Πλήρης υποταγή στην αγορά με το νέο νομοσχέδιο. Του Χρήστου Πιλάλη.
Χωρίς να κάνει διάλογο με τους εκπαιδευτικούς φορείς, τους οποίους απέκλεισε και από την ακρόαση φορέων της Μόνιμης Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής που έγινε στις 2/9, η κυβέρνηση προχώρησε στη ψήφιση του σχεδίου νόμου για την «ανάπτυξη της διά βίου μάθησης (ΔΒΜ)» στην Επιτροπή. Την Τετάρτη και Πέμπτη προχωρά στην ψήφιση του στην Ολομέλεια, μέσα από διαδικασία εξπρές.
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ παρενέβη στη διαδικασία της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων διά του ειδικού αγορητή της Τάσου Κουράκη, ο οποίος επεσήμανε ότι η διά βίου εκπαίδευση μπορεί να έχει θετικές συνέπειες μόνο αν ισχύουν βασικές προϋποθέσεις, όπως να ενταχθεί σε ένα πλαίσιο ευρύτερων πολιτικών, που δεν θα στοχεύουν απλώς στην προώθηση κάποιων προγραμμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης, αλλά θα αντιμετωπίζουν συνολικά τα προβλήματα της παιδείας, και ειδικά τις ανισότητες στη μόρφωση σε όλες τις βαθμίδες. Βασική προϋπόθεση, είπε, ότι είναι και η εκπόνηση ενός μακροπρόθεσμου σχεδιασμού για τη διά βίου εκπαίδευση και κατάρτιση, που θα αποτελεί υπόθεση της πολιτείας και των οργάνων της και δεν θα αφήνεται στα χέρια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Στο σχέδιο νόμου οι προϋποθέσεις αυτές δεν πληρούνται, αφού όπως προκύπτει έχει δυο βασικούς στόχους: Ο πρώτος είναι η πλήρης υπαγωγή των φορέων της ΔΒΜ στις προτεραιότητες και τις «ανάγκες τής ραγδαία μεταβαλλόμενης αγοράς εργασίας». Πρόκειται για την αντίληψη με την οποία αντιλαμβάνεται και οργανώνει η Ευρωπαϊκή Ένωση την ΔΒΜ, στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης εκπαιδευτικής πολιτικής της.
Περισσότερη ιδιωτική πρωτοβουλία
Ο δεύτερος στόχος του ν/σ είναι η παραχώρηση εκπαιδευτικών υπηρεσιών στην ιδιωτική πρωτοβουλία, ενισχύοντας έτσι τις γενικότερες τάσεις ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης. Όπως με το νόμο για τον «Καλλικράτη», έτσι και με το σχέδιο νόμου επιλέχθηκε κατά βάση η στρατηγική της μεταφοράς από το υπουργείο Παιδείας στις περιφέρειες και τους Δήμους των αρμοδιοτήτων που αφορούν τη διά βίου μάθηση. Ουσιώδες στην περίπτωση αυτή είναι η μεταφορά και η διαχείριση των πόρων για την ΔΒΜ, που δεν θα είναι μόνον πόροι του δημοσίου, αλλά και πόροι προερχόμενοι από ιδιωτική πρωτοβουλία: Συγκεκριμένα ορίζεται η χρηματοδότηση των περιφερειακών προγραμμάτων ΔΒΜ από πόρους του τακτικού προϋπολογισμού, επιχορηγήσεις και ίδιους πόρους της περιφέρειας. Αντίστοιχα πράγματα θεσπίζονται και για τους δήμους.
Δηλαδή, στο πλαίσιο των περικοπών λόγω μνημονιακής πολιτικής, η χρηματοδότηση όλων των παραπάνω δράσεων θα προωθηθεί ουσιαστικά μέσω χορηγών-επιχειρήσεων ή μέσω της θεσμοθέτησης τοπικής φορολογίας ή και άμεσης καταβολής διδάκτρων.
Υπάρχουν και περιπτώσεις μεταφοράς αρμοδιοτήτων στην Τ.Α. που αφορούν την Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση όπως στην περίπτωση της «σύνδεσης των σχολείων με την κοινωνία» με τη δημιουργία προγραμμάτων από τους Δήμους «υποστήριξης της εκπαίδευσης και της διά βίου μάθησης» και της εφαρμογής προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης ή όπως συμβαίνει με τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας που ανήκουν στην τυπική εκπαίδευση αλλά με το νομοσχέδιο εντάσσονται στη ΔΒΜ.
Δεδομένου ότι, σήμερα, η υπουργός αρνείται να υπογράψει τις 800 αποσπάσεις μονίμων δημοσίων εκπαιδευτικών με ειδικά προσόντα και προϋπηρεσία στα σχολεία αυτά, για να τα καλύψει με 500 ωρομίσθιους, χωρίς τα σχετικά προσόντα βλέπουμε και την αντίληψη του Υπουργείου. Είναι η αντίληψη της ΔΒΜ με συμβασιούχους και περιορισμό του δυναμικού τους και δείχνει το ρόλο που ανατίθεται στη ΔΒΜ σε σχέση με την επίσημη τυπική εκπαίδευση.
Παρακάμπτεται το άρθρο 16
Σοβαρό ζήτημα που εγείρεται από πιθανές «παράπλευρες συνέπειες» του ν/σ όπως ανέφερε και ο εκπρόσωπος του ΤΕΕ Γ.Αλαβάνος, στην ακρόαση φορέων της Επιτροπής, είναι η καταστρατήγηση «διά της πλαγίας», του α. 16 του ίδιου του Συντάγματος, εφόσον δοθεί η δυνατότητα σε αποφοίτους ιδιωτικών ΙΕΚ κ.λπ. να μεταγραφούν σε ΤΕΙ και ΑΕΙ, τη στιγμή που το Σύνταγμα ορίζει με σαφήνεια ότι η παν/μιακή εκπαίδευση στη χώρα μας παρέχεται αποκλειστικά από τα κρατικά ΑΕΙ. Όπως επεσήμανε ο Τάσος Κουράκης, ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταψηφίσει το παρόν σχέδιο νόμου και στην Ολομέλεια της Βουλής.
