…για όσα συνέβησαν στο φόντο των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων, που ολοκληρώνονται αύριο στη Νότια Κορέα. Στο πρώτο στιγμιότυπο, από την τελετή έναρξης, στέκονται δίπλα-δίπλα, αλλά αγνοώντας επιδεικτικά ο ένας τον άλλον, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Μάικ Πενς και η επικεφαλής της βορειοκορεατικής αντιπροσωπείας Κιμ Γιο-τζονγκ, αδελφή του Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ-ουν (ναι, αυτή για την οποία τα δυτικά ΜΜΕ έγραφαν ότι έπεσε σε δυσμένεια και εκτελέστηκε). Στη δεύτερη φωτογραφία, η… αναστηθείσα Κιμ Γιο-τζονγκ συναντιέται με τον Νοτιοκορεάτη πρόεδρο Μουν Τζάε-ιν, στον οποίο επέδωσε επίσημη πρόσκληση να επισκεφθεί τον Βορρά, προς μεγάλη δυσφορία της Ουάσιγκτον.
Ο Μουν Τζάε-ιν παρότρυνε δημόσια τους δύο καλεσμένους του να συναντηθούν, αλλά οι ΗΠΑ έθεσαν όρους: Πρώτον, να μην βγουν φωτογραφίες. Δεύτερον, να προηγηθεί ένα σκληρό μήνυμα, και… να μην απαντήσουν ανάλογα οι Βορειοκορεάτες. Τελικά προηγήθηκαν δύο μηνύματα: ο μεν ΥΠΕΞ Τίλερσον δήλωσε ότι «δεν χρησιμοποιούμε καρότα για να προσελκύσουμε τη Βόρεια Κορέα σε διάλογο, αλλά μεγάλα καδρόνια»(!), ο δε αντιπρόεδρος Πενς είπε ότι «θα επιβάλουμε νέες, σκληρές και επιθετικές κυρώσεις». Μένοντας με την εντύπωση ότι η βορειοκορεατική αντιπροσωπεία είχε δεχθεί τους όρους, το γραφείο του Πενς ανακοίνωσε ότι «επίκειται συνάντηση». Αλλά η Κιμ Γιο-τζονγκ προτίμησε να συναντηθεί με τον Νοτιοκορεάτη πρόεδρο – ενώπιον καμερών φυσικά.
«Η Ουάσιγκτον ακόμη προσπαθεί να μπαλώσει τη ζημιά από τις φτωχές δημόσιες σχέσεις του Πενς» δήλωσε ο αναλυτής Λι Σουνγκ-γιον στους NY Times, προσθέτοντας: «Αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα μείνουν στην ιστορία ως οι καλύτεροι όλων των εποχών – για τη Βόρεια Κορέα». Ίσως γι’ αυτό οι ΗΠΑ θα εκπροσωπηθούν τελικά στην αυριανή τελετή λήξης από την… Ιβάνκα, κόρη (και σύμβουλο) του Τραμπ. Το θέμα είναι όμως τι θα γίνει την επομένη, όταν τελειώσει αυτή η ολυμπιακή εκεχειρία που προκάλεσε δυσπεψία στην Ουάσιγκτον. Όσο κι αν οι Νοτιοκορεάτες επιθυμούν την ύφεση, ΗΠΑ και Ιαπωνία δεν είναι διατεθειμένες να επιτρέψουν έναν «έντιμο συμβιβασμό». Ιδίως αν αυτός συμβολίζει στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης την αυξανόμενη δυσκολία της Ουάσιγκτον να επιβάλει τη θέλησή της στην άλλη άκρη της γης.
