Από τις 22 Ιουνίου έως την 1 Ιουλίου η εταιρία Harris Interactive διεξήγαγε, διαδικτυακά, μια δημοσκόπηση για λογαριασμό των Financial Times, σε δείγμα 6.164 ατόμων ηλικίας από 16-64 ετών σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο) και στις ΗΠΑ. Τα ευρήματά της είναι πράγματι εντυπωσιακά, όχι όμως για τους λόγους που επικαλέστηκε η παραγγελιοδόχος εφημερίδα, η οποία έσπευσε, αφ’ ενός να συμπεράνει ότι οι «Ευρωπαίοι διακατέχονται από δημοσιονομικό συντηρητισμό» και συμφωνούν με «την επεναξέταση του κράτους πρόνοιας» υπό την έννοια που το αντιλαμβάνονται τα συμφέροντα που υπηρετεί, και να διαβεβαιώσει, αφετέρου τις κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών χωρών ότι μπορούν να σαρώσουν τις κοινωνικές κατακτήσεις χωρίς πολιτικό κόστος, «προς το παρόν».
Τα ευρήματα είναι εντυπωσιακά, γιατί αποκαλύπτουν ότι οι ερωτηθέντες απορρίπτουν το «κράτος πρόνοιας για τους τραπεζίτες», φέρνοντας στο φως τη ριζική αντίθεση στα προγράμματα διάσωσης των τραπεζών, κατά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Οι Γάλλοι και οι Ιταλοί σε ποσοστό 68%, οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί σε ποσοστό 59% και 58% και οι Βρετανοί σε ποσοστό 54% διαφώνησαν σθεναρά με τα χρηματοδοτικά πακέτα προς τις τράπεζες που επιβάρυναν τους κρατικούς προϋπολογισμούς.
Επίσης, γιατί φανερώνουν πως η συντριπτική πλειοψηφία θεωρεί ότι οι πλούσιοι πρέπει να φορολογηθούν περισσότερο (87% των Ιταλών και των Γερμανών, 85% των Γάλλων, 82% των Ισπανών, 78% των Βρετανών, 72% των Αμερικανών). Βεβαίως, οι περισσότεροι από τους ερωτηθέντες προκρίνουν την περικοπή των δαπανών έναντι της αύξησης των φόρων, κάτι απολύτως φυσιολογικό, βάσει της εμπειρίας των τελευταίων δεκαετιών, κατά τις οποίες βλέπουν να επιβαρύνονται οι εργαζόμενοι με όλο και περισσότερους έμμεσους και άμεσους φόρους, ενώ οι εταιρίες και οι πολύ εύποροι να απολαμβάνουν μεγάλες φοροαπαλλαγές. Έτσι, το 50% των Γάλλων, το 45% των Ιταλών, το 44% των Ισπανών,το 41% των Γερμανών, το 37% των Αμερικανών και το 25% των Βρετανών προκρίνουν την περικοπή των κρατικών δαπανών, έναντι της αύξησης των φόρων.
Επίσης, γιατί φανερώνουν πως η συντριπτική πλειοψηφία θεωρεί ότι οι πλούσιοι πρέπει να φορολογηθούν περισσότερο (87% των Ιταλών και των Γερμανών, 85% των Γάλλων, 82% των Ισπανών, 78% των Βρετανών, 72% των Αμερικανών). Βεβαίως, οι περισσότεροι από τους ερωτηθέντες προκρίνουν την περικοπή των δαπανών έναντι της αύξησης των φόρων, κάτι απολύτως φυσιολογικό, βάσει της εμπειρίας των τελευταίων δεκαετιών, κατά τις οποίες βλέπουν να επιβαρύνονται οι εργαζόμενοι με όλο και περισσότερους έμμεσους και άμεσους φόρους, ενώ οι εταιρίες και οι πολύ εύποροι να απολαμβάνουν μεγάλες φοροαπαλλαγές. Έτσι, το 50% των Γάλλων, το 45% των Ιταλών, το 44% των Ισπανών,το 41% των Γερμανών, το 37% των Αμερικανών και το 25% των Βρετανών προκρίνουν την περικοπή των κρατικών δαπανών, έναντι της αύξησης των φόρων.
Όμως, τι εννοούν με το «περικοπή των δαπανών»;
Η δημοσκόπηση δείχνει ότι το 67% των Γερμανών, το 58% των Ισπανών, το 56% των Γάλλων, το 55% των Ιταλών υποστηρίζουν ότι οι μεγαλύτερες περικοπές πρέπει να γίνουν στις στρατιωτικές δαπάνες. Ενώ Αμερικανοί και Βρετανοί υποστηρίζουν ότι οι μεγαλύτερες περικοπές πρέπει να γίνουν στη βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες. Εδώ εμφανίζεται, σε όλο της το μέγεθος, η παραπληροφόρηση, όπως επισημαίνουν πολλοί σχολιαστές, διότι το ποσό της ξένης βοήθειας που έδωσαν οι μεν ΗΠΑ το 2008 ήταν 26 δισ. δολάρια εκ των οποίων 5 κατευθύνθηκαν στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, ενώ οι στρατιωτικές δαπάνες έφτασαν τα 663 δισ., η δε Βρετανία 11,5 δισ. με στρατιωτικές δαπάνες 69 δισ. (Οι Βρετανοί σε ποσοστό 51% υποστηρίζουν ότι οι βασικές περικοπές πρέπει να γίνουν στα … επιδόματα ανεργίας). Πάντως, όλοι συμφωνούν ότι δεν μπορεί να γίνουν περικοπές δαπανών στους τομείς της υγείας και της εκπαίδευσης.
Η έρευνα αποκαλύπτει, επίσης, ότι ένα σημαντικό ποσοστό των ερωτηθέντων δεν πείθεται από την κυβερνητική προπαγάνδα και πιστεύει ότι οι περικοπές των κρατικών δαπανών θα βλάψουν πολύ την οικονομική ανάκαμψη (38% των Ιταλών, 33% των Γερμανών, 31% των Βρετανών, 29% των Ισπανών, 27% των Αμερικανών και 16% των Γάλλων).
Από τη δημοσκόπηση φαίνεται, επίσης, ότι δεν έχουν γίνει αντιληπτές πλήρως από πολλούς οι επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας στην ατομική και οικογενειακή κατάστασή τους. Όπως παρατηρεί Αμερικανός σχολιαστής της έρευνας (για τις ΗΠΑ), οι Αμερικανοί συνεχίζουν να έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες για το πόσο εύκολο είναι να μειωθεί ο κρατικός προϋπολογισμός, χωρίς να γίνουν περικοπές στα προγράμματα που επηρεάζουν τη βιοτική τους κατάσταση. Το 49% των Ισπανών, το 44% των Ιταλών, το 42% των Γάλλων, το 40% των Αμερικανών, το 39% των Βρετανών και το 35% των Γερμανών πιστεύουν ότι η περικοπή των κρατικών δαπανών δεν θα τους επηρεάσει πολύ. Υπάρχει όμως και ένα ποσοστό ερωτηθέντων που αντιλαμβάνονται, πλήρως, τις σοβαρές επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας και δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο: 34% των Ιταλών, 21% των Βρετανών, 20% των Γερμανών, 18% των Ισπανών και από 16% των Αμερικανών και των Γάλλων.
Εν κατακλείδι, αξίζει να σημειωθεί ότι μια μελέτη του βρετανικού περιοδικού British Medical Journal, σε δεκαπέντε ευρωπαϊκές χώρες επί 25 χρόνια (France 24, 25/6) συμπέρανε ότι μια μείωση 100 δολαρίων κατ’ άτομο στις κοινωνικές παροχές προκαλεί αύξηση κατά 2,8% των θανάτων από αλκοόλ και κατά 1,2% των θανατηφόρων καρδιακών επεισοδίων. Ενώ μια αύξηση 100 δολαρίων έχει ως αποτέλεσμα την πτώση της γενικής θνησιμότητας κατά 1,19%.
* Oλόκληρη η δημοσκόπηση στο www.harrisinteractive.com
Αρ.Α.
Η δημοσκόπηση δείχνει ότι το 67% των Γερμανών, το 58% των Ισπανών, το 56% των Γάλλων, το 55% των Ιταλών υποστηρίζουν ότι οι μεγαλύτερες περικοπές πρέπει να γίνουν στις στρατιωτικές δαπάνες. Ενώ Αμερικανοί και Βρετανοί υποστηρίζουν ότι οι μεγαλύτερες περικοπές πρέπει να γίνουν στη βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες. Εδώ εμφανίζεται, σε όλο της το μέγεθος, η παραπληροφόρηση, όπως επισημαίνουν πολλοί σχολιαστές, διότι το ποσό της ξένης βοήθειας που έδωσαν οι μεν ΗΠΑ το 2008 ήταν 26 δισ. δολάρια εκ των οποίων 5 κατευθύνθηκαν στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, ενώ οι στρατιωτικές δαπάνες έφτασαν τα 663 δισ., η δε Βρετανία 11,5 δισ. με στρατιωτικές δαπάνες 69 δισ. (Οι Βρετανοί σε ποσοστό 51% υποστηρίζουν ότι οι βασικές περικοπές πρέπει να γίνουν στα … επιδόματα ανεργίας). Πάντως, όλοι συμφωνούν ότι δεν μπορεί να γίνουν περικοπές δαπανών στους τομείς της υγείας και της εκπαίδευσης.
Η έρευνα αποκαλύπτει, επίσης, ότι ένα σημαντικό ποσοστό των ερωτηθέντων δεν πείθεται από την κυβερνητική προπαγάνδα και πιστεύει ότι οι περικοπές των κρατικών δαπανών θα βλάψουν πολύ την οικονομική ανάκαμψη (38% των Ιταλών, 33% των Γερμανών, 31% των Βρετανών, 29% των Ισπανών, 27% των Αμερικανών και 16% των Γάλλων).
Από τη δημοσκόπηση φαίνεται, επίσης, ότι δεν έχουν γίνει αντιληπτές πλήρως από πολλούς οι επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας στην ατομική και οικογενειακή κατάστασή τους. Όπως παρατηρεί Αμερικανός σχολιαστής της έρευνας (για τις ΗΠΑ), οι Αμερικανοί συνεχίζουν να έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες για το πόσο εύκολο είναι να μειωθεί ο κρατικός προϋπολογισμός, χωρίς να γίνουν περικοπές στα προγράμματα που επηρεάζουν τη βιοτική τους κατάσταση. Το 49% των Ισπανών, το 44% των Ιταλών, το 42% των Γάλλων, το 40% των Αμερικανών, το 39% των Βρετανών και το 35% των Γερμανών πιστεύουν ότι η περικοπή των κρατικών δαπανών δεν θα τους επηρεάσει πολύ. Υπάρχει όμως και ένα ποσοστό ερωτηθέντων που αντιλαμβάνονται, πλήρως, τις σοβαρές επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας και δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο: 34% των Ιταλών, 21% των Βρετανών, 20% των Γερμανών, 18% των Ισπανών και από 16% των Αμερικανών και των Γάλλων.
Εν κατακλείδι, αξίζει να σημειωθεί ότι μια μελέτη του βρετανικού περιοδικού British Medical Journal, σε δεκαπέντε ευρωπαϊκές χώρες επί 25 χρόνια (France 24, 25/6) συμπέρανε ότι μια μείωση 100 δολαρίων κατ’ άτομο στις κοινωνικές παροχές προκαλεί αύξηση κατά 2,8% των θανάτων από αλκοόλ και κατά 1,2% των θανατηφόρων καρδιακών επεισοδίων. Ενώ μια αύξηση 100 δολαρίων έχει ως αποτέλεσμα την πτώση της γενικής θνησιμότητας κατά 1,19%.
* Oλόκληρη η δημοσκόπηση στο www.harrisinteractive.com
Αρ.Α.
Σχόλια
