Καλπάζει η κατευθυνόμενη ισλαμοφοβία 10 χρόνια μετά τις 11/9. Της Αλίκης Βεγίρη.
Σπάνια η κοινή γνώμη στρέφεται προς μια κατεύθυνση από μόνη της, επειδή -τάχατες- εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια άνθρωποι έβαλαν κάτω τη λογική και την ίδια ακριβώς στιγμή αποφάσισαν ότι αυτό που ασπάζονται είναι η αλήθεια και το απολύτως ορθό. Δεν νομίζω να υπάρχει κανένας που να πιστεύει ότι η κοινή γνώμη δεν είναι χειραγωγήσιμη από αυτούς που λυμαίνονται τους επικοινωνιακούς διαύλους, καθώς και την απαραίτητη ποσότητα χρήματος για να τους συντηρούν. Το έργο αυτό το βλέπουμε να παίζεται καθημερινά και στη χώρα μας από συγκεκριμένα συγκροτήματα, έντυπα και ηλεκτρονικά και όχι φυσικά με το αζημίωτο.
Αλλά το θέμα μας είναι η ΗΠΑ. Το κίνημα του άκρως συντηρητικού, έως ακροδεξιού Tea Party δεν ανδρώθηκε μόνο από τον ιεραποστολικό ζήλο απλών και τίμιων μικροαστών, αλλά, όπως είχαμε γράψει και σε προηγούμενο φύλλο, από τον ιεραποστολικό ζήλο συγκεκριμένων συμφερόντων, και δη των πολυ-δισεκατομμυριούχων αδελφών Κοκ, οι οποίοι χρηματοδοτώντας το από το παρασκήνιο, το κατέστησαν δούρειο ίππο και διασπορέα των δικών τους απόψεων και επιχειρηματικών βλέψεων. Πριν από λίγες μέρες, στο τέλος Αυγούστου, ήρθε στη δημοσιότητα πολυσέλιδη έκθεση του Κέντρου για την Αμερικανική Πρόοδο (Center for the American Progress), η οποία κάτω από τον τίτλο Επιχείρηση «Φόβος» καταγράφει και αποκαλύπτει μία προς μία τις πηγές χρηματοδότησης και ένα προς ένα τα think tanks και τα πρόσωπα τα οποία συγκρότησαν και στήριξαν μετά το 2001 την εκτίναξη της Ισλαμοφοβίας και της βιομηχανίας μίσους στις ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια μικρή και καλά δικτυωμένη ομάδα στοχευμένης παραπληροφόρησης, η οποία με budget 40 εκατομμυρίων δολαρίων από επτά οργανισμούς, στους οποίους με διάφορους τρόπους βρέθηκαν μπλεγμένοι τόσο το Ίδρυμα Heritage, όσο και δημοσιογράφοι της Wall Street Journal, κατάφερε, με επίκεντρο την πρόθεση ανέγερσης από τη μουσουλμανική κοινότητα της Νέας Υόρκης πολιτιστικού κέντρου λίγα τετράγωνα πιο μακριά από το σημείο μηδέν των Δίδυμων Πύργων, να αυξήσει το αντι-μουσουλμανικό αίσθημα και να εμπλέξει ολόκληρη την Αμερική σε μια ολέθρια διαμάχη για την ανέγερσή του.
Τα αποτελέσματα της δράσης της ομάδας αυτής με τον προκλητικό τίτλο «Σταματήστε τον εξισλαμισμό της Αμερικής», αποτυπώνονται όχι μόνο στις δημοσκοπήσεις (ABC network), όπου το ποσοστό των Αμερικανών με αρνητική γνώμη για το Ισλάμ βρέθηκε να εκτοξεύεται στο 49%, από το 39% που ήταν τον Οκτώβριο του 2002, αλλά και στην ευρεία δημοσιότητα που δόθηκε στους πρωτοστατούντες, Πάμελα Γκέλερ και Ρόμπερτ Σπένσερ, (αμφότεροι εμπρηστικοί bloggers και άξονες αναφοράς σιωνιστικών ομάδων, του Νορβηγού Άντερς Μπρέιβικ, του Ολλανδού ρατσιστή βουλευτή Γκέερτ Βίλντερς, καθώς και της υπόλοιπης οικογένειας της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς), από μεγάλα ακροδεξιά μέσα, όπως η εφημερίδα New York Post και το κανάλι Fox News. Η προβολή δε και απήχηση που είχαν ήταν τόσο μεγάλη, ώστε όχι μόνο ο Σπένσερ τσίμπησε και μια πρόσκληση από το πιο σοβαρό, υποτίθεται, CNN, αλλά ακόμα παραπέρα, ο ίδιος ο Ομπάμα αναγκάστηκε να βγει μπροστά και να δηλώσει, με σκοπό να κατευνάσει τα πνεύματα, την υποστήριξή του στην ανέγερση του μουσουλμανικού τεμένους-πολιτιστικού κέντρου.
Δέκα χρόνια μετά την 11η Σεπτεμβρίου η υστερία για τους Αμερικανούς μουσουλμάνους αντί να κοπάσει έχει δυναμώσει. Απ’ άκρη σ’ άκρη, από το αγροτικό Τενεσί μέχρι την κοσμοπολίτικη Νέα Υόρκη σημειώνεται έκρηξη εμπρησμών τζαμιών, παρατηρείται πολλαπλασιασμός εκστρατειών για τη διακοπή ανέγερσης νέων, οι μουσουλμανικές κοινότητες στοχοποιούνται σαν φυτώρια μελλοντικών τρομοκρατών, ενώ η παράκρουση έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε ψηφοφόροι στην Οκλαχόμα να ζητήσουν να διεξαχθεί ψηφοφορία για την κατάργηση της εφαρμογής του νόμου της σαρία, στην Αμερική φυσικά! Μέσα σ’ αυτή την παραζάλη κυκλοφόρησαν και φήμες για την κρυφή μουσουλμανική ταυτότητα και πίστη του Ομπάμα, τις οποίες βρέθηκε να υιοθετεί ένας στους πέντε Αμερικανούς. Για τους πιο φανατικούς, μάλιστα, ο Ομπάμα είναι το νόθο παιδί του Malcolm X, και πάει λέγοντας…
Αν και οι ομάδες αυτές άσκησαν μικρή επιρροή στις εκλογές του 2008, σήμερα μετά την επικράτηση των Ρεπουμπλικάνων στη Βουλή, και των πλέον ακραίων εξ αυτών στο δημόσιο λόγο, το δίκτυο φαίνεται να έχει αποκτήσει την κρίσιμη μάζα ώστε να διαδραματίσει πιο σημαντικό ρόλο στις προσεχείς εκλογές, φυσικά και με τη βοήθεια του Tea Party, με τους οποίους η Σάρα Πέιλιν έχει συμπλεύσει σε αρκετές αντι-μουσουλμανικές εκστρατείες. Αλλά δεν είναι μόνο αυτή. Οι ρίζες της εκστρατείας έχουν πάει πολύ βαθύτερα και πιάνουν μέχρι και τους νέους Ρεπουμπλικάνους υποψηφίους για την προσεχή προεδρία στις εκλογές του 2012.
Το καλό με την αμερικανική κοινωνία είναι η ύπαρξη αρκετών ανεξάρτητων και προοδευτικών ινστιτούτων, οργανισμών, κέντρων ή think tanks με σημαντικό ερευνητικό έργο και ακτιβιστική δράση, τα οποία αν και δεν μπορούν, λόγω δυσανάλογων πόρων, να λειτουργήσουν σαν αντίβαρο στην κεντρική πολιτική σκηνή και να επηρεάσουν εκβάσεις, εν τούτοις εκτελούν σημαντικό έργο με το να ρίχνουν άπλετο φως στους μηχανισμούς που κινούν τα νήματα και χειραγωγούν συνειδήσεις.
