Στην Αμερική υπάρχουν περισσότεροι από 150.000 τρόφιμοι σε φυλακές ιδιωτικής ιδιοκτησίας. Τα ίχνη της γέννησης του «σωφρονιστικού-βιομηχανικού συμπλέγματος» μπορούν να ανιχνευθούν στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν οι αυστηρότερες ποινές, ο υπερπληθυσμός των φυλακών και ο «Πόλεμος Ενάντια στα Ναρκωτικά», οδήγησαν τους νομοθέτες να «αγκαλιάσουν» τις ιδιωτικοποιήσεις. Το 1984 η εταιρεία Corrections Corporation of America (CCA) σύναψε σύμβαση για τη διαχείριση μιας μονάδας στο Τενεσί: ήταν η πρώτη φορά που η κυβέρνηση παρέδωσε εξ ολοκλήρου την λειτουργία μιας φυλακής σε μια ιδιωτική επιχείρηση.
Η CCA και η μεγαλύτερη ανταγωνίστριά της, η GEO Group, εισέπραξαν περισσότερα από 2,9 δισ. δολάρια το 2010. Εισπράττουν ένα ημερήσιο ποσοστό για κάθε φυλακισμένο και συχνά πιέζουν παρασκηνιακά το Κογκρέσο για αυστηρότερες ποινές. Ενώ ο αριθμός των κρατούμενων στις κρατικές φυλακές έχει αυξηθεί κατά 16% από το 2000, ο αριθμός των τροφίμων σε ιδιωτικές μονάδες έχει υπερδιπλασιαστεί.
Επενδυτικές εταιρίες, όπως η Merrill Lynch, η American Express και η Allstate, αποκομίζουν επικερδείς αποδόσεις αγοράζοντας ομόλογα φυλακών, τα οποία χρηματοδοτούν αυτές τις ιδιωτικές μονάδες. Αν και έχουν διαφημιστεί ως μονάδες που εξοικονομούν κόστη, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν πως είναι περισσότερο σπάταλες από τις δημόσιες φυλακές. Οι ιδιωτικές φυλακές συχνά αρνούνται κρατούμενους οι οποίοι πάσχουν από ασθένειες των οποίων η θεραπεία είναι δαπανηρή. Επίσης, το μικρότερο αριθμητικά προσωπικό τους και η ανεπαρκής εκπαίδευσή του αυξάνουν τα κρούσματα βίας.
ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
Παρά το υπερβολικό κόστος και τα επαναλαμβανόμενα σκάνδαλα, ο στρατός των ΗΠΑ δεν θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες του στα μέτωπα χωρίς ιδιώτες εργολάβους. Στο απόγειο του πολέμου στο Ιράκ είχε υπολογιστεί πως 100.000 εργολάβοι «δούλευαν» δίπλα σε 150.000 στρατιώτες. «Κυριολεκτικά, δεν θα μπορούσαμε σήμερα να πάμε σε πόλεμο χωρίς αυτούς [τους ιδιώτες]», δήλωσε πρόσφατα ο συνταγματάρχης Κέβιν Φάρελ, διευθυντής του Προγράμματος Ιστορίας του Στρατού στο Γουέστ Πόιντ.
Ενώ ο μέσος βασικός μισθός ενός στρατιώτη κυμαίνεται μεταξύ 16.000 και 40.000 δολαρίων, ένας ιδιώτης που κάνει την ίδια δουλειά για την Xe Services (τη μισθοφορική στρατιωτική μονάδα που ήταν γνωστή μέχρι πρότινος ως Blackwater), τη Raytheon ή την KBR Inc., εισπράττει από 150.000 ως 200.000 δολάρια. Αυτοί οι κατ’ ουσίαν σκιώδεις στρατοί που διοικούνται από βετεράνους, κατά κανόνα εξαιρούνται από τις τοπικές νομοθεσίες και το διεθνές πολεμικό δίκαιο, όπως οι Συμβάσεις της Γενεύης. Απολαμβάνουν ασυλίας για την κακομεταχείρηση ή τον βασανισμό αιχμαλώτων.
Το 2007, προσωπικό της Blackwater άνοιξε πυρ κατά άοπλων Ιρακινών πολιτών, σκοτώνοντας δεκαεπτά. Παρόλο που μια έρευνα του FBI κατέληξε στο συμπέρασμα πως η πλειοψηφία αυτών των φόνων ήταν «αδικαιολόγητοι και παρέβαιναν τους κανόνες χρήσης θανάσιμης βίας», σε κανέναν από αυτούς που είχαν αναμειχθεί στο συμβάν δεν αποδόθηκαν κατηγορίες για το έγκλημα.
της JENNIFER SACKS
