Ο Αμερικάνος πρέσβης, Τζέφρι Πάιατ, επιβεβαιώνει τη φήμη του. Γνωστός για την προηγούμενη θητεία του στο Κίεβο της Ουκρανία έγραψε στο βιογραφικό, μόνο κατά την παρουσία του εκεί, του την κατάργηση του νόμιμου προέδρου της χώρας, την παράδοση με πραξικόπημα της εξουσίας σε μια ακροδεξιά συμμορία, την κατάρριψη ενός επιβατικού αεροπλάνου και μεθόδευσε την μεγαλύτερη κρίση στις σχέσεις Ανατολής- Δύσης μετά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.
Στα δύο περίπου χρόνια παρουσίας του στην Αθήνα έχει αναδειχθεί στον πιο δραστήριο πολιτικό παράγοντα της χώρας. Αλωνίζοντας από άκρη σε άκρη την χώρα έχει οικοδομήσει πολύπλευρους δεσμούς με οικονομικούς, αυτοδιοικητικούς και πολιτικούς παράγοντες προωθώντας τις γεωπολιτικές και οικονομικές επιδιώξεις των ΗΠΑ. Άλλωστε ο ίδιος κατανοεί με σαφήνεια ότι οι δύο πλευρές συνδέονται άρρηκτα.
Η πρόσφατη παρουσία του, στο πλευρό του Αμερικανού υπουργού εξωτερικών Τίλερσον, στην Άγκυρα πιστοποιεί ότι ο κύκλος ενδιαφερόντων και παρεμβάσεων του Αμερικανού πρεσβευτή δεν περιορίζεται στενά στα ελλαδικά πλαίσια αλλά το πεδίο του απλώνεται σε ολόκληρη της Ν.Α Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Άλλωστε ο ίδιος, σε πρόσφατη (31/1/2018) συνέντευξη στο ΣΚΑΙ υποστηρίζει ότι στις ΗΠΑ «βλέπουμε την Ελλάδα σαν πυλώνα σταθερότητας σε μια περίπλοκη περιοχή, που αφορά στα δυτικά Βαλκάνια, στην Α. Μεσόγειο και στις περιοχές της Βόρειας Αφρικής.» «Η χώρα ως δυνατός ΝΑΤΟϊκός σύμμαχος των ΗΠΑ», δηλώνει «αποκαθιστά τον ρόλο της ως γεωπολιτικός «μεντεσές» μεταξύ της Ευρώπης και της ευρύτερης γειτονιάς.»
Ωμή παρέμβαση στην εσωτερική πολιτική σκηνή
Ένας τέτοιος λοιπόν «γεωπολιτικός μεντεσές» δεν μπορεί να αφεθεί στη τύχη του. Η αμερικάνικη πολιτική επεμβαίνει ανοικτά στην εσωτερική πολιτική σκηνή προσφέροντας, μέσω του FBI, ένα σημαντικό ρεγάλο, το σκάνδαλο Novartis, στην «πιο φιλική προς τις ΗΠΑ κυβέρνηση» που γνώρισε ο τόπος στην πρόσφατη ιστορία του. Το σκάνδαλο εμφανίζεται τώρα όχι βέβαια για να υπάρξει κάθαρση. Αυτό δεν απασχολεί κανένα. Το μόνο που απασχολεί είναι η η διαχείριση του που μπορεί να καταστεί πολύτιμο όπλο αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού με διπλό σκοπό. Την συγκράτηση της φθοράς του ΣΥΡΙΖΑ αλλά κυρίως την στοχοποίηση ενός ισχυρού φιλοευρωπαϊκού πολιτικού λόμπι που η αποδυνάμωση του κρίνεται αναγκαία μέσα στην οξύτητα των σχέσεων Ευρώπης – ΗΠΑ. Το αντίτιμο βέβαια είναι η χωρίς προσκόμματα αποδοχή του ρόλου του «μεντεσέ» στις βλέψεις των ΗΠΑ με άμεσο απαιτούμενο την απελευθέρωση του δρόμου ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ.
Στα δύο περίπου χρόνια παρουσίας του στην Αθήνα ο Τζ. Πάιατ έχει αναδειχθεί στον πιο δραστήριο πολιτικό παράγοντα της χώρας. Αλωνίζοντας από άκρη σε άκρη την χώρα έχει οικοδομήσει πολύπλευρους δεσμούς με οικονομικούς, αυτοδιοικητικούς και πολιτικούς παράγοντες προωθώντας τις γεωπολιτικές και οικονομικές επιδιώξεις των ΗΠΑ
Η αμερικάνικη πολιτική και ο εκπρόσωπος της Τζ. Πάιατ είναι αποφασισμένοι να κρατήσουν καλά λαδωμένο το «μεντεσέ» για να αποφύγουν τις «σκουριές» της εσωτερικής πολιτικής ζωής. Το FBI ζήλεψε τη δόξα των «θεσμών» και απελευθερώνει τα πορίσματα των ερευνών του κατά δόσεις, όπως άλλωστε κάνει με επιτυχία η τρόικα για να κρατά ψηλά το μεταρρυθμιστικά ενδιαφέρον της κυβέρνησης. Στην περίπτωση της Novartis η παροχή πληροφοριών που θα «δένουν» καλύτερα την υπόθεση θα συμβαδίζει με την προσαρμογή της κυβέρνησης με τις υποδείξεις.
Και στο μεταξύ διάστημα θα ξεδιπλώνεται το ταλέντο του Αμερικάνου πρέσβη. Σε συνάντηση με το Κ. Μητσοτάκη φέρεται να διαβεβαίωσε τον τελευταίο, το επιβεβαίωσε με συγκατάνευση στη δημόσια δήλωση του πρόεδρου της Ν.Δ., ότι στην έρευνα του FBI δεν εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα της χώρας. Και ενώ ο Άδωνις και η Ν.Δ. αισθάνονταν ρίγη ανακούφισης και «γλένταγαν» τις δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου ο Αμερικάνος πρέσβης ξανακτύπησε, με κυβερνητική παρέμβαση, με μια διφορούμενη και αμφίσημη δήλωση «δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε κάποιο σχόλιο επί των ελληνικών ερευνών, οι οποίες είναι ξεχωριστές από κάθε νομική διαδικασία στις ΗΠΑ που συνδέεται με παραβίαση των Αμερικανικών νόμων».
Ο μόνος που «γλεντάει» με την κατάντια του επίσημου πολιτικού κόσμου είναι η αμερικάνικη πολιτική. Σε μια κρίσιμη για τη χώρα και την περιοχή περίοδο, κυβέρνηση και αντιπολίτευση διαγκωνίζονται στο ποιός θα βρεθεί πιο βαθιά στο «τσεπάκι» του Πάιατ. Και ο έμπειρος διπλωμάτης βάζει και τους δυο μέσα προσφέροντας «προστασία» σε όποιον προσφέρει τα περισσότερα.
