Με μια σιωπηρή και πολύχρωμη, πορεία εκατοντάδες άνθρωποι όλων των ηλικιών, τίμησαν τη μνήμη του Άλκη Καμπανού, που πριν ένα χρόνο, δολοφονήθηκε εν ψυχρό από μια συμμορία χούλιγκαν του ΠΑΟΚ. Η πορεία ξεκίνησε από το σημείο της δολοφονίας του 19χρονου, μερικές δεκάδες μέτρα μόλις, από το γήπεδο του Άρη, στη Χαριλάου, και κατέληξε στον Λευκό Πύργο, κάνοντας μια ενδιάμεση στάση στο Πάρκο Αθλητικής Φιλίας. Πλάι στους φίλους του Άρη, περπάτησαν νέοι με κασκόλ του Ηρακλή, της Καλαμαριάς, του Παναθηναϊκού και άλλοι, πιτσιρικάδες με μπλούζες του Αχιλλέα Τριανδρίας και άλλων ομάδων των γειτονιών της Θεσσαλονίκης, μαθητές από σχολεία της Ανατολικής Θεσσαλονίκης και γονείς με τα παιδιά τους. Η σιωπή της πορείας, ήταν πιο εκκωφαντική από κάθε σύνθημα που μπορούσε να φωναχτεί. Ένα πάνδημο «ποτέ ξανά», έβγαζε η πένθιμη σιωπή. Είναι το ίδιο «ποτέ ξανά», που γίνεται γκράφιτι σε σχολεία της πόλης, πανό σε κερκίδες, αίτημα μιας πόλης που ασφυκτιά όσο δεν αποδίδεται δικαιοσύνη.
Ο ένας χρόνος από τη δολοφονία, συμπίπτει με τη διεξαγωγή της δίκης, των 12 που κατηγορούνται πως εκείνη τη μοιραία νύχτα, κινήθηκαν επιθετικά προς την παρέα του Άλκη, και με χρήση μαχαιριών και ροπάλων, κατάφεραν το θανάσιμο χτύπημα στον νεαρό. Η δίκη που ξεκίνησε στις 19/1, καλείτε να αποδώσει δικαιοσύνη για ένα εν ψυχρώ έγκλημα, που είχε ως φυσικό αυτουργό τους 12, αλλά ηθικό αυτουργό ένα σύστημα, υπόθαλψης, συγκάλυψης και διαπλοκής που επέτρεψε στο απόστημα να γιγαντωθεί. Το πολυπλόκαμο αυτό δίκτυο, που εμπλέκει επιχειρηματικά συμφέροντα της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, αθλητικούς δημοσιογράφους και ραδιόφωνα της πόλης, δικηγόρους, δικαστές και αξιωματικούς της αστυνομίας, επέτρεψε σε εγκληματικά στοιχεία να δρουν για χρόνια ως οι ιδιοκτήτες των γειτονιών της Θεσσαλονίκης, σπέρνοντας τον τρόμο σε σχολεία, πάρκα, κ.λπ, κάνοντας πράξη το σύνθημα «μια πόλη μια ομάδα». Αυτό το πολυπλόκαμο δίκτυο κάνει ό,τι μπορεί για να πέσουν στα μαλακά οι 12, και σε καμιά περίπτωση η υπόθεση να μην αγγίξει τα υψηλότερα κλιμάκια. Φαίνεται αυτό στη στρατιά δικηγόρων που τους υποστηρίζει, προσπαθώντας με χυδαία επιχειρήματα να εξισώσει θύτη και θύμα, παρουσιάζοντας λίγο ως πολύ τον Άλκη και την παρέα του ως «χούλιγκαν». Φαίνεται στα συνθήματα που φωνάζει μερίδα των οπαδών του ΠΑΟΚ, στο «λευτεριά στα αδέρφια μας» που γράφετε σε τοίχους. Στην επίσημη παρουσία στελεχών της ΠΑΕ και του Α.Σ. ΠΑΟΚ σε εκδήλωση κοπής πίτας συνδέσμου της ομάδας όπου το φλουρί έπεσε στα «φυλακισμένα αδέρφια μας», στις χλιαρές επίσημες ανακοινώσεις.
Έχει φτάσει η ώρα όμως να ξεριζωθεί το απόστημα. Κόντρα σε θεούς και δαίμονες, η απαίτηση αυτή, αφορά πρώτα απ’ όλα τους πιτσιρικάδες που πρέπει και μπορούν να βαδίζουν μαζί όπως έγινε για μια έστω στιγμή στην πολύχρωμη πορεία, να αθλούνται μαζί, να βλέπουν τους αγώνες της ομάδας τους μαζί, άσχετα από το χρώμα της φανέλας που φοράνε. Η πόλη πρέπει να αναπνεύσει, κόντρα στα επιχειρηματικά συμφέροντα, που βλέπουν ευκαιρία για μπίζνες, χρησιμοποιώντας τα οπαδικά αισθήματα ως δούρειο ίππο γι’ αυτές.
