Η προαναγγελθείσα συρρίκνωση της ΕΡΤ… Ή πώς το κράτος αποσύρεται από την ενημέρωση.
Του Γιώργου Κατερίνη.
Πολλοί χάρηκαν με την αποφασιστικότητα του υπουργού Επικρατείας, ο οποίος δεν έχασε καιρό κι έσπευσε, αμέσως μετά τον ορισμό του ως Επίτροπος Τύπου, να εξαγγείλει την αναδιοργάνωση της ΕΡΤ μέχρι εξαφανίσεως. Και πρώτα και κύρια όλοι εκείνοι οι επιχειρηματίες της ενημέρωσης που εδώ και καιρό, με ιερή αγανάκτηση, κατάγγελλαν την ανάμειξη της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στην διαφημιστική αγορά, ξεφώνιζαν για την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, ενώ καταλήστευαν το αρχείο της. Ο εχθρός-ΕΡΤ έπρεπε να φύγει από τη μέση ή τέλος πάντων να συρρικνωθεί.
Η κατάργηση καναλιών, σταθμών και δραστηριοτήτων εξαγγέλθηκε μεν από τον αρμόδιο υπουργό, είχε όμως προαναγγελθεί εδώ και μήνες από τον… πρόεδρο της Τράπεζας της Ελλάδος. Αποτελούσε, δε, δέσμευση της κυβέρνησης απέναντι στους τροϊκανούς, ψηφισμένη από την κυβερνητική πλειοψηφία με το Μεσοπρόθεσμο και τον εφαρμοστικό νόμο.
Κανείς από όσους αγανακτούσαν με το ανταποδοτικό τέλος που επιβαρύνει τους Έλληνες πολίτες, δεν βρέθηκε να αγανακτήσει με τις συμπράξεις της ΕΡΤ με την ένωση των καναλαρχών για να προβάλλει τις εκπομπές της ιδιωτικής τηλεόρασης με τα λεφτά του ελληνικού λαού!
Όλα θεωρούνται απολύτως φυσιολογικά: Η προδιαγεγραμμένη απόλυση 500 περίπου συμβασιούχων, η συγχώνευση των περιφερειακών σταθμών (θα ενοποιηθεί η ΕΡΑ Ζακύνθου με την ΕΡΑ Κέρκυρας, που δεν έχουν ούτε απευθείας συγκοινωνιακή σύνδεση!), η ανεξάρτητη επιτροπή αξιολόγησης με τους εκπροσώπους των βιομηχάνων, των γραφειοκρατών συνδικαλιστών και των Γερμανο-Γάλλων ειδικών…
Ψάξαμε να βρούμε μεταξύ των μέτρων αναδιοργάνωσης κάποια που να θίγουν π.χ. τις στρατιές των αργόμισθων, που εξυπηρετούσαν τις υπηρεσίες διαπλοκής με τα ΜΜΕ στα οποία βασικά εργάζονταν ή τις αναθέσεις εκπομπών σε παχυλά αμειβόμενους εξωτερικούς συνεργάτες ή ακόμα τις ακριβοπληρωμένες εισηγήσεις των ποικιλώνυμων συμβούλων, αλλά δυστυχώς όλα αυτά που καταχρέωσαν τη δημόσια ραδιοτηλεόραση είναι στο απυρόβλητο.
Ο στόχος είναι η πάση θυσία «μείωση του κόστους» κι ας έχει φέτος θετικό ισολογισμό η ΕΡΤ, μετά τις μνημονιακές περικοπές. Γιατί το πραγματικό πρόβλημα δεν βρίσκεται στο κόστος, αλλά στην ανάμειξη του κράτους σε ένα χώρο που το ιδιωτικό κεφάλαιο θεωρεί αποκλειστικά δικό του πεδίο: την ενημέρωση.
Τι σχέση έχει με την αναβάθμιση του ρόλου της ΕΡΤ ως δημόσιο αγαθό, η κατάργηση της ΕΤ1 ή του περιοδικού Ραδιοτηλεόραση; Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί η κατάργηση των περιφερειακών σταθμών; Πόσο δημόσια θα παραμείνει μια ραδιοτηλεόραση, όπου το κράτος αποχωρεί όλο και περισσότερο, εξορίζοντάς την από το σύστημα τηλεθέασης, ακροαματικότητας, αναγνωσιμότητας και διαφημιστικών κονδυλίων;
Όταν, μάλιστα, η κυβέρνηση συζητά να περάσει ακόμα και τη μισθοδοσία του ΑΠΕ στα έσοδα της ΕΡΤ (μέσω προγραμματικών συμφωνιών) γίνεται αντιληπτό σε κάθε γνώστη των σχεδίων που εξυφαίνονται στα ανώτερα κλιμάκια των εργολάβων της ενημέρωσης, ότι οι ωφελημένοι από το σχέδιο αναδιοργάνωσης του κ. Μόσιαλου έχουν ονοματεπώνυμο.
Όσο κι αν οι κυβερνήσεις φρόντισαν να απαξιώσουν τη δημόσια ραδιοτηλεόραση στη συνείδηση του κόσμου, μια πιο αγοραία ΕΡΤ που θα λειτουργεί κατ’ εικόνα και ομοίωση των ιδιωτικών ραδιοφώνων του play-list και της ιδιωτικής τηλεόρασης των τουρκο-μπολιγουντιανών παραγωγών δεν χρειάζεται σε κανέναν. Η κοινωνία έχει ανάγκη μια άλλη ενημέρωση που θα απηχεί τις αγωνίες της και μια ψυχαγωγία που θα ανοίγει ορίζοντες.
Η ΕΡΤ είναι υπόθεση του λαού κι αυτός πρέπει και οφείλει να την υπερασπίσει.
