Χιλιάδες Γερμανοί εναντίον των πυρηνικών σταθμών.
Της Δαλιδά Ρεουβέν – Σεμία *.
Το ατύχημα των πυρηνικών αντιδραστήρων στην Ιαπωνία επηρέασε άμεσα και την πολιτική στη Γερμανία, αφού πρόκειται για μια χώρα με 17 πυρηνικούς σταθμούς και συνεπώς με ισχυρό λόμπι ατομικής ενέργειας.
Τον Οκτώβρη του 2010, η γερμανική κυβέρνηση είχε παρατείνει τη διάρκεια λειτουργίας των πυρηνικών σταθμών ώς το 2040. Αυτό οδήγησε σε πολλές βίαιες αντιπαραθέσεις μεταξύ αστυνομικών και αντιπάλων πυρηνικής ενέργειας στο Γκορλέμπεν, όπου 50.000 διαδηλωτές προσπάθησαν να εμποδίσουν, ειρηνικά, τη μεταφορά πυρηνικών αποβλήτων.
Στις 15 Μαρτίου η Άνγκελα Μέρκελ ανακοίνωσε πως οι 7 παλιότεροι πυρηνικοί σταθμοί πρόκειται να κλείσουν για τρεις μήνες για να ελεγχθούν οι συνθήκες ασφαλείας. Δεδομένων των εκλογών στη Βάδη – Βιρτεμβέργη και στη Ρηνανία-Παλατινάτο στις 27 Μαρτίου, αυτή η απόφαση μοιάζει περισσότερο με προσωρινή λύση, παρά με υποχώρηση. Αν και πολιτικοί όπως ο Βεστερβέλε προσπαθούν να παρουσιάσουν την προσωρινή αναστολή της παράτασης λειτουργίας των σταθμών ως ριζική αλλαγή στην πολιτική, τα συμφέροντα της συνέχισης της λειτουργίας τους παραμένουν ισχυρά. Ο πρόεδρος του Γερμανικού Φόρουμ Ατομικής Ενέργειας Ralf Güldner, για παράδειγμα, διαβεβαίωσε σε συνέντευξη προς την εφημερίδα Die Süddeutsche πως «η πυρηνική δύναμη θα παραμείνει σημαντική και στο μέλλον για τον ενεργειακό εφοδιασμό της Γερμανίας».
Έτσι, σε ολόκληρη τη χώρα αναμένονται διαδηλώσεις, συλλαλητήρια και τοπικές δράσεις για το τελικό κλείσιμο των πυρηνικών σταθμών και την έξοδο από την πυρηνική ενέργεια. Πριν από περίπου τρεις βδομάδες 60.000 άνθρωποι σχημάτισαν μια αλυσίδα 45 χιλιομέτρων μεταξύ της Στουτγάρδης και ενός πυρηνικού σταθμού στο Neckarwestheim. Μεγάλες πορείες ανακοίνωσε η «Συμμαχία Κατά της Πυρηνικής Ενέργειας» και στο Βερολίνο, το Αμβούργο, την Κολονία και τη Στουτγάρδη για αύριο, 26 Μαρτίου. Η Συμμαχία αυτή αποτελείται από πολλές οικολογικές αλλά και αριστερές οργανώσεις, όπως η παγγερμανική Περιβαλλοντική Ένωση (BUND), το Robin Wood ή η Αttac Γερμανίας.
Οι εταιρίες ενέργειας, όπως η Ε.οn, Vattenfall ή RWE, από την άλλη, βασίζουν το 25% με 50% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην πυρηνική και αποκομίζουν έτσι κάθε χρόνο δισεκατομμύρια κέρδη. Το ότι υπάρχει κίνδυνος και στη Γερμανία αποσιωπείται, καθώς αυξάνονται οι καθησυχαστικές δηλώσεις εκπροσώπων της κοινοπραξίας ατομικής ενέργειας, πως μια ανάλογη κατάσταση είναι αδύνατον να συμβεί στην Ευρώπη. Εντούτοις και στην Ιαπωνία, μια αναπτυγμένη χώρα με υψηλά πρότυπα ασφαλείας, οι εμπειρογνώμονες απέκλειαν με τους υπολογισμούς τους αυτό που, τελικά, έγινε πραγματικότητα. Συντηρητικά Μέσα Ενημέρωσης, όπως το κρατικό ραδιόφωνο, διαδίδουν την άποψη ότι το πυρηνικό ατύχημα συσχετίζεται μόνο με τις δυο φυσικές καταστροφές, δικαιολογώντας έτσι τη χρήση πυρηνικής ενέργειας στη Γερμανία.
Για άλλη μια φορά τα κερδοσκοπικά συμφέροντα φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη αξία από τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.
* Η Δαλιδά Ρεουβέν-Σεμία είναι φοιτήτρια Κοινωνιολογίας και Πολιτειολογίας και μέλος της Attac Γερμανίας.
