Επιμέλεια: Βάννα Σφακιανάκη
«Προφανώς δεν θα μετουσιωθούν σε έργα το σύνολο των αδειών που έχουν υποβληθεί για αυτά τα 100 GW για τα οποία μιλάμε. Όμως, το «βάθος» του pool των υπό ωρίμανση έργων αποτελεί τη «μαγιά», ώστε να επιλεγούν και να υλοποιηθούν τα καλύτερα από αυτά. Εκείνα τα έργα δηλαδή που συνδυάζουν τα βέλτιστα τεχνικά, περιβαλλοντικά, χωροταξικά αλλά και οικονομικά στοιχεία».
Αυτά δήλωσε η Γενική Γραμματέας Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών Αλεξάνδρας Σδούκου στον Οικονομικό Ταχυδρόμο στις 21.04.2021.[1]
Κι εμείς ρωτάμε: «Ποια νομοθεσία προβλέπει διαδικασία συγκριτικής αξιολόγησης, έτσι ώστε να σταθεί δυνατόν να αξιολογηθούν και να επιλεγούν έργα που να συνδυάζουν τα παραπάνω στοιχεία; Απ’ όσο γνωρίζουμε καμία! Θα γελάνε ή θα κλαίνε διαβάζοντας τέτοιες δηλώσεις οι υπάλληλοι των υπηρεσιών που αδειοδοτούν ενεργειακά έργα, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι ότι τα έργα αδειοδοτούνται ένα – ένα με τη σειρά που υποβάλλονται οι σχετικές αιτήσεις.»
Έτσι ξεκινάει η ανακοίνωση που δημοσιοποίησε στις 26.04.2021 το πανελλαδικό Δίκτυο συλλογικοτήτων για την ενέργεια, με τίτλο: «Η κυβέρνηση επισπεύδει την υλοποίηση έργων ΑΠΕ, προσπαθώντας να καθησυχάσει ότι, δήθεν, γίνονται με περιβαλλοντικά και χωροταξικά κριτήρια». [2] Mε την ανακοίνωση αυτή τεκμηριώνεται ότι από τη νομοθεσία δεν προβλέπεται διαδικασία συγκριτικής αξιολόγησης, έτσι ώστε να αξιολογηθούν και να επιλεγούν έργα που να συνδυάζουν τα παραπάνω στοιχεία.
- Κατά την έκδοση αδειών παραγωγής – βεβαιώσεων παραγωγού τα έργα αδειοδοτούνται με τη σειρά που υποβάλλονται.
- Κατά την περιβαλλοντική αδειοδότηση δεν εξετάζεται η σκοπιμότητα κατασκευής των έργων, αλλά θεωρείται δεδομένη.
- Ως προς τα χωροταξικά κριτήρια, το Ειδικό Χωροταξικό των ΑΠΕ προβλέπει ελάχιστες ζώνες αποκλεισμού, ενώ παράλληλα, θεωρείται ότι υπερισχύει έναντι κάθε άλλου εθνικού νομοθετήματος.
Στη συνέχεια, η ανακοίνωση περιγράφει πώς μεθοδεύεται η επιβολή των έργων.
Η κυβέρνηση σκόπιμα παραπλανά και καθησυχάζει
«Είναι προφανές ότι η Γενική Γραμματέας Ενέργειας τα γνωρίζει όλα αυτά και ότι σκόπιμα προσπαθεί να παραπλανήσει και να καθησυχάσει την κοινή γνώμη. Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνει η κυβέρνηση είναι να επισπεύδει τη δημιουργία τετελεσμένων στην -ακριβώς- αντίθετη, κατεύθυνση από αυτήν που λέει η κ. Σδούκου. Αυτό το κάνει με πολλούς τρόπους:
- Αναβάλλοντας τη δημόσια συζήτηση για την αναθεώρηση του Ειδικού Χωροταξικού για τις ΑΠΕ, αλλά και για το Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό -που κι αυτό βρίσκεται σε αναθεώρηση, μετά από την ακύρωσή του από το ΣτΕ-, συζήτηση που θα έφερνε στην επιφάνεια συγκρούσεις χρήσεων γης μεταξύ των δύο Ειδικών Πλαισίων.
- Καθυστερώντας τις ήδη -για πολλά χρόνια- καθυστερημένες Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες που θα προσδιορίσουν τις περιοχές απόλυτης προστασίας του Δικτύου Natura και θα ολοκληρωθούν με την έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων προστασίας, αφήνοντας έτσι τον προσδιορισμό των προστατευτέων περιοχών στο έλεος των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που συντάσσονται από τους ίδιους τους επενδυτές.
- Μπλοκάροντας διαδικασίες κήρυξης προστατευόμενων περιοχών πέραν αυτών του Δικτύου Natura, που προβλέπονται από το νόμο για τη βιοποικιλότητα (όπως, γεωπάρκα, περιοχές προστασίας τοπίου κ.λπ.) ή που δεν προβλέπονται (όπως, περιοχές χωρίς δρόμους κ.λπ.).
- Παρεμβαίνοντας πολιτικά, έτσι ώστε να χαλαρώσει η προστασία των αρχαιολογικών χώρων.
- Καθυστερώντας τις νομοθετικές ρυθμίσεις που εξαγγέλλονται εδώ και κάποιους μήνες για «κόφτες» στις άδειες παραγωγής, με την επαναφορά στη νομοθεσία ρυθμίσεων που υπήρχαν και καταργήθηκαν χάριν «απλοποίησης» των διαδικασιών αδειοδότησης, όπως τεκμηρίωση για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των εκτάσεων, για την οικονομική επάρκεια των εταιρειών και τη συμβατότητα των έργων -έστω και μόνο- με το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις ΑΠΕ.
- Επιδιώκοντας τη συναίνεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να επεκταθούν χρονικά οι διαγωνιστικές διαδικασίες για έργα ΑΠΕ για άλλα τέσσερα χρόνια, όπως στην ίδια συνέντευξη αναφέρει η κ. Σδούκου. Οι διαγωνισμοί αυτοί επισπεύδουν την υλοποίηση των έργων και παράλληλα εξασφαλίζουν στα έργα επιδοτήσεις με τη μορφή της «λειτουργικής ενίσχυσης διαφορικής προσαύξησης».
Όλα αυτά γίνονται με πρόσχημα την εσπευσμένη απολιγνιτοποίηση και τους στόχους του «αυξημένης φιλοδοξίας» Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα», που θα οδηγήσουν σε αύξηση των έργων ΑΠΕ, μετά από τους νέους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μείωση κατά «τουλάχιστον 55%» των εκπομπών CO2 ως το 2030.[3] Τα έργα αυτά θα υλοποιηθούν με το υπάρχον καθεστώς περιβαλλοντικών και χωροταξικών κριτηρίων, δηλαδή χωρίς να προστατεύεται ούτε η φύση ούτε οι άλλες μη ενεργειακές, δραστηριότητες.
Και αυτά συμβαίνουν χωρίς η κυβέρνηση να αισθάνεται υποχρεωμένη να κάνει ένα απολογισμό, ούτε για το αν υπάρχει μείωση των ρύπων που να οφείλεται στα πάνω από 7.000 MW σήμερα εγκατεστημένα έργα ΑΠΕ, ούτε της περιβαλλοντικής καταστροφής που συνεπάγεται η ενεργειακή της πολιτική, τη στιγμή που ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ), προβλέπει αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 5% το 2021 -μεγαλύτερη εδώ και πάνω από μία δεκαετία- και ανοδική τροχιά στη χρήση του άνθρακα, όχι μόνο στην Ασία και τις ΗΠΑ αλλά και στην Ευρώπη.[4]»
[1] Αλ. Σδούκου στον Ο.Τ. : Όλο το σχέδιο της νέας γενιάς μεταρρυθμίσεων σε ΑΠΕ, αποθήκευση, «Εξοικονομώ» και ηλεκτροκίνηση
[2] Το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης
[3] “Ξαναγράφεται” το ΕΣΕΚ μετά την Ευρωπαϊκή απόφαση για τους στόχους CO2 – Απαιτούνται πάνω από 10 GW νέες ΑΠΕ ως το 2030
[4] Αντί να μειώνονται, αυξάνονται οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα
