1.500 Παλαιστίνιοι φυλακισμένοι αγωνίζονται για Ελευθερία και Αξιοπρέπεια
του Γιώργου Αναστασίου
Την περασμένη Δευτέρα 24 Απριλίου πραγματοποιήθηκε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ) η πρώτη δημόσια εκδήλωση στην Ελλάδα του Δικτύου Αλληλεγγύης Παλαιστίνιων Φυλακισμένων Samidoun, στα πλαίσια της Διεθνούς Εβδομάδας Αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους. Μίλησαν οι Χάλεντ Μπάρακατ, συντονιστής της Διεθνούς Καμπάνιας για την Απελευθέρωση του Αχμάντ Σααντάτ, Σάρλοτ Κέιτς, διεθνής συντονίστρια του Δικτύου Αλληλεγγύης Παλαιστίνιων Φυλακισμένων Samidoun, Τάρεκ Κισάουι, στέλεχος της Παλαιστινιακής Νεολαίας στην Ελλάδα, και Γιάννης Ραχιώτης, πρόεδρος της Αγωνιστικής Πανελλαδικής Ένωσης Δικηγόρων*.
Η εκδήλωση συνέπεσε με το ξέσπασμα της μαζικότερης απεργίας πείνας των τελευταίων χρόνων, στην οποία συμμετέχουν 1.500 πολιτικοί κρατούμενοι από όλες κυριολεκτικά τις πτέρυγες του Παλαιστινιακού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος: οι φυλακισμένοι της Φατάχ, με επικεφαλής τον ασυμβίβαστο Μαρουάν Μπαργούτι (το κύρος του οποίου τρέμει η δοτή «Παλαιστινιακή Αρχή» του Αμπάς), της Χαμάς, του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP), του Δημοκρατικού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (DFLP) κ.ά. Όπως τόνισε στην εκδήλωση και ο Χάλεντ Μπάρακατ, η σύνθεση των απεργών πείνας αντανακλά την εθνική ενότητα που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη νίκη.
Δεδομένου ότι η απεργία ξεκίνησε στις 17 Απριλίου, Εθνική Ημέρα των Παλαιστίνιων Κρατούμενων, ήδη αρκετοί φυλακισμένοι αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας – μεταξύ των οποίων και ο Μπαργούτι, η υγεία του οποίου έχει επιβαρυνθεί από προηγούμενες απεργίες πείνας. Παρ’ όλα αυτά δείχνει μεγάλη αποφασιστικότητα, όπως φαίνεται και από τη δήλωσή του τη μέρα που ξεκίνησε η απεργία πείνας: «Δεκαετίες εμπειρίας έχουν δείξει ότι το απάνθρωπο ισραηλινό σύστημα αποικιακής και στρατιωτικής κατοχής στοχεύει στο σπάσιμο του αγωνιστικού πνεύματος των κρατουμένων, αλλά και αυτού καθαυτού του έθνους στο οποίο ανήκουν. Εμείς όμως δεν θα συνθηκολογήσουμε. Την πρώτη φορά που φυλακίστηκα ήμουν 15 χρονών. Όταν γεννήθηκε ο πρώτος γιος μου, ήμουν πάλι στη φυλακή και πραγματοποιούσα απεργία πείνας. Κι όταν ο γιος μου έγινε 18 ετών, συνελήφθη κι αυτός και φυλακίστηκε για 4 χρόνια. Τώρα είναι 31 ετών, κι εγώ είμαι πάντα εδώ: η τωρινή περίοδος φυλάκισής μου ξεκίνησε πριν 15 χρόνια. Αφού εξαντλήσαμε κάθε άλλη δυνατότητα, αποφασίσαμε ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή από την απεργία πείνας. Συνεχίζουμε τον αγώνα με τις χιλιάδες των συγκρατουμένων μας, με τα εκατομμύρια των Παλαιστινίων, και με την υποστήριξη πολλών ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Η αλαζονεία των κατοχικών δεσμοφυλάκων και όσων τους κάνουν πλάτες, δεν τους επιτρέπει να κατανοήσουν μια απλή αλήθεια: Οι αλυσίδες μας θα σπάσουν πριν σπάσουμε εμείς. Επειδή είναι στη φύση του ανθρώπου να ακολουθεί το κάλεσμα για Ελευθερία, όσο βαρύ κι αν είναι το κόστος».
Πράγματι, δυναμώνει απ’ άκρη σ’ άκρη της γης το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης στην απεργία πείνας. Εκατοντάδες διαδηλώσεις και εκδηλώσεις σαν αυτή της Αθήνας έχουν ήδη πραγματοποιηθεί ή προγραμματίζονται και στις πέντε ηπείρους. Ωστόσο, στο μέτωπο όσων υποστηρίζουν την Ελευθερία και την Αξιοπρέπεια καταγράφεται μια τραγική απουσία, όπως επισημάνθηκε και στην εκδήλωση της Δευτέρας: η «Παλαιστινιακή Αρχή» διαθέτει 120 πρεσβείες σε όλο τον κόσμο – αλλά μέχρι στιγμής ούτε μία δεν έχει δραστηριοποιηθεί, έστω και εκδίδοντας μια τυπική ανακοίνωση, για να υποστηρίξει την απεργία πείνας! Ίσως ο Αμπάς προτιμά να δει νεκρό τον Μαρουάν Μπαργούτι, τον Αχμάντ Σααντάτ κι όλους τους ηγέτες και αγωνιστές της Παλαιστινιακής Αντίστασης που, με μοναδικό όπλο τα σώματά τους, του θυμίζουν ότι κατάντησε συνεργάτης της ισραηλινής κατοχής;
Τα αιτήματα των απεργών πείνας
Από μόνα τους τα αιτήματα των 1.500 φυλακισμένων Παλαιστίνιων, που αγωνίζονται ενάντια στο κατοχικό καθεστώς με σύνθημα «Απεργία για Ελευθερία και Αξιοπρέπεια», καταδεικνύουν την εγκληματική φύση της ισραηλινής «δικαιοσύνης»:
1. Τερματισμός του καθεστώτος απομόνωσης
2. Τερματισμός του καθεστώτος «διοικητικής κράτησης» (φυλάκιση με εντολή του κατοχικού στρατού, χωρίς απαγγελία κατηγοριών και χωρίς δίκη)
3. Βελτίωση των συνθηκών κράτησης:
– Εγκατάσταση τηλεφώνου ώστε οι κρατούμενοι να μπορούν να καλούν τις οικογένειές τους
– Εξαερισμός της φυλακής τους καλοκαιρινούς μήνες
– Παροχή κουζίνας και άδεια να αγοράζουν οι κρατούμενοι φρούτα και λαχανικά
4. Βελτίωση του καθεστώτος επισκέψεων:
– Άδεια για 2 επισκέψεις/μήνα
– Άδεια για επισκέψεις στους φυλακισμένους από τη Γάζα
– Άδεια για επισκέψεις από συγγενείς πρώτου και δεύτερου βαθμού
– Επιμήκυνση του επισκεπτηρίου από 45 σε 90 λεπτά
– Άδεια να παίρνουν φωτογραφίες της οικογένειας κάθε 3 μήνες
– Άδεια επίσκεψης σε παιδιά και εγγόνια κάτω των 16 ετών
– Άδεια να φέρνουν οι επισκέπτες βιβλία, εφημερίδες, ρούχα, τρόφιμα κ.λπ.
5. Φροντίδα υγείας:
– Να επιτραπούν οι ιατρικές επισκέψεις ειδικευμένων γιατρών και η περίθαλψη των ασθενών κρατουμένων
– Τακτικές ιατρικές εξετάσεις και πραγματοποίηση εγχειρήσεων όποτε απαιτείται
– Απελευθέρωση των κρατούμενων σε τελικό στάδιο σοβαρής ασθένειας και των αναπήρων
– Κατάργηση της χρέωσης των κρατουμένων για την όποια περίθαλψη τους παρέχεται
6. Εκπαίδευση:
– Δυνατότητα των κρατουμένων να σπουδάζουν μέσω του Ανοιχτού Πανεπιστήμιου
– Άδεια στους ανήλικους κρατούμενους να ολοκληρώνουν χωρίς προσκόμματα τις εξετάσεις για το Απολυτήριο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
«100 χρόνια τώρα, δεν καταθέτουμε τα όπλα»
Ο Χάλεντ Μπάρακατ μίλησε στην εκδήλωση εξ ονόματος της Διεθνούς Καμπάνιας για την Απελευθέρωση του Αχμάντ Σααντάτ – του φυλακισμένου ηγέτη του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP). Η τοποθέτησή του μετέφερε ένα μήνυμα αποφασιστικότητας και κουράγιου, που ουσιαστικά αφορούσε κάθε λαό που βρίσκεται σε δυσχερή θέση, αλλά δεν μπορεί να στηριχτεί σε τίποτα άλλο παρά στον αγώνα του:
«Αγωνιζόμαστε για Ελευθερία και Αξιοπρέπεια εδώ και 100 χρόνια – πρώτα ενάντια στη βρετανική αποικιοκρατία, και μετά ενάντια στην ισραηλινή κατοχή. Έχουμε υποστεί ήττες, και σήμερα βρισκόμαστε στην πιο δύσκολη κατάσταση που έχουμε αντιμετωπίσει ποτέ. Απέναντί μας έχουμε ένα ισχυρό, αδίστακτο και πανούργο εχθρικό μέτωπο: τον ιμπεριαλισμό, το σιωνισμό, τα αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα, και μια ντόπια καπιταλιστική τάξη που έχει μετατραπεί σε συνεργάτη και υπεργολάβο του κατακτητή. Μέσα σε όλα αυτά όμως υπάρχει κι ένα καλό νέο: όσο κι αν υποφέρουμε εδώ και 100 χρόνια, είμαστε πάντα δεμένοι με την υπόθεσή μας, με τη γη μας, και δεν καταθέτουμε τα όπλα. Γι’ αυτό η παλαιστινιακή σημαία αποτελεί σύμβολο αντίστασης και ανεμίζει πάντα σε όλο τον κόσμο. Κυρίως, είμαστε πεισμένοι ότι τελικά θα νικήσουμε, επειδή έχουμε δύο σημαντικά όπλα: το κουράγιο του λαού μας, και μια σύγχρονη απελευθερωτική πρόταση που δείχνει τη μοναδική δίκαιη, βιώσιμη και ρεαλιστική προοπτική – την οικοδόμηση ενός ενιαίου λαϊκού και δημοκρατικού κράτους σε ολόκληρη την Παλαιστίνη, με ίσα δικαιώματα για όλους, ανεξάρτητα από την καταγωγή και τις θρησκευτικές και πολιτικές πεποιθήσεις τους.»
* Σε επόμενα φύλλα του Δρόμου θα δημοσιευθούν άρθρα και συνεντεύξεις των ομιλητών, ο καθένας από τους οποίους ανέλυσε συγκεκριμένες πλευρές του Παλαιστινιακού Ζητήματος – από τον αγώνα των πολιτικών κρατούμενων για Ελευθερία και το δράμα των Παλαιστίνιων προσφύγων, ως τις πολιτικές εξελίξεις στην Κατεχόμενη Παλαιστίνη και την παράνομη φύση του σιωνιστικού, ρατσιστικού κράτους του Ισραήλ.
info: samidoun.net
