Σε αναταραχή η γειτονική χώρα- Το κίνημα Φορκόνι σε δράση. Της Άβας Μπουλούμπαση
Από τις 9 Δεκέμβρη η γειτονική Ιταλία είναι σε αναταραχή. Με αφορμή την ψήφο εμπιστοσύνης που ζήτησε από τη Βουλή ο πρωθυπουργός Ενρίκο Λέτα, επικεφαλής της νέας κυβέρνησης συνασπισμού, έκανε έντονη την εμφάνισή του το κίνημα των Φορκόνι (Τσουγκράνες) στη Ρώμη και σε πολλές μεγάλες πόλεις της Ιταλίας.
Στο Τορίνο φοιτητική διαδήλωση ενώθηκε με τους Φορκόνι και ακολούθησαν συγκρούσεις με την αστυνομία και συλλήψεις. Στο Μιλάνο οι εξεγερμένοι ποδοσφαιρόφιλοι συγκρούστηκαν με τους οπαδούς του ολλανδικού Άγιαξ και μαχαίρωσαν σοβαρά έναν από αυτούς. Στη Φότζια δύο φορτηγατζήδες που αποπειράθηκαν να σπάσουν το μπλοκ των συγκεντρωμένων ξυλοκοπήθηκαν άγρια. Στη Ρώμη υπήρξε δίωρη κατάληψη του μετρό. Στη Σαβόνα άνεργοι και φοιτητές κατέλαβαν τα γραφεία της Εκουιτάλια. Στο Σανρέμο έγιναν φοιτητικές κινητοποιήσεις. Σε πολλά σημεία των εθνικών δρόμων υπάρχουν μπλόκα και παρεμπόδιση της κυκλοφορίας.
Το κίνημα αυτό, πλαισιωμένο κυρίως από αγρότες, μικρομεσαίους επιχειρηματίες και φορτηγατζήδες, είχε κάνει την πρώτη του εμφάνιση στη Σικελία τον Φεβρουάριο του 2012, με πρώτα αιτήματα τη βελτίωση του οδικού δικτύου και τη μείωση της φορολογίας. Οι Φορκόνι έχουν προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις στην κοινή γνώμη, με τις αντιφάσεις και την αμφισημία τους. Εκτός από αγρότες, μικροεπιχειρηματίες και φορτηγατζήδες, ένα ετερόκλητο πλήθος συγκεντρώνεται στις γραμμές του κινήματος αυτού, όπου έντονη σε κάποιες πόλεις είναι και η παρουσία φασιστικών οργανώσεων (Casa Pound, Movimento Sociale Europeo). Κύριο χαρακτηριστικό τα αισθήματα οργής και αγανάκτησης απέναντι στο κράτος και την οικονομική κρίση, η γενικευμένη απέχθεια απέναντι σε όλα τα πολιτικά κόμματα (δεν επιτρέπονται κομματικές σημαίες στις διαδηλώσεις τους), η στοχοποίηση του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των τραπεζών, των ελίτ, των φόρων, της διαφθοράς και της Μαφίας, των μεγάλων σουπερμάρκετ, σε ορισμένες περιπτώσεις και των μεταναστών.
Η αντιφατικότητα των αιτημάτων αντανακλάται και στον τρόπο με τον οποίο το ιταλικό κράτος και τα κόμματα αντιμετωπίζουν τους Φορκόνι. Ο Μπερλουσκόνι στην αρχή επιδίωξε να συναντήσει τους πρωτεργάτες, αλλά στην πορεία το ακύρωσε. Ο γνωστός Μπέπε Γκρίλο έστειλε συγχαρητήρια στους αστυνομικούς που έβγαλαν τα κράνη τους και κάποιοι ενώθηκαν με τους διαδηλωτές… Ο υπουργός Εσωτερικών ανακοίνωσε ότι η αστυνομία τους παρακολουθεί στενά και θα πατάξει κάθε αναταραχή ή παρανομία. Ο επικεφαλής του Κοινωνικού Κέντρου της Δεξιάς, Ντι Στέφανο, δήλωσε ότι ένα κίνημα χωρίς αρχηγούς και συντονισμό μπορεί εύκολα να ξεφύγει από τον έλεγχο.
Η εφημερίδα Ουνιτά έχει τίτλο σε κύριο άρθρο της: Νεοφασίστες και εξτρεμιστές μαζί με τον αγανακτισμένο λαό. Η Ρεπούμπλικα μιλάει για την «Ιταλία της απόγνωσης».
Εν τη απουσία συνδικάτων
Σε άρθρο του στην εφημερίδα Λιμπερατσιόνε ο Τζιόρτζιο Κρεμάσκι αναφέρει ότι η CGIL (η μεγαλύτερη ομοσπονδία, ανάλογη της δικής μας ΓΣΕΕ) αδιαφορεί για τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων, εξαντλεί τη δραστηριότητά της σε διάφορα συνέδρια, ενώ δεν θα έπρεπε να εμπιστεύεται στους Φορκόνι την προώθηση των ταξικών αγώνων στους οποίους θα έπρεπε αυτή να πρωτοστατεί… Σχόλιο στην ηλεκτρική εφημερίδα Contropiano, υποστηρίζει πως δεν είναι σωστό να πιστώνεται στο κίνημα Φορκόνι κάθε κινητοποίηση που γίνεται αυτές τις μέρες στην Ιταλία. Π.χ. διαψεύδει την είδηση ότι οι Φορκόνι κατέλαβαν για 2 ώρες το μετρό της Ρώμης, επισημαίνοντας πως το έκαναν καθαρίστριες διαμαρτυρόμενες ενάντια στην εταιρία καθαρισμού που τις έχει απλήρωτες.
