές του είναι εκπρόσωποι της ρωσικής Δεξιάς, που ωθεί σε μεγαλύτερη εξάρτηση από την Ουάσιγκτον. Οπότε η σκληρή ρωσική στάση και απάντηση δεν εξηγείται μόνο ως επιχείρηση διάσωσης του Πούτιν: έχει να κάνει με αυτή καθαυτή τη διαφύλαξη της ανεξαρτησίας της Ρωσίας έναντι των ΗΠΑ.
Τέλος, μια κουβέντα σχετικά με την ανανεωμένη διάθεση των ΗΠΑ να συγκρουστούν με την Κούβα: δείχνει ότι ο Μπάιντεν δεν εκπροσωπεί κάποια αλλαγή γραμμής σε σχέση με την πολιτική του Τραμπ προς την Κούβα. Είναι σαφές ότι ο νέος πρόεδρος ενδιαφέρεται για την υποστήριξη των Κουβανών εξορίστων στη Φλόριντα, και γι’ αυτό δεν δείχνει σημάδια υιοθέτησης μιας διαφορετικής πολιτικής, έναρξης ουσιαστικών σχέσεων και προώθησης μιας ειρηνικής συνύπαρξης με την Αβάνα…
Θέατρο η διαδικασία δίωξης του Τραμπ
Στο μεταξύ προχωρά η διαδικασία για την προσαγωγή σε δίκη του Τραμπ, αν και η διεξαγωγή της δεν είναι διασφαλισμένη, αφού η πλειοψηφία των Ρεπουμπλικάνων δεν θα υποστηρίξει μια τέτοια εξέλιξη. Μπορεί να θέλουν να τον δουν στριμωγμένο και φιμωμένο, αλλά δεν επιθυμούν μια δίκη που θα μπορούσε να εμπλέξει και άλλους πολιτικούς του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια σικέ σύγκρουση: οποιαδήποτε εκδοχή δεν θα περιλαμβάνει ούτε αθώωση ούτε πραγματική τιμωρία, παρά μια φραστική καταδίκη. Κι αυτό θα επιτρέψει στον Τραμπ να επιχειρήσει τη δημιουργία ενός νέου κόμματος ώστε να συνεχίσει την αντιπαράθεση με την Ουάσιγκτον, με τον Μπάιντεν και τους Δημοκρατικούς. Όλη αυτή η διαδικασία δεν είναι λοιπόν παρά ένα σόου, ένα θέατρο που δεν θα έχει σοβαρές επιπτώσεις. Διότι το πραγματικό πρόβλημα των ΗΠΑ είναι οικονομικό και κοινωνικό, και αυτό δεν λύνεται με τις πολλαπλασιαζόμενες φραστικές αντιπαραθέσεις στο Κογκρέσο.
* Ο Τζέιμς Πέτρας είναι ελληνικής καταγωγής Αμερικανός συγγραφέας και διανοούμενος. Το κείμενο αποτελεί απόσπασμα της τοποθέτησής του για την τρέχουσα κατάσταση στις ΗΠΑ, την οποία εκθέτει κάθε Δευτέρα στον ραδιοφωνικό σταθμό CX36 του Μοντεβιδέο (Ουρουγουάη).
