Σε ηλικία 86 ετών απεβίωσε ο Κώστας Καββαθάς, μία από τις πιο εμβληματικές μορφές της ελληνικής δημοσιογραφίας, που άφησε το δικό του αποτύπωμα στον χώρο των ειδικών εκδόσεων, της τεχνολογίας, της αυτοκίνησης και της αεροπορίας. Ήταν ένας άνθρωπος που νοιαζόταν για την Ελλάδα και καταλάβαινε ότι η χώρα μας είχε τις δυνατότητες να «ψηλώσει» αλλά και να νοιαστεί ουσιαστικά για τους εργαζόμενους και τους νέους. Δεν δίστασε να τα πει έξω από τα δόντια σε αρκετές περιπτώσεις, γεγονός που του κόστισε σε ορισμένες στιγμές. Παρακάτω δημοσιεύουμε απoσπάσματα από μαι συνέντευξη που είχε δώσει στη LIFO τον Οκτώβριο του 2012. Πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη είχε δώσει και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Κρήτης 98.4 και στον Γιώργο Σαχίνη τον Ιούλιο του 2024 ‒ αναζητήστε την στην ιστοσελίδα www.neakriti.gr και στο youtube.
Σε ηλικία 86 ετών απεβίωσε ο Κώστας Καββαθάς, μία από τις πιο εμβληματικές μορφές της ελληνικής δημοσιογραφίας, που άφησε το δικό του αποτύπωμα στον χώρο των ειδικών εκδόσεων, της τεχνολογίας, της αυτοκίνησης και της αεροπορίας. Ήταν ένας άνθρωπος που νοιαζόταν για την Ελλάδα και καταλάβαινε ότι η χώρα μας είχε τις δυνατότητες να «ψηλώσει» αλλά και να νοιαστεί ουσιαστικά για τους εργαζόμενους και τους νέους. Δεν δίστασε να τα πει έξω από τα δόντια σε αρκετές περιπτώσεις, γεγονός που του κόστισε σε ορισμένες στιγμές. Παρακάτω δημοσιεύουμε απoσπάσματα από μαι συνέντευξη που είχε δώσει στη LIFO τον Οκτώβριο του 2012. Πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη είχε δώσει και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Κρήτης 98.4 και στον Γιώργο Σαχίνη τον Ιούλιο του 2024 ‒ αναζητήστε την στην ιστοσελίδα www.neakriti.gr και στο youtube.
«Λένε ότι για την κατάντια φταίει ο λαός. Δεν φταίει ο κυρ-Μήτσος που μένει σε ένα δυάρι στη Λαμία, που μένει με την κυρά του και παίρνει σύνταξη από τον ΟΓΑ. Δεν φταίει ο 12χρονος πιτσιρικάς στα Γρεβενά. Πώς είναι δυνατόν για την κατάντια να φταίνε οι απλοί άνθρωποι; Και βέβαια δεν φταίει ο βιομηχανικός εργάτης που απολύθηκε επειδή ο ωραίος Γιάννος και ο ωραίος Άκης πλούτισαν απ’ τις προμήθειες. Θα μου πεις “παντού γίνονται αυτά”. Ναι, γίνονται, αλλά ανά διαστήματα το σύστημα τρώει ένα από τα παιδιά του. Στην Ελλάδα δεν το έκανε ποτέ. Ίσως το κάνει τώρα, θα δούμε, αλλά μάλλον δεν θα γίνει ποτέ!
Το έγραφα απ’ τη δεκαετία του ’80 ότι με τον τρόπο που πορεύεται η χώρα θα πληρώσει σε χρήμα, σε αίμα ή και στα δύο. Όχι καταστροφολογία, όχι ηθικολογία και ιστορίες για το τέλος του κόσμου. Τα έγραφα στα editorial των “4Τ” που τότε πουλούσαν 95.000 φύλλα. Έλεγα ότι οι αναγνώστες κρατάνε στα χέρια τους ένα περιοδικό 500 σελίδων, όταν το μεγαλύτερο περιοδικό αυτοκινήτου στη μητέρα του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, είχε 220 σελίδες και 70 σελίδες διαφήμισης. “Αν”, έγραφα, “αυτό δεν είναι Ύβρις με κεφαλαίο Υ, τότε τι είναι;”. Τηλεφωνούσαν φίλοι και συνάδελφοι και έλεγαν: “Μ’ αυτά που γράφεις πυροβολείς τα πόδια σου”. Απαντούσα: “Αν δεν το πω εγώ, ποιος θα τα πει; Ο Γιάννος;”.
Πάντα καταφερόμουν εναντίον εκείνων που έβλεπαν το αυτοκίνητο σαν σύμβολο κύρους. Τους ξέσκιζα. Πολλοί είναι εκείνοι που μιλάνε για τα αίτια της κρίσης, όμως λίγοι πρόσεξαν ότι η Ελλάδα ήταν πρώτη στην ευρωζώνη σε Μερσεντές ανά κάτοικο! Όταν δεν παράγεις, πώς μπορείς να είσαι πρώτος στις πωλήσεις Μερσεντές; Από πού έρχονται; Μα από δάνεια! Όταν τα έλεγα, με αποκαλούσαν γκρινιάρη, απαισιόδοξο, μουρτζούφλη, γραφικό. Τα εξαπτέρυγα του εκσυγχρονισμού και της επανίδρυσης.
Η κρίση δεν είναι οικονομική, είναι δομική. Ο καπιταλισμός έφαγε τον εαυτό του, τον πλανήτη, τις πηγές και τώρα δεν έχει τι να φάει. Έφαγε τον τρίτο κόσμο, τις πλουτοπαραγωγικές του πηγές, έφαγε τις φυτείες καφέ και μπανάνας. Βομβάρδισε χώρες. Για ποιο λόγο; Για να έχω εγώ Μερσεντές 500 με ABS και δερμάτινα καθίσματα. Να η αιτία της καταστροφής. Δεν ξέρουμε τι θα ακολουθήσει. Όπως ο Χριστός τελείωσε τον αρχαίο κόσμο, έτσι αυτή η κρίση θα τελειώσει τον καπιταλισμό που γνωρίζουμε. Πιστεύω ότι θα γίνουν πολλοί μεγάλοι τοπικοί πόλεμοι που θα μειώσουν τον πληθυσμό. Δεν θα γίνει παγκόσμιος, αλλά μεγάλοι περιφερειακοί πόλεμοι. Τώρα γίνονται πέντε: σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Πακιστάν, Λιβύη. Σε λίγο θα βομβαρδίσουν τη Συρία, σειρά έχει το Ιράν. Έξι. Αν πιάσουν τη Βόρειο Κορέα, επτά.
Πλησιάζει άραγε το τέλος με αυτήν τη φούσκα με τα χρέη; Ποια χρέη; Αυτά που βλέπουμε στις οθόνες των ηλεκτρονικών υπολογιστών; Θα μπορούσαν να διαγραφούν χωρίς κανείς να καταλάβει το παραμικρό. Διαισθάνομαι πως πλησιάζει ένας καινούριος “Μεσαίωνας”. Ο τεχνολογικός. Όταν ο άνθρωπος συνδεθεί με τη μηχανή, τότε θα αρχίσει η μετα-ανθρώπινη εποχή. Ο έλεγχός μας θα είναι απόλυτος. Από το Αφγανιστάν μέχρι το Πακιστάν κι από το Κολοράντο μέχρι το Κερατσίνι. Γίνεται ήδη! Το τηλέφωνο, η τηλεόραση δεν μας υπηρετούν, αλλά μπορούν πλέον και να μας παρακολουθούν. Το θέμα είναι αν θα προλάβουν οι επαναστάτες της νέας εποχής, οι χάκερς, να επιτεθούν στο σύστημα. Οι Γκεβάρα και οι Μπολιβάρ δεν θα είναι ήρωες που θα περπατήσουν στη Σιέρα Μαέστρα αλλά οι νέοι των 18 ετών που θα μπουν στα δίκτυα και θα τα τινάξουν στον αέρα. Τι θα βγει; Το χάος!
Ποιος έγινε πρότυπο στον Τύπο; Ο Κωστόπουλος! Σαν πρότυπο ζωής, σαν φιλοσοφία δράσης. Στην πολιτική βλέπουμε την Ντόρα, τον Κυριάκο, τον Χρυσοχοΐδη, τον Αβραμόπουλο, τον Δρούτσα αλλά και την Τίνα Μπιρμπίλη, που ήταν μέλος του συμβουλίου που αποφασίζει για τους εξοπλισμούς της χώρας. Όπως λέει κι ο Λαζόπουλος, “για όνομα”! »