Η κυβέρνηση με τη βοήθεια των Μέσων Ενημέρωσης ελέγχουν συνολικά την πληροφόρηση, ειδικά στα θέματα που συνδέονται με την οικονομία. Επαναλαμβάνουν συνεχώς ότι σε όλα πάμε καλά ως οικονομία. Μόνο που όλη αυτή η προπαγάνδα γίνεται με «στημένες» μεθόδους που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική οικονομία σαν σύνολο. Σκοπός να κρυφτεί η ουσία της πολιτικής της κυβέρνησης που είναι η πλέον επιθετική που έχει ζήσει ο λαός μετά τη μεταπολίτευση.
Ας δούμε κάποια πραγματικά οικονομικά δεδομένα που βασίζονται σε επίσημα στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ, EUROSTAT και σε διαπιστώσεις μελετητών που ακόμα και αν το θέλουν δεν μπορούν να τα κρύψουν ή σε κάποιες περιπτώσεις (όταν πρόκειται για κυβερνητικά όργανα) χρησιμοποιούνται με σκοπό να φοβίσουν το λαό για να αποδέχεται την υπάρχουσα κατάσταση αναδιανομής σε βάρος του:
Κατά κεφαλήν ΑΕΠ
Η ελληνική οικονομία μπήκε σε κρίση από το 2008. Μέχρι σήμερα, συμπληρωμένα 17 χρόνια μετά, δεν έχει φτάσει στο επίπεδο που ήταν το 2007 και όπως αναφέρει πρόσφατη μελέτη του «Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής» και δεν θα φτάσει πριν το 2033. Και το 2033 θα φτάσει με προϋποθέσεις υψηλών (τουλάχιστον 4% ετησίως) αλλά και ποιοτικών επενδύσεων, που θα συμβάλλουν σε ετήσιο ρυθμό αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας κατά 1,38%. Με αυτή τη διαδικασία μετά από 25 χρόνια η ελληνική οικονομία θα φτάσει στο επίπεδο που ήταν το κατά κεφαλήν ΑΕΠ το έτος 2007! Από εδώ προκύπτουν τα ακόλουθα επιμέρους συμπεράσματα: α) Σε όλη την παγκόσμια οικονομική ιστορία μετά από τις κρίσεις ακολούθησε ταχεία ανάκαμψη. Το αποτέλεσμα ήταν σε λιγότερο χρόνο από την δεκαετία να ξεπερνιέται το επίπεδο που ήταν η οικονομία πριν την έναρξη της κρίσης. Όμως στην Ελλάδα παίρνουμε μία ακόμα παγκόσμια πρωτιά. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ θα ξεπεράσει τα επίπεδα της κρίσης, αν υπάρξουν οι προϋποθέσεις, μετά από 25 χρόνια! β) Για να υπάρξει η απαιτούμενη αύξηση της παραγωγικότητας απαιτούνται ποιοτικές επενδύσεις. Όμως μέχρι στιγμής αυτό που βλέπουμε είναι επενδύσεις σε ακίνητα με αγορές ήδη υπαρχόντων και ανακαίνιση για να αλλάξουν χρήση (μετατροπή σε τουριστικά καταλύματα πάσης φύσεως). Τα ιστορικά στοιχεία για τις άμεσες ξένες επενδύσεις εδώ και μία δεκαετία είναι ξεκάθαρα. Οι μισές αφορούν το real estate και από τις υπόλοιπες ένα μεγάλο μέρος είναι κερδοσκοπικές τοποθετήσεις στο χρηματιστήριο. Με αυτά τα δεδομένα δεν υπάρχουν ποιοτικές επενδύσεις και έτσι οδηγούμαστε σε καταστάσεις 6μερης εργασίας και πλήρως ανειδίκευτης εργασίας όπως θα δούμε παρακάτω. Και φυσικά ο στόχος του 2033 είναι πολύ αμφίβολος…
Αγορά Εργασίας
Το Eteron (Ινστιτούτο για την Έρευνα και την Κοινωνική Αλλαγή) δημοσίευσε πρόσφατα μια μελέτη για το παρόν και το μέλλον της εργασίας στην Ελλάδα με βάση τις παρατηρήσεις της τελευταίας δεκαετίας (2013-2023). Δύο γενικά βασικά συμπεράσματα αυτής της μελέτης συνοψίζονται στα ακόλουθα: α) Η ανεργία έχει επανέλθει στα προ κρίσης επίπεδα, η μισθωτή εργασία έχει αυξηθεί σημαντικά, όμως οι πραγματικές αποδοχές, δηλαδή λαμβάνοντας υπόψη τον πληθωρισμό, έχουν ανακτήσει λιγότερο από το 1/3 της συνολικής τους πτώσης από την αρχή της κρίσης, και β) Οι νέες θέσεις που δημιουργήθηκαν στην περίοδο 2013-2023 ήταν μεσαίων και κυρίως χαμηλών αποδοχών. Σε αυτά τα δύο συμπεράσματα αποτυπώνεται η αναπτυξιακή εικόνα της ελληνικής οικονομίας. Φυσικά αφού στηρίζεται στην τουριστική επέκταση με αυξημένες ροές (αφίξεις) τουριστών, μείωση του χρόνου παραμονής και φυσικά μείωση της κατά κεφαλήν δαπάνης. Αυτές οι καταστάσεις απαιτούν εργατικά χέρια χωρίς εξειδίκευση. Έτσι καλύπτουμε τις μεγάλες εποχιακού χαρακτήρα ανάγκες με εισαγόμενους εργαζόμενους και επέκταση του χρόνου εργασίας.
Χρόνος και αμοιβή εργασίας
Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της Eurostat για το 2024 οι Έλληνες εργάζονται τις περισσότερες ώρες εβδομαδιαία στην Ε.Ε., ξεπερνώντας κατά πολύ (+10,6%) τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Στην Ελλάδα ο μέσος χρόνος εργασίας ανά εβδομάδα, τόσο για τους εργαζόμενους πλήρους όσο και μερικής απασχόλησης, ήταν 39,8 ώρες και στην Ε.Ε. είναι 36 ώρες. Επίσης είμαστε η χώρα με τους περισσότερους αναλογικά εργαζόμενους με 6ήμερη εργασία. Αυτό εκτίμησε ο Γερμανός καγκελάριος Μερτς πρόσφατα και στο πλαίσιο της συνάντησής του με τον Κ. Μητσοτάκη είπε ότι αυτό που θαυμάζει από το «ελληνικό success story» και θέλει να το αντιγράψει είναι η «επιστροφή στην εβδομάδα εργασίας έξι ημερών» προσθέτοντας ότι «είναι αδιανόητο κάτι τέτοιο στη Γερμανία».
Όμως, ενώ δουλεύουμε τις περισσότερες ώρες στην Ε.Ε. είμαστε στον πάτο όσον αφορά τον ονομαστικό μισθό και τελευταίοι στον πραγματικό. Ειδικότερα η Ελλάδα έχει τον τρίτο από το τέλος χαμηλότερο προσαρμοσμένο μισθό πλήρους απασχόλησης στην Ε.Ε. με 1.418 μονάδες. Ακολουθούν μετά η Ουγγαρία και η Βουλγαρία. Αυτός ο μισθός αντιστοιχεί στο 45% του μέσου μισθού στην Ε.Ε. (3.155). Εάν αυτές οι αμοιβές μετατραπούν σε πραγματικούς όρους αγοραστικής δύναμης (τι μπορεί να αγοράσει ο εργαζόμενος με αυτά τα χρήματα) η Ελλάδα είναι πλέον στον πάτο της Ε.Ε., κάτω και από Ουγγαρία και από Βουλγαρία. Η μέση μηνιαία αμοιβή σε πραγματικούς όρους (μονάδες PPS) στην Ελλάδα είναι 1.710 όταν ο μέσος όρος της Ε.Ε. είναι στο 3.155.
Συνεπώς ο Έλληνας εργαζόμενος, αυτός που κάποιοι τον έλεγαν τεμπέλη, εργάζεται 10,6% περισσότερες ώρες από το μέσο εργαζόμενο στην Ε.Ε. και με τα χρήματα που παίρνει για αυτή την εργασία αγοράζει μόλις το 54% των προϊόντων που μπορεί να αγοράσει ο Ευρωπαίος. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της διαχείρισης της τύχης του ελληνικού λαού από το άθλιο πολιτικό σύστημα τα τελευταία 50 χρόνια. Φυσικά την ίδια ώρα όλοι αυτοί αυγατίζουν τις περιουσίες τους με κάθε τρόπο και μέσο. Έτσι βλέπουμε σε κάθε υποτιθέμενο «πόθεν έσχες» (που είναι για να τηρούνται τα προσχήματα) να αυξάνονται θεαματικά οι περιουσίες τους χωρίς φυσικά να δικαιολογείται η αύξηση από τα δηλωμένα εισοδήματα. Επίσης τα κέρδη του επιχειρηματικού τομέα από χρόνο όχι απλά αυγατίζουν αλλά εκτοξεύονται. Όμως όλα αυτά είναι μια άλλη συζήτηση, στην οποία θα επανέλθουμε.
