Η έκτη συνάντηση του Κ. Μητσοτάκη με τον Τ. Ερντογάν μέσα σε ένα χρόνο θα γίνει στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και αναμένεται να θέσει τα επόμενα βήματα της προσέγγισης των δύο κρατών, εν όψει της σύγκλησης του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας στο τέλος του χρόνου. Η ελληνική πλευρά έχει ως προτεραιότητα να επαναφέρει ως προτεραιότητα τη διατήρηση της ηρεμίας στο Αιγαίο, πράγμα που τέθηκε εν αμφιβόλω έπειτα από το επεισόδιο στην Κάσο το καλοκαίρι. Επιπλέον φαίνεται πως πέρα από συζητήσεις για τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) θα γίνουν διερευνητικές και για πιο δύσκολα ζητήματα. Από την άλλη η τουρκική πλευρά παραμένει ανένδοτη στις διεκδικήσεις της, ενώ σκοπεύει να οριοθετήσει την Ελλάδα, πράγμα που φάνηκε και από την επίθεση Ομ. Τσελίκ στον Ν. Δένδια έπειτα από την επίσκεψη και την ομιλία του δεύτερου στο Καστελόριζο.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο Κ. Μητσοτάκης σκοπεύει να θέσει ως προμετωπίδα στη συζήτηση, τα ζητήματα της οικονομίας και του περιβάλλοντος στα οποία εκτιμά πως μπορεί να υπάρξουν περαιτέρω συμφωνίες μεταξύ των δύο κρατών, ενώ προτεραιότητα έχει και το μεταναστευτικό έπειτα από την αλλαγή στάσης της Γερμανίας. Άλλωστε, στην Ελλάδα οι ιθύνοντες ακόμη πανηγυρίζουν για το θαύμα του τουρισμού με προέλευση την Τουρκία στον Έβρο και τα νησιά, με αποτέλεσμα να έχει ανοίξει η όρεξη τους για περισσότερες συμφωνίες «καζάν-καζάν» όπως αρέσκεται και ο Τ. Ερντογάν να τις χαρακτηρίζει. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτό το επίπεδο οι ελληνικές ελίτ στρουθοκαμηλίζουν σε ό,τι αφορά τις μακροπρόθεσμες συνέπειες που έχει η οικονομική πρόσδεση αυτών των περιοχών στην Τουρκία, σε σχέση με το σχέδιο δορυφοροποίησης της χώρας. Παράλληλα ο Γ. Γεραπετρίτης σε πρόσφατη συνέντευξή του δήλωσε πως υπάρχει ιστορικό παράθυρο ευκαιρίας για να προχωρήσουμε σε συμφωνία στα «δύσκολα» ζητήματα. Μάλιστα θεωρεί πως επαφίεται στους ηγέτες των δύο χωρών να αποφασίσουν αν ήρθε η ώρα να υπάρξουν συζητήσεις των υπ. Εξωτερικών για την εξεύρεση λύσης στο ζήτημα της οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στο προχώρημα των συζητήσεων για το δεύτερο «αγκάθι», αυτό του Κυπριακού.
Η Τουρκία στέλνει τα δικά της μηνύματα για το περιεχόμενο των συζητήσεων και τις διεκδικήσεις της. Ένα τέτοιο ήταν και η πρόσφατη επίθεση του Ο. Τσελίκ απέναντι στον Ν. Δένδια, τον οποίο χαρακτήρισε ως προβοκάτορα που θέλει να κάνει κακό στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ώστε να προωθήσει την καριέρα του. Η επίθεση ήρθε ως απάντηση στην επίσκεψη Ν. Δένδια στο Καστελόριζο, εκεί ο υπ. Εθνικής Άμυνας προχώρησε σε δηλώσεις σχετικά με το θέμα των θαλάσσιων ζωνών, τη συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου και την ανάγκη ενίσχυσης των ενόπλων δυνάμεων για την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας. Αυτά ενόχλησαν τον Ομ. Τσελίκ, καθώς η Τουρκία θεωρεί πως έπειτα και από το επεισόδιο της Κάσου έχει επιβάλει επί του πεδίου, τις αξιώσεις της για τον περιορισμό της Ελλάδας στα 6 ν.μ., εξ ου και προχώρησε σε μια κίνηση περιορισμού των ελληνικών αξιώσεων. Αντίστοιχες κινήσεις υπάρχουν και για το Κυπριακό όπου ο Χ. Φιντάν προωθεί τη διοργάνωση συνάντησης χωρίς την παρουσία άλλων δυνάμεων, ενώ πρόσφατα ξεκαθάρισε πως η Τουρκία δεν δέχεται το πλαίσιο που θέτει η Ε.Ε. για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.
Στην Ελλάδα όπως και με την Κάσο, έτσι και με την περίπτωση Ν. Δένδια κάνουν πως δεν τρέχει τίποτα χάριν του καλού κλίματος. Άσχετα με τις προθέσεις του Έλληνα υπουργού είναι αυτονόητο πως η εμπλοκή της Τουρκίας στα εσωτερικά της χώρας θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί δυναμικά, πράγμα που δεν συνέβη. Ωστόσο, οι κινήσεις της Τουρκίας σε αντίθεση με αυτές τις Ελλάδας, δεν στοχεύουν απλά στη δημιουργία εντυπώσεων, αλλά στην κατοχύρωση του συνόλου των διεκδικήσεων της ως σημείο εκκίνησης των συζητήσεων.
Αναθεωρητισμός μέσω μπάσκετ
Το επεισόδιο που δημιούργησε ο Ερ. Αταμάν σε πρόσφατο φιλικό αγώνα του ΠΑΟ στην Κύπρο, με την αποβολή του Τούρκου τεχνικού από το γήπεδο στέλνει μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις για την κουλτούρα που καλλιεργεί η Τουρκία σε σχέση με τα ελληνοτουρκικά.
Ο Εργκίν Αταμάν αποχώρησε από το γήπεδο έπειτα από την ενόχληση του για πανό που υψώθηκε στην εξέδρα και έγραφε «50 χρόνια παράνομης κατοχής, κανείς δεν ξεχνά». Καθώς θεώρησε πως κάτι τέτοιο υποσκάπτει τη φιλία μεταξύ των λαών και πως η πολιτική δεν έχει θέση στα γήπεδα. Εν συνεχεία έκανε δηλώσεις σε διάφορα τουρκικά ΜΜΕ, λέγοντας ότι αντέδρασε όσο πιο δυναμικά μπορούσε, ενώ ισχυρίστηκε πως τόσο η διοίκηση του συλλόγου όσο και η ΘΥΡΑ13 του ζήτησαν συγνώμη για το περιστατικό. Βέβαια, ο Ερ. Αταμάν μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει, όμως προξενεί εντύπωση τόσο η ανακοίνωση της διοίκησης όσο και της ΘΥΡΑ13, που αντί να βάζουν τα πράγματα στη θέση τους, υπερασπίζονται τον προπονητή.
Φαίνεται πως τόσο ο κατευνασμός, όσο και η τουρκική στρατηγική που θέλει να ονομάσει «φιλία» την σιωπή και την υποχωρητικότητα βρίσκουν πολλαπλούς αποδέκτες. Εμείς να πούμε μόνο πως δεν υπάρχει ειρήνη και φιλία χωρίς δικαιοσύνη…
