Του Γιάννη Δ. Στρατή
Γενικές Παρατηρήσεις
• Οι πολλές ψηφοφορίες δεν ενδείκνυνται, κατά τη γνώμη μου. Διαμερίζουν το σύνολο, τελικά το ομαδοποιούν. Βέβαια, αν δεν βγαίνει άκρη, αν δηλαδή δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε και το ζήτημα είναι επείγον, θα καταφύγουμε στη ψηφοφορία. Πολλές διευθετήσεις μπορούν να γίνονται άμεσα με κοινή συμφωνία.
Ας πούμε πως οι συντονιστικές επιτροπές είναι καλό να ορίζονται συναινετικά.
• Οι Συντονιστικές Επιτροπές πρέπει να κάνουν στη συνέλευση που τις όρισε, απολογισμό του έργου που ανέλαβαν και να καταθέτουν την «εντολή». Πάγια πολιτική μας πρέπει να είναι η ανανέωση. Αν είναι δυνατόν όλοι οι σύντροφοι να έχουν την εμπειρία της συμμετοχής σε μία επιτροπή.
• Συχνά-πυκνά αναφέρεται στο Κείμενο της Επιτροπής Καταστατικού ότι τα μέλη των οργανώσεων πρέπει να εκπληρώνουν τακτικά τις οικονομικές τους υποχρεώσεις απέναντι στο κόμμα. Είναι, ωστόσο, απαραίτητο να αποσαφηνιστεί τι εννοείται ακριβώς με αυτή τη διατύπωση. Θα υπάρχει μια ενιαία συνδρομή ή θα κυμαίνεται ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες των μελών;
• Συχνά-πυκνά για τη συγκρότηση των οργάνων αναφέρεται: «Ο ένας μπορεί να είναι άντρας και η άλλη γυναίκα». Διαφωνώ με τη διατύπωση αυτή, προτείνω να διαγραφεί.
-Σχετικά με το Προοίμιο, προτείνω την παρακάτω αναδιατύπωση:
Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο, στο εξής ΣΥΡΙΖΑ (σκέτο) είναι ένα ενιαίο, μαζικό, δημοκρατικό, πολυτασικό κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς, που φιλοδοξεί να εκφράσει πολιτικά κατά βάση τον κόσμο της εξαρτημένης εργασίας. Γενικότερα, της παραγωγικής και αναπαραγωγικής εργασίας -πνευματικής ή χειρωνακτικής, στο δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα.
Είναι πολέμιος της ανεργίας και της επισφαλούς απασχόλησης. Υπερασπίζεται τα λεγόμενα μεσαία κοινωνικά στρώματα της πόλης ή της υπαίθρου.
Στο επίκεντρο της πολιτικής του βρίσκεται η υπεράσπιση των αξιών της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισονομίας και ισοπολιτείας, της αλληλεγγύης. Αγωνίζεται ενάντια στον εθνικισμό, το μιλιταρισμό, το ρατσισμό, το φασισμό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια πολιτική δύναμη ανταγωνιστική προς τις κεφαλαιοκρατικές σχέσεις εκμετάλλευσης, καταπίεσης, αποξένωσης και οργανώνει την πολιτική δράση του με βάση τις αρχές του Επιστημονικού Σοσιαλισμού και της Δημοκρατίας.
-Σχετικά με τις καταβολές του ΣΥΡΙΖΑ:
Συμφωνώ με την πρόταση όπως διατυπώνεται στην 4η στήλη της σελ. 53 και στην 1η και 2η στήλη της σελ.54.
-Σχετικά με τις αρχές λειτουργίας:
Υποστηρίζω την πρόταση στην 3η στήλη της σελ. 54.
-Σχετικά με τα δικαιώματα μέλους:
Υποστηρίζω με έμφαση την παρατήρηση στο τέλος της 4ης στήλης της σελ. 54 «Προσπάθεια υλοποίησης… του κόμματος». Καθώς και τις άλλες δυο προτάσεις, που ακολουθούν στην ίδια ενότητα.
-Σχετικά με τις οργανώσεις μελών:
Υποστηρίζω μετ’ επιτάσεως τις προτάσεις (6) και (7) στην 4η στήλη, σελ. 55.
Όσον αφορά στην πρόταση (8) στην 1η στήλη σελ. 56 έχω τη γνώμη ότι όλες οι συναθροίσεις στο κόμμα πρέπει κατ’ αρχήν να είναι ανοικτές. Να είναι δηλαδή δυνατόν να συμμετέχουν κι άλλοι συναγωνιστές και να μπορούν να συμμετάσχουν στη συζήτηση.
-Σχετικά με τα όργανα
του ΣΥΡΙΖΑ:
Υποστηρίζω την Εναλλακτική Πρόταση [2η τελεία στο «Ι.Νομαρχ. Συνδιάσκεψη»].
Επίσης συμφωνώ με την Εναλλακτική Πρόταση [1η τελεία στο «ΙΙΙ. Κεντρ. Επιτρ.].
Κατά το κείμενο: «Οι αποφάσεις της Κ.Ε. συζητούνται στις Ο.Μ. για να εκφράσουν τα μέλη τη γνώμη τους».
Θα ήθελα να προστεθεί και η πρόταση: «Αν η μεγάλη πλειοψηφία συμφωνήσει, οι αποφάσεις οδεύουν προς την υλοποίησή τους. Αν όμως η αποδοχή της απόφασης δεν έχει σαφή υπεροχή, τότε επανέρχεται στην Κ.Ε. για να τύχει περαιτέρω επεξεργασίας».
Με την ευκαιρία θάθελα να σταθώ στο ζήτημα του προέδρου.
Στη συνέλευση έγινε ενδελεχής συζήτηση. Σχεδόν όλοι συμφώνησαν με την πρόταση: «Ο πρόεδρος να εκλέγεται απευθείας από το συνέδριο». Ο υπογράφων υποστήριξε την εκδοχή του κειμένου των Θέσεων, δηλαδή «Να εκλέγεται από την Κ.Ε.».
Αν και τα επιχειρήματα των συντρόφων ήταν αρκετά πειστικά, πιστεύω ότι σε τελική ανάλυση είναι πιο δημοκρατικό ο πρόεδρος, όπως όλα τα όργανα του κόμματος, να αναφέρεται σε ένα όργανο, που μπορεί να συγκληθεί άμεσα.
Ωστόσο, καταλαβαίνω τους συντρόφους της πλειοψηφίας που, απ’ ό,τι φαίνεται, είχαν μια κακή-κάκιστη εμπειρία από τις ίντριγκες των συνιστωσών στην Συνδιάσκεψη, προκειμένου να εξασφαλίσουν ευνοϊκούς συσχετισμούς στη συγκρότηση της Κ.Ε.
Θα ήθελα, λοιπόν, να προσθέσω μια μεταβατική διάταξη: «Καθόλη τη χρονική διάρκεια, που το κόμμα θα βρίσκεται στη διαδικασία ενιαιοποίησης, πρόεδρος του κόμματος θα είναι ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας».
-Σχετικά με τα σώματα
του ΣΥΡΙΖΑ:
Εδώ, στην τρίτη τελεία (στο Ι. Τακτικό Συνέδριο) επανέρχεται το ζήτημα του Προέδρου. Με καλύπτει πλήρως η πιο πάνω διατύπωσή μου. (Να προσέξουμε στο τελικό κείμενο να μην υπάρχουν επαναλήψεις).
-Σχετικά με τα Δημοψηφίσματα:
Κατ’ αρχάς χαίρομαι ιδιαίτερα για την αναφορά αυτή στο κείμενο της Επιτροπής Καταστατικού. Θα ήθελα, με την ευκαιρία, να σημειώσω ότι πρέπει να είναι πάγια οργανωτική πολιτική μας ο εμπλουτισμός του Καταστατικού μας με διατάξεις αμεσοδημοκρατικού χαρακτήρα.
Για παράδειγμα οι ΣΥΡΙΖΑίοι, που δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο ενός σωματείου, ενός συλλόγου, μιας κίνησης πολιτών είναι απόλυτα υπεύθυνοι για τα προβλήματα του χώρου. Αποφασίζουν άμεσα-σε πρώτο βαθμό, χωρίς παρέμβαση από τα «πάνω».
-Σχετικά με τις τάσεις:
Κατ’ αρχάς χαιρετίζω την απόφαση του ΣΥΝ να αυτοδιαλυθεί. Δίνει έτσι το καλό παράδειγμα στις άλλες συνιστώσες. Ελπίζω να ακολουθήσουν σύντομα και οι άλλοι.
Είναι κι αυτό ένα κρίσιμο θέμα που απασχόλησε αρκετά τη συνέλευσή μας. Ορισμένοι σύντροφοι, συμμέτοχοι σε κάποια συνιστώσα, υποστήριξαν σθεναρά ότι κανένας δεν μπορεί να απαιτήσει από συντρόφους, που παίρνουν ανελλιπώς μέρος στις λειτουργίες του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, συμβάλλοντας με ανιδιοτέλεια στην εν γένει θετική έκβαση του εγχειρήματος, να καταργήσουν τη συνιστώσα που έχουν συγκροτήσει. Όταν μάλιστα στην πράξη δεν υπήρξαν στο κόμμα φαινόμενα δυσλειτουργίας.
Ο υπογράφων, αν και παλιός στο κίνημα, ήρθα στον ΣΥΡΙΖΑ ως ανένταχτος. Δεν είχα βέβαια περιοριστεί στο σπίτι μου, ήμουν ωστόσο παρών στο κίνημα. Έτσι η σκέψη μου είναι κατά κάποιο τρόπο πιο ελεύθερη.
Κατ’ αρχήν έχω τη γνώμη πως το γεγονός ότι το σχήμα λειτούργησε μέχρι τώρα με επιτυχία δεν συνεπάγεται πως στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται, θα συνεχίσει να είναι επιτυχές. Προβλέπεται σκληρή πολιτική αντιπαράθεση ευρύτατης πολιτικής σημασίας και θα χρειαστεί η μέγιστη δυνατή κομματική συνοχή.
Θα ήθελα ακόμη να υπογραμμίσω ότι οι αντίπαλοί μας, κυρίως τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης, προσπαθούν να μας εκθέσουν ως ανερμάτιστους και ασυνεπείς πολιτικά, με πολλές αντικρουόμενες απόψεις και συνεπώς ότι δεν είμαστε σε θέση να κυβερνήσουμε. Είναι, λοιπόν, άκρως απαραίτητο να μην τους δίνουμε ευκαιρίες να ψαρεύουν σε «θολά νερά». Κι εδώ ξαναμπαίνει το ζήτημα της κομματικής συνοχής.
Αν μάλιστα λάβουμε υπ’ όψιν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τείνει να γίνει υπόδειγμα, τουλάχιστον για τα κινήματα της νότιας Ευρώπης, θα υπάρξουν εξαιρετικά ισχυρές πιέσεις, κυρίως από το κέντρο-ευρωπαϊκό κονκλάβιο.
-Σχετικά με τις σχέσεις με τα κινήματα (κεφ. πέμπτο)
Συμφωνώ με το κείμενο απολύτως. Ωστόσο, θα ήθελα να υπογραμμίσω το εδάφιο (1), ιδιαίτερα την τελευταία παράγραφο και το τελευταίο κομμάτι του εδαφίου (2). Τα θεωρώ πολύ σημαντικά.
(1) Το κείμενο δεν είναι ακριβώς η ομιλία μου στη Συνέλευση, περιλαμβάνει και τις απόψεις που συγκρότησα κατά τη συζήτηση.
* Ο Γιάννης Δ. Στρατής είναι μέλος
της Ο.Μ. του ΣΥΡΙΖΑ Καπανδριτίου
