Φόβοι για αναβίωση τραυματικών εμπειριών του πρόσφατου παρελθόντος
Η ανακοίνωση της ΠΑΣΟΚογενούς Κοινωνικής Αριστεράς για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και η διά του Τύπου ενημέρωση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε, όπως ήταν φυσικό, αρκετές αντιδράσεις. Χαρακτηριστική είναι η επιστολή, προς την Εκτελεστική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, 32 συνδικαλιστικών στελεχών από τη Θεσσαλονίκη που δηλώνουν την κάθετη αντίθεσή τους στο σενάριο της συγκρότησης της «μεγάλης Κεντροαριστεράς». Όλες οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ εκδήλωσαν έντονη απορία για την ανακοίνωση της συνεργασίας και ζητούν παραπέρα εξηγήσεις. Παράλληλα, αντιδράσεις έχει εκφράσει και μάλιστα έντονες το Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΝ.
Η αίσθηση ότι γίνονται παρασκηνιακές ζυμώσεις και δίνονται υποσχέσεις και σε άλλες κινήσεις και προσωπικότητες από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, επιτείνει τον προβληματισμό μεγάλου μέρους της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ και τους φόβους ότι θα αναβιώσουν οι τραυματικές εμπειρίες προηγούμενων περιόδων.
Ενώ είναι κοινή επιθυμία το άνοιγμα προς τον κόσμο που αποδεσμεύεται καθημερινά από την επιρροή των αστικών κομμάτων, ο τρόπος που γίνονται ορισμένες επαφές έχει έντονα εκλογικά χαρακτηριστικά. Δεν γίνονται ανοιχτά και κυρίως δεν υπηρετούν μια κατεύθυνση δημιουργίας ενός μεγάλου πλατιού μετώπου, με καθαρούς στόχους, δεσμεύσεις πολιτικές και εμβάπτιση σε λαϊκές κινητοποιήσεις και αντιστάσεις. Ο αριστερός κόσμος, έστω και διαισθητικά, αντιλαμβάνεται την ειλικρινή στάση ανθρώπων, όπως είναι η ανεξάρτητη βουλευτής Σοφία Σακοράφα και επικροτεί τις συνεργασίες που υπηρετούν το στόχο της δημιουργίας ενός μετώπου ανατροπής. Την ίδια στιγμή, εξίσου διαισθητικά ίσως (έχει άλλωστε πικρή πείρα!), αντιδρά σφόδρα σε τοποθετήσεις όπως η ακόλουθη:
«Ο ΣΥΝ έχει τον καλύτερο και συνεπέστερο αντιμνημονιακό λόγο απ’ όλες τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις. Συχνά, όμως, δείχνει να συμφωνεί με εξωκοινοβουλευτικές δυνάμεις, σύμφωνα με τις οποίες οι αντιμνημονιακές δυνάμεις της κεντροαριστεράς δικαιούνται να είναι τέτοιες μόνο αν κάνουν αυτοκριτική για το γεγονός ότι είναι κεντροαριστερές» (άρθρο του κ. Νίκου Κοτζιά στα Επίκαιρα, 8/12/2011). Επίσης, έχει το δικαίωμα να κατακεραυνώνει τη «μυστηριώδη καθαρότητα» που επιδιώκουν π.χ. τα κινήματα των πλατειών και να διαβεβαιώνει με πάσα σεμνότητα: «Η μόνη ουσιαστική ελπίδα προέρχεται από την “Ενωτική Κίνηση”, που δείχνει να έχει τα πλέον συστηματικά και οργανωμένα στελέχη του αντιμνημονιακού μετώπου, αρκετά σαφή πολιτική ταυτότητα, όπως και πολιτική συμμαχιών και μετώπου στη δράση».
Δεδομένου όμως ότι ο καθείς, όπως φυσικά ο Ν. Κοτζιάς, διατηρεί τα ανωτέρω δικαιώματα και θεωρεί καλώς καμωμένα αυτά που συνέβησαν όσο μεσουρανούσε ο πράσινος ήλιος, δεν δικαιούται και ο κόσμος της Αριστεράς να μη θέλει να ξαναδεί ένα χιλιοπαιγμένο έργο αναρρίχησης στα βουλευτικά έδρανα με παντοειδή οχήματα;
Δεν δικαιούται και ο κόσμος της Αριστεράς να απαιτεί από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ (ή, για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, του ΣΥΝ) να προτιμήσει να ανοιχτεί στο ριζοσπαστισμό και την αγανάκτηση της ελληνικής κοινωνίας, συμβάλλοντας έτσι στη συγκρότηση ενός λαϊκού μετώπου που θα συντελέσει στην ανατροπή του τροϊκανού καθεστώτος και θα δώσει λύση στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική διέξοδο της χώρας;
Η συζήτηση για τις συνεργασίες θα συνεχιστεί στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη Τρίτη και θα υπάρχουν τριβές, αφού η μέθοδος των ανακοινώσεων – χωρίς καμιά συνεννόηση, πληγώνει βαθύτατα την αξιοπιστία και τη συνεργασία…
Η αίσθηση ότι γίνονται παρασκηνιακές ζυμώσεις και δίνονται υποσχέσεις και σε άλλες κινήσεις και προσωπικότητες από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, επιτείνει τον προβληματισμό μεγάλου μέρους της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ και τους φόβους ότι θα αναβιώσουν οι τραυματικές εμπειρίες προηγούμενων περιόδων.
Ενώ είναι κοινή επιθυμία το άνοιγμα προς τον κόσμο που αποδεσμεύεται καθημερινά από την επιρροή των αστικών κομμάτων, ο τρόπος που γίνονται ορισμένες επαφές έχει έντονα εκλογικά χαρακτηριστικά. Δεν γίνονται ανοιχτά και κυρίως δεν υπηρετούν μια κατεύθυνση δημιουργίας ενός μεγάλου πλατιού μετώπου, με καθαρούς στόχους, δεσμεύσεις πολιτικές και εμβάπτιση σε λαϊκές κινητοποιήσεις και αντιστάσεις. Ο αριστερός κόσμος, έστω και διαισθητικά, αντιλαμβάνεται την ειλικρινή στάση ανθρώπων, όπως είναι η ανεξάρτητη βουλευτής Σοφία Σακοράφα και επικροτεί τις συνεργασίες που υπηρετούν το στόχο της δημιουργίας ενός μετώπου ανατροπής. Την ίδια στιγμή, εξίσου διαισθητικά ίσως (έχει άλλωστε πικρή πείρα!), αντιδρά σφόδρα σε τοποθετήσεις όπως η ακόλουθη:
«Ο ΣΥΝ έχει τον καλύτερο και συνεπέστερο αντιμνημονιακό λόγο απ’ όλες τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις. Συχνά, όμως, δείχνει να συμφωνεί με εξωκοινοβουλευτικές δυνάμεις, σύμφωνα με τις οποίες οι αντιμνημονιακές δυνάμεις της κεντροαριστεράς δικαιούνται να είναι τέτοιες μόνο αν κάνουν αυτοκριτική για το γεγονός ότι είναι κεντροαριστερές» (άρθρο του κ. Νίκου Κοτζιά στα Επίκαιρα, 8/12/2011). Επίσης, έχει το δικαίωμα να κατακεραυνώνει τη «μυστηριώδη καθαρότητα» που επιδιώκουν π.χ. τα κινήματα των πλατειών και να διαβεβαιώνει με πάσα σεμνότητα: «Η μόνη ουσιαστική ελπίδα προέρχεται από την “Ενωτική Κίνηση”, που δείχνει να έχει τα πλέον συστηματικά και οργανωμένα στελέχη του αντιμνημονιακού μετώπου, αρκετά σαφή πολιτική ταυτότητα, όπως και πολιτική συμμαχιών και μετώπου στη δράση».
Δεδομένου όμως ότι ο καθείς, όπως φυσικά ο Ν. Κοτζιάς, διατηρεί τα ανωτέρω δικαιώματα και θεωρεί καλώς καμωμένα αυτά που συνέβησαν όσο μεσουρανούσε ο πράσινος ήλιος, δεν δικαιούται και ο κόσμος της Αριστεράς να μη θέλει να ξαναδεί ένα χιλιοπαιγμένο έργο αναρρίχησης στα βουλευτικά έδρανα με παντοειδή οχήματα;
Δεν δικαιούται και ο κόσμος της Αριστεράς να απαιτεί από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ (ή, για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, του ΣΥΝ) να προτιμήσει να ανοιχτεί στο ριζοσπαστισμό και την αγανάκτηση της ελληνικής κοινωνίας, συμβάλλοντας έτσι στη συγκρότηση ενός λαϊκού μετώπου που θα συντελέσει στην ανατροπή του τροϊκανού καθεστώτος και θα δώσει λύση στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική διέξοδο της χώρας;
Η συζήτηση για τις συνεργασίες θα συνεχιστεί στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη Τρίτη και θα υπάρχουν τριβές, αφού η μέθοδος των ανακοινώσεων – χωρίς καμιά συνεννόηση, πληγώνει βαθύτατα την αξιοπιστία και τη συνεργασία…
Τ.Τ.
Σχόλια
