«Ο Μεγάλος. Έτσι τον φώναζαν όλοι, αλλά για εκείνον ήταν το αφεντικό. Ο σωτήρας που ήρθε να βάλει λεφτά και κατάλαβε πως οι επίλεκτοι του Σομαλού μετρούσαν παραπάνω από κάθε άλλον στην εξέδρα…
…Σε λίγο βγήκαν φήμες ότι η γκρούπα του Σομαλού ήλεγχε και την αγορά χόρτου στην περιοχή, με την αστυνομία να κάνει τα στραβά μάτια κατόπιν εντολής του Μεγάλου…
…Ο Μεγάλος κούνησε το χέρι του προς τους οπαδούς με τα κίτρινα περιβραχιόνια, εκείνους δηλαδή που αποτελούσαν την ιδιωτική ασφάλεια του γηπέδου. Κι αυτοί επέλεξαν να προστατέψουν το χέρι που τους τάιζε…
…το μεροκάματο όμως ήταν καλό, μαζί και τα υπόλοιπα που τους εξασφάλιζε. Ο ήχος των χτυπημάτων και των κραυγών ήταν ο μοναδικός που ακουγόταν σε όλο το γήπεδο. Έπεσαν πάνω στην ομάδα των οπαδών κραδαίνοντας πτυσσόμενα γκλομπ και χαμογελώντας αλαζονικά. Το απολάμβαναν, κι αυτό σόκαρε περισσότερο κι από την ίδια την επίθεση εκείνους που προσπαθούσαν αν προστατευτούν από τα χτυπήματα. Η εντολή του Μεγάλου είχε ταξιδέψει βαθιά μέσα στον εγκέφαλο και είχε περάσει στην καρδιά…»
Αν επανέρχομαι στο θέμα είναι με αφορμή ένα βιβλίο που πρωτοκυκλοφόρησε το 2018. Είναι η «Μπάλα στην κερκίδα» (εκδόσεις Οξύ) του Θάνου Σαρρή, δημοσιογράφου και αρχισυντάκτη της gazzeta.gr. Ένα μυθιστόρημα όχι μόνο με γνώση και αγάπη για το ποδόσφαιρο, αλλά με θέση και όραμα.
Τα όσα οδηγούν σε «οπαδικές» δολοφονίες υπάρχουν μέσα στο βιβλίο αυτό καθώς ο μανδύας της μυθοπλασίας επιτρέπει να μιλήσεις για πράγματα που μπορεί –σε άλλη περίπτωση– να σε οδηγούσαν τσιμεντωμένο στον βυθό της θάλασσας, να πάθαινες κανένα περίεργο ατύχημα ή ξαφνικά να αποφάσιζες να αυτοκτονήσεις…
Διάλεξα να ξεκινήσω με το εκτεταμένο απόσπασμα από το βιβλίο αυτό που δείχνει ανάγλυφα ποιοι κρύβονται πίσω από τη βία στα γήπεδα. Τα μεγάλα αφεντικά αγοράζουν τις ομάδες προκειμένου να εξυπηρετήσουν ποικίλα συμφέροντα.
Οι πολιτικοί ψηφίζουν νόμους, δικαιοσύνη και αστυνομία προστατεύουν με κάθε τρόπο αυτούς τους «επενδυτές» ή μπλέκονται και ακόμη πιο ενεργά, όταν υψώνονται «ενοχλητικές» φωνές.
Στο μυθιστόρημα ένα τέτοιο κλασικό σχήμα παρουσιάζεται με την ομάδα των «μοβ» όπου ο Μεγάλος, όπως λέγεται ο ιδιοκτήτης, ετοιμάζεται να την πουλήσει, ενώ παράλληλα αξιοποιεί τμήμα των οργανωμένων οπαδών ως μηχανισμό επιβολής με κάθε τρόπο. Στις επικείμενες εκλογές παρεμβαίνει δυναμικά για τη στήριξη προσώπων και κομμάτων.
Στη μυθοπλασία όμως, θα βρει δυναμικούς αντιπάλους. Ανθρώπους που πρεσβεύουν κάτι διαφορετικό για το ποδόσφαιρο. Που προωθούν την ιδέα μιας ομάδας αυτοδιαχειριζόμενης. Μιας ομάδας λαϊκής βάσης. Με ιδιοκτήτες τους φιλάθλους της. Και θα αγωνιστούν μέχρι τέλους για να το πετύχουν. Πάρα τις εγκληματικές επιθέσεις που δέχονται.
Αυτό δεν παρουσιάζεται ως ουτοπία. Ο συγγραφέας με πλήθος πληροφοριών που ενσωματώνονται στο μυθιστόρημα, αναφέρεται σε τέτοια παραδείγματα από διάφορες χώρες της Ευρώπης και δείχνει και πρακτικά τον δρόμο που θα μπορούσε να ακολουθήσει κανείς, τους φορείς που μπορούν να προσφέρουν κάθε είδους υποστήριξη σε τέτοια εγχειρήματα.
Αν και το βιβλίο έχει όλα τα στοιχεία ενός αστυνομικού μυθιστορήματος, μπορεί να αποτελέσει και έναν πρακτικό οδηγό για όσους φιλάθλους που ονειρεύονται κάτι διαφορετικό για την αγαπημένη τους ομάδα. Για όλους όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο, αλλά του έχουν γυρίσει την πλάτη γιατί δεν ανέχονται Μαρινάκηδες, Αλαφούζους, Μελισσανίδηδες, Σαββίδηδες, Μπέους και άλλους «εντιμότατους» κυρίους οι οποίοι έχουν αποδειχθεί παντός καιρού.
Το ποδόσφαιρο αντανακλά σαφώς την κοινωνία. Ο δρόμος της αυτοδιαχείρισης και της άμεσης δημοκρατίας, που προκαλεί αλλεργία στους κάθε είδους αθλητικούς και πολιτικούς παράγοντες, είναι η λύση όχι μόνο για το ποδόσφαιρο.
Όμως είναι ένας χώρος που θα μπορούσε να δοκιμαστεί και να αποτελέσει παράδειγμα για μίμηση. Το μυθιστόρημα του Θάνου Σαρρή προσφέρει άφθονο υλικό για έρευνα και στοχασμό, αποδεικνύοντας πως συχνά η λογοτεχνία είναι ένα βήμα μπροστά…
Μερικές από τις πηγές στις οποίες παραπέμπει το βιβλίο, με επιτυχημένα παραδείγματα αυτοδιαχείρισης:
- German soccer rules: 50+1 explained – www.bundesliga.com
- AFC Wimbledon’s rise from the-ashes to Wembley is a-story of fierce loyalty to succeed – www.telegraph.co.uk
- People have the power! – www.gazzetta.gr
