Παρά τις λεκτικές υπερβολές του ελληνικού πολιτικού συστήματος για τον αγώνα κατά της φοροδιαφυγής ποτέ δεν έδωσαν τα κόμματα επίσημα στοιχεία για το πως η Ελλάδα συμμετέχει σε αυτό το διεθνές «σπορ» φοροδιαφυγής των πολυεκατομμυριούχων. Και βέβαια αν έχουν κάνει κάτι, με χειροπιαστά αποτελέσματα και όχι λόγια του αέρα, για να περιοριστεί το φαινόμενο.
Το 2014 υπάρχει ένα δημοσίευμα στα Νεα με τίτλο «Ο χάρτης της υπεράκτιας Ελλάδας: Στο φως 23.000 offshore». Πρόκειται για μια προσπάθεια χαρτογράφησης των offshore με έδρα την Ελλάδα με βάση στοιχεία που διέρρευσαν από τις υπηρεσίες και αφορούν την περίοδο από τις αρχές της δεκαετίας 1980 έως τα τέλη του 2011. Όλες αυτές έχουν δηλωμένους μόλις 2.100 νομίμους ή φορολογικούς εκπροσώπους και διαχειριστές. Ο αριθμός είναι μικρότερος από τις offshore επειδή είναι γνωστό ότι ένα άτομο συνήθως «εκπροσωπεί» δεκάδες ή ακόμα και εκατοντάδες εταιρείες.
Η αναζήτηση πραγματικών των ιδιοκτητών αυτών των 23.000 offshore στην Ελλάδα είναι πρακτικά πολύ δύσκολη, καθώς κρύβονται πίσω από άλλες offshore με έδρες στους φορολογικούς παραδείσους που δεν συνεργάζονται, τυπικά ή ουσιαστικά, με τις ελληνικές φορολογικές αρχές. Εικάζεται ότι ένας πολύ μεγάλος αριθμός από αυτές τις 23.000 εταιρείες είναι τελικά ελληνικών συμφερόντων. Το Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης, ένας διεθνής μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ασχολείται με τις πρακτικές των φορολογικών παραδείσων και εκδίδει καταλόγους όπου βαθμολογούνται η αδιαφάνεια και η μυστικότητα των χωρών υψώνοντας τείχη στις φορολογικές έρευνες, ταξινομεί το 2011 με πολύ υψηλό δείκτη αδιαφάνειας τους φορολογικούς παραδείσους όπου έχουν καταφύγει εταιρείες ελληνικών συμφερόντων.
Τα στοιχεία κάποιων από αυτές τις 23.000 εταιρείες με έδρα την Ελλάδα βλέπουν το φως της δημοσιότητας όταν «βγαίνει στη φόρα» κάποιο σκάνδαλο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τα όσα δημοσιοποιήθηκαν για τα σκάνδαλα Τσοχατζόπουλου κ.λπ. και τις εταιρείες που κάλυπταν τις παράνομες συναλλαγές.
23.000 offshore έχουν έδρα την Ελλάδα με δηλωμένους μόλις 2.100 νομίμους ή φορολογικούς εκπροσώπους και διαχειριστές
Τα έσοδα που αποκομίζει η Ελλάδα από τέτοιες εταιρείες είναι μηδαμινά. Ένα παράδειγμα σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε για το 2012 το υπουργείο οικονομικών. Εν μέσω μνημονιακής κρίσης, ενώ η κυβέρνηση νομοθετούσε το ένα χαράτσι μετά το άλλο, 965 offshore με ακίνητα πλήρωσαν συνολικά φόρους 345.200 ευρώ δηλαδή 360 ευρώ η κάθε μία. Όταν ο φορολογικός συντελεστής είναι 15% με βάση τα παραπάνω νούμερα βγαίνει το συμπέρασμα ότι η μέση αντικειμενική αξία του συνόλου των ακινήτων ανά εταιρεία ήταν μόλις 2.400 ευρώ! Βέβαια πολλές από τις δηλώσεις είναι μηδενικές καθώς τους το επιτρέπει ο νόμος όπως συμβαίνει π.χ. με τις κυπριακές και μαλτέζικες offshore.
Τα παράλογα (;) με τις offshore επί ελληνικού εδάφους είναι πάμπολλα. Το 2012 διέρρευσε στον Τύπο ότι στο Κρανίδι και το Πόρτο Χέλι (αρμόδια ΔΟΥ Ναυπλίου) είχαν τότε έδρα 184 υπεράκτιες εταιρείες. Οι εν λόγω εταιρείες εκπροσωπούνται από ντόπιους δικηγόρους, συμβολαιογράφους αλλά και μικροεπαγγελματίες, ανεπάγγελτους, αγρότες κ.λπ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αγρότης εκπροσωπούσε 14 εταιρείες, ανεπάγγελτος εκπροσωπούσε 6 εταιρίες κ.λπ. Δόθηκε εντολή να γίνει έλεγχος, ειδικά όλων των ανέλεγκτων χρήσεων 161 offshore εταιρειών οι υποθέσεις των οποίων παραγράφονταν μέχρι την 31/12/2012. Τον Ιούνιο 2016 πληροφορηθήκαμε ότι είχαν γίνει μόλις 10 έλεγχοι. Αργότερα τον Αύγουστο 2016 πληροφορηθήκαμε ότι ολοκληρώθηκε ο έλεγχος σε 59 εταιρείες και ήταν σε εξέλιξη στις υπόλοιπες. Διαπιστώθηκαν 177 παραβάσεις και επιβλήθηκαν 57 πρόστιμα ύψους 25.000 ευρώ από τα οποία είχαν εισπραχθεί τα 12.772 από τα 41. Συνολικά συνεπώς οι offshore συνεχίζουν κανονικά τη φοροδιαφυγή τους και με τη «βούλα» του κρατικού ελέγχου. Έκτοτε αγνοείται η τύχη των ελέγχων και τα «αποτελέσματά» τους.
Ελληνικό «μαύρο χρήμα»
Η Ελλάδα των μνημονίων και της συνεχούς λιτότητας αλλά και του «μαύρου χρήματος» επιχειρηματικού και πολιτικού έχει εξέχουσα θέση στο παγκόσμιο σύστημα των offshore. Σύμφωνα με τα «Paradise Papers» (Νοέμβριος 2017) καταγράφηκε σημαντική ελληνική συμμετοχή. Αναφέρθηκαν 130 πρόσωπα ελληνικού ενδιαφέροντος ενώ οι εμπλεκόμενες ελληνικές διευθύνσεις επικοινωνίας είναι 252. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που μάθαμε τότε για την Ελλάδα ήταν οι περίεργες διαδρομές εικονικού χρήματος για τις αυξήσεις κεφαλαίων κάποιων ελληνικών τραπεζών πριν την εποχή των μνημονίων.
Σύμφωνα με την προαναφερθείσα έρευνα της Κομισιόν οι Έλληνες ολιγάρχες βρίσκονται πολύ ψηλά στην «επετηρίδα» της Ε.Ε. όσον αφορά τις «επενδύσεις» σε offshore. Σε απόλυτο ύψος βρίσκονται στην 5η θέση με 63 δισ. και σε ποσοστό ως προς το ΑΕΠ στην 3η με 34% (βλέπε σχετικούς πίνακες). Όλα αυτά σε μία περίοδο που ο λαός στενάζει από τα μνημόνια. Με ένα συντελεστή 10% η Ελλάδα έχει φοροδιαφυγή μόνο από άμεσους φόρους ύψους 6,3 δισ., ποσό που αντιστοιχεί στο 11,6% των φορολογικών εσόδων του 2019. Από αυτά τα μεγέθη γίνεται κατανοητό γιατί από τις διάφορες λίστες που είχε στα χέρια του Ελληνικό κράτος (λίστες Λαγκάρντ, Μπόγιαρνς κλπ) τα τελευταία χρόνια με τρεις διαφορετικές κυβερνήσεις δεν κατόρθωσε να εισπράξει παρά ελάχιστα ψίχουλα και τελικά οι παρανομίες παραγράφηκαν…
