Ο περιθωριακός ιερέας και η πραγματικότητα

Όταν ο Ρέι Μπράντμπερι έγραψε το μυθιστόρημα Φαρενάιτ 451, στα 1953, παρουσιάζοντας μια μελλοντική αμερικανική κοινωνία –την τοποθετούσε χρονικά περίπου στα 1990– βουτηγμένη στην αποβλακωτική κατανάλωση, όπου η κριτική σκέψη ήταν απαγορευμένη διά νόμου, χρησιμοποίησε τη μεταφορά της καύσης των βιβλίων ως κεντρική κατασταλτική δραστηριότητα του κράτους –εξού και το Φαρενάιτ 451 που είναι οι βαθμοί στους οποίους καίγεται το χαρτί.

Τα ερεθίσματά του ήταν ο μακαρθισμός και η καλλιέργεια του υστερικού ψυχροπολεμικού κλίματος. Ίσως δεν φανταζόταν πόσο προφητικός θα αποδεικνυόταν για τις επόμενες δεκαετίες, αν και σε μια συνέντευξή του το 2007 είπε, πολύ χαρακτηριστικά, «υπάρχουν πολλοί τρόποι για να κάψεις ένα βιβλίο».
Όταν εμφανίστηκε ο πάστορας Τέρι Τζόουνς, μιας μικρής εκκλησίας στο Γκέινσβιλ της Φλόριντα με 50 οπαδούς, με την εμπρηστική, στην κυριολεξία, πρόθεση να κάψει το Κοράνι στην επέτειο της επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους (11/9), κηρύσσοντάς τη «Διεθνή Ημέρα Καύσης του Κορανίου», τα ΜΜΕ μιας αμερικανικής κοινωνίας που δέχεται καταιγισμό επίσημα καλλιεργούμενης ισλαμοφοβίας άδραξαν την ευκαιρία και κατέστησαν διεθνές ένα περιθωριακό γεγονός. Σαν συγκοινωνούντα δοχεία, οι εκδόσεις και οι ιστότοποι των ακραίων ισλαμιστικών οργανώσεων επίσης άδραξαν το γεγονός και δημιούργησαν τη δική τους δημοσιότητα εναντίον της Δύσης. Μετωπική σύγκρουση Ισλάμ και Χριστιανισμού… μέσα από την οποία συσκοτίζονται οι πραγματικές πολιτικές ένθεν και ένθεν των θρησκευτικών τειχών.
Κορυφαίοι Αμερικανοί πολιτικοί έσπευσαν να καταδικάσουν την εξαγγελία του πάστορα. Η Χ. Κλίντον μεταξύ αυτών, η οποία δεν παύει να δαιμονοποιεί το Ιράν και να το απειλεί με πυρηνική ισοπέδωση, κατά την οποία ασφαλώς θα καούν χιλιάδες Κοράνια μαζί με τους αναγνώστες τους. Ο στρατηγός Πετρέους από το Αφγανιστάν έσπευσε να διαμηνύσει δημοσίως –κάτι σπάνιο για στρατιωτικό– ότι «εικόνες καύσης του Κορανίου θα χρησιμοποιηθούν αναμφίβολα από τους εξτρεμιστές», ο ίδιος βεβαίως δεν διστάζει να καίει αναγνώστες του Κορανίου στέλνοντας τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη του να βομβαρδίζουν γάμους, γλέντια και οικογενειακές συναθροίσεις αμάχων.
Όπως επισημαίνει ο Εσάμ-αλ-Αμίν, στο Counterpunch (14/9), o πραγματικός πόλεμος εναντίον των Αμερικανών μουσουλμάνων δεν προέρχεται από τέτοια περιθωριακά γεγονότα ασήμαντων φανατικών, αλλά από ψυχρά υπολογισμένες επίσημες πολιτικές όπως είναι οι προληπτικές διώξεις, οι κρατικές συνωμοσίες, το κλείσιμο καθ’ όλα νόμιμων φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, η χρήση εξαγορασμένων προβοκατόρων, η διείσδυση στα τζαμιά και, στο εξωτερικό, από τη διαχρονική καταδίκη του παλαιστινιακού λαού στον τρόμο του ισραηλινού απαρτχάιντ με πλήρη διπλωματική, πολιτική και στρατιωτική υποστήριξη της Δύσης.
Αυτά είναι τα πραγματικά προβλήματα και όχι ένας περιθωριακός ιερέας που δεν θα τον ήξερε ούτε η μάνα του, αν δεν παιζόταν το παιχνίδι των «Σατανάδων» σε ανατολή και δύση.
«Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να κάψεις ένα βιβλίο»… Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να καταστρέψεις την κριτική σκέψη.

Αρ.Α.

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!