Τα αδιέξοδα επισπεύδουν τις προετοιμασίες για την επόμενη μέρα
Του Μύρωνα Ξυδάκη
Τις τελευταίες μέρες σημειώνεται έντονη κινητικότητα σε όλους σχεδόν τους πολιτικούς σχηματισμούς. Δηλώσεις, αντιδηλώσεις, καλέσματα για συνεργασίες, ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών, ταγκό στο Σύνταγμα, παρουσιάσεις βιβλίων συνθέτουν ένα σκηνικό που μαρτυρά όξυνση των διεργασιών που συντελούνται στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Η αρχή έγινε την πρώτη βδομάδα του Νοέμβρη όταν υπήρξαν δημοσιεύματα περί συνάντησης του προερχόμενου από το ΠΑΣΟΚ υπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Χ. Σπίρτζη, με τον Κ. Λαλιώτη, άτυπο σύμβουλο της Φ. Γεννηματά. Μάλιστα, σύμφωνα με κάποια από αυτά τα δημοσιεύματα, στη συνάντηση αυτή συζητήθηκε, μεταξύ άλλων, και το ενδεχόμενο συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ. Ο Χ. Σπίρτζης με συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Βραδυνή της Κυριακής στις 20 Νοεμβρίου ήρθε να δώσει νέα τροφή για σχόλια, λέγοντας πως με τον Κ. Λαλιώτη τους συνδέει το κοινό σοσιαλιστικό τους παρελθόν. Μάλιστα, τον προσκάλεσε να χορέψουν μαζί ταγκό στο Σύνταγμα. Αποκορύφωμα σε αυτόν το χορό δηλώσεων υπήρξε η παρέμβαση του, επίσης προερχόμενου από το ΠΑΣΟΚ, υπουργού Ναυτιλίας, Π. Κουρουμπλή, ο οποίος, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης την περασμένη Δεύτερα, κάλεσε ανοιχτά το ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ «απέναντι στη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού που εκπροσωπεί ο κ. Μητσοτάκης». Μάλιστα, υποστήριξε ότι μέσα από την κοινή πορεία των δύο κομμάτων θα μπορούσε μελλοντικά να προκύψει μια μεγάλη δημοκρατική προοδευτική παράταξη.
Από όλα τα παραπάνω είναι σαφές πως ο ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντας τη δημοσκοπική κατρακύλα των τελευταίων μηνών να μην έχει τελειωμό, εντείνει τις εναγώνιες προσπάθειες του να δημιουργήσει τις συμμαχίες εκείνες που θα του επιτρέψουν να παραμείνει εντός διεκδίκησης της εξουσίας. Έτσι, ενώ μέχρι πρότινος το φλερτ αφορούσε την Ένωση Κεντρώων τώρα που τα ποσοστά και των δύο είναι στο ναδίρ -μάλιστα ο Β. Λεβέντης ίσως βρεθεί εκτός της επόμενης Βουλής, ρίχνονται γέφυρες και προς τον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Είναι σαφές ότι, προς το παρόν, το ρόλο των γεφυροποιών έχουν αναλάβει να παίξουν οι «πρώην», εξού και οι δηλώσεις Χ. Σπίρτζη και Π. Κουρουμπλή.
Από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ βλέποντας τη διάλυση που συνταράσσει το αντίπαλον δέος στο χώρο της Κεντροαριστεράς, επιλέγει να κρατήσει μια σκληρή στάση διακηρύσσοντας σε όλους τους τόνους την απόφασή του για συνέχιση της αυτόνομης παρουσίας του. Προσπαθώντας να προσεγγίσει παραδοσιακούς ψηφοφόρους του που είχαν πάει είτε προς τον ΣΥΡΙZΑ είτε προς τη Νέα Δημοκρατία, επιλέγει μια πολιτική ίσων αποστάσεων. Την ίδια στιγμή βέβαια δεν μπορεί να παραβλεφθεί η χείρα βοηθείας που προσέφερε το ΠΑΣΟΚ στη στριμωγμένη κυβέρνηση με τη στάση του στη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής για τον ορισμό του ΕΣΡ. Ολόκληρο το φάσμα της κεντροαριστεράς, επιχειρώντας να αντιμετωπίσει τη ραγδαία συρρίκνωση της επιρροής της (φαινόμενο που έχει πανευρωπαϊκές διαστάσεις στα χρόνια των μνημονίων), αναζητά διέξοδο σε «συσπειρώσεις» ενάντια στην «επελαύνουσα Δεξιά». Το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ έχει κτυπήσει «καμπανάκι» για όλους τους υποστηρικτές του σημερινού, παγκόσμιου και ευρωπαϊκού, δρόμου. Το υπόδειγμα της Γερμανίας, συσπείρωση όλων των συστημικών δυνάμεων απέναντι στο ξενοφοβικό AfD, δημιουργεί σκέψεις και εδώ. Το τι τελικά θα γίνει είναι βέβαια άλλη υπόθεση.
Από αυτή την πλευρά το ΠΑΣΟΚ δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο τις επιθέσεις φιλίας του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τη διαφοροποίηση του Ευ. Βενιζέλου, η οποία τις τελευταίες μέρες γίνεται όλο και πιο έντονη. Ο πρώην πρόεδρος του κόμματος ασκεί κριτική στην πολιτική ίσων αποστάσεων που ακολουθεί η διάδοχός του, _ πριν λίγες μέρες, μετά τη Διάσκεψη των Προέδρων, είχε αφήσει υπονοούμενα περί σχεδίων σύμπλευσης με το ΣΥΡΙΖΑ _ δείχνοντας ξεκάθαρα ότι επιδίωξή του είναι το ΠΑΣΟΚ να γίνει ξανά κυβερνητικός εταίρος της Ν.Δ., όταν ο Κ. Μητσοτάκης κερδίσει τις εκλογές.
Την ίδια στιγμή, ο έτερος πόλος της Κεντροαριστεράς, το Ποτάμι, δέχτηκε ένα ακόμα πλήγμα μετά την αποχώρηση των Χ. Θεοχάρη και Ι. Φωτήλα. Η βουλευτής Κατερίνα Μάρκου ανακοίνωσε την περασμένη Δευτέρα (21/11) την ανεξαρτητοποίησή της και όπως όλα δείχνουν ετοιμάζεται να ενταχθεί στο ΠΑΣΟΚ. Είναι σαφές πως οι βουλευτές του Στ. Θεοδωράκη βλέποντας ότι το κόμμα τους δεν πιάνει με τίποτα το όριο εισόδου στη Βουλή, αναζητούν τρόπους να εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση και την επανεκλογή τους.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί η συνύπαρξη των Μητσοτάκη-Θεοδωράκη-Βενιζέλου σε πάνελ βιβλιοπαρουσίασης και το κάλεσμα του πρώτου για τη συγκρότηση ενός μεταρρυθμιστικού μετώπου ενάντια στο τέρας του λαϊκισμού των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.
Από όλα τα παραπάνω είναι προφανές πως οι βασικοί παίκτες αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ ακόμα η διακυβέρνηση της χώρας από ένα καταρρέον κόμμα και ως εκ τούτου παίρνουν θέσεις μάχης προετοιμαζόμενοι για την επόμενη μέρα. Ωστόσο, όλες αυτές οι διεργασίες που σαν μοναδικό τους στόχο έχουν την επιβίωση ενός χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν στην υπόθεση σωτηρίας της χώρας. Αυτή μόνο μέσα από την ενεργοποίηση του ίδιου του λαϊκού παράγοντα μπορεί να προκύψει.
