Η απόφαση της Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ, την περασμένη Κυριακή, μόλις ένα μήνα μετά τις εκλογές της 17 Ιούνη, τα λέει όλα.
Θεωρούν ότι για την ψήφο «αποφασιστικό κριτήριο» δεν ήταν η κατάργηση του Μνημονίου και των πολιτικών του αλλά η «προάσπιση του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας και η παραμονή στη ζώνη του ευρώ». Η ΔΗΜΑΡ θεωρεί ότι «έδωσε μία κρίσιμη μάχη», όχι έστω για την απαγκίστρωση και την παραμονή στο ευρώ, αλλά για την απαγκίστρωση και την «προώθηση δομικών μεταρρυθμίσεων στην οικονομία» – προφανώς αυτές που προωθούνται τώρα από την κυβερνητική τρόικα Σαμαρά… Και για να μην υπάρχουν αμφιβολίες για την ταύτιση με το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου, η ΔΗΜΑΡ υιοθέτησε μετεκλογικά (φευ!) και την προεκλογική συνθηματολογία του ΠΑΣΟΚ: Η ΔΗΜΑΡ «συνέβαλε στη συγκρότηση της κυβέρνησης εθνικής συνευθύνης», που ζητούσε ο Βενιζέλος προεκλογικά.
Αυτά σε ό,τι αφορά τις εκλογές. Μετεκλογικά η απαγκίστρωση περίπου εξαφανίζεται από τον πολιτικό λόγο τής ΔΗΜΑΡ, καθώς και από την απόφαση της Κ.Ε. Γιατί συμμετέχει η ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση; «Με στόχο την αποφυγή της χρεοκοπίας»… Ούτε απαγκίστρωση ούτε τίποτα. Όπως έλεγε με περισσή ειλικρίνεια ο Σπ. Λυκούδης στο Βήμα, «υπάρχει ειλικρινής διάθεση και συμφωνία μεταξύ και των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις στη χώρα». Κατά τα άλλα, η απόφαση της Κ.Ε. μας καθησυχάζει: «Η ΔΗΜΑΡ δεν παραγνωρίζει τη διάκριση Αριστεράς- Δεξιάς και δεν λησμονεί τις πολιτικές διαφορές της με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ».
Οι λιγότερο σημαντικές αποχωρήσεις και παραιτήσεις που ακολούθησαν την αποχώρηση Μπαγεώργου δεν δίνουν την εικόνα ενός κόμματος που τα στελέχη του έχουν σοβαρό πρόβλημα με τη συμμετοχή σε μια 100% μνημονιακή, δεξιά, τροϊκανή κυβέρνηση. Οι δηλώσεις Κουβέλη που εκτείνονται από το «κανένα πρόβλημα» για την κυβέρνηση μέχρι τις δηλώσεις που βάζουν στο ίδιο τσουβάλι τους «αυτόκλητους υπερασπιστές αλλοδαπών» και τους «αυτόκλητους υπερασπιστές πολιτών», ξεπλένοντας δηλαδή τους χρυσαυγίτες και τα εγκλήματά τους, ολοκληρώνουν την εικόνα. Την εικόνα ενός κόμματος-απάτη και ντροπής για την Αριστερά. Άλλωστε ο πρόεδρός του, τουλάχιστον, έχει ήδη ανοίξει τα φτερά του για αλλού…
Αυτά σε ό,τι αφορά τις εκλογές. Μετεκλογικά η απαγκίστρωση περίπου εξαφανίζεται από τον πολιτικό λόγο τής ΔΗΜΑΡ, καθώς και από την απόφαση της Κ.Ε. Γιατί συμμετέχει η ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση; «Με στόχο την αποφυγή της χρεοκοπίας»… Ούτε απαγκίστρωση ούτε τίποτα. Όπως έλεγε με περισσή ειλικρίνεια ο Σπ. Λυκούδης στο Βήμα, «υπάρχει ειλικρινής διάθεση και συμφωνία μεταξύ και των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις στη χώρα». Κατά τα άλλα, η απόφαση της Κ.Ε. μας καθησυχάζει: «Η ΔΗΜΑΡ δεν παραγνωρίζει τη διάκριση Αριστεράς- Δεξιάς και δεν λησμονεί τις πολιτικές διαφορές της με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ».
Οι λιγότερο σημαντικές αποχωρήσεις και παραιτήσεις που ακολούθησαν την αποχώρηση Μπαγεώργου δεν δίνουν την εικόνα ενός κόμματος που τα στελέχη του έχουν σοβαρό πρόβλημα με τη συμμετοχή σε μια 100% μνημονιακή, δεξιά, τροϊκανή κυβέρνηση. Οι δηλώσεις Κουβέλη που εκτείνονται από το «κανένα πρόβλημα» για την κυβέρνηση μέχρι τις δηλώσεις που βάζουν στο ίδιο τσουβάλι τους «αυτόκλητους υπερασπιστές αλλοδαπών» και τους «αυτόκλητους υπερασπιστές πολιτών», ξεπλένοντας δηλαδή τους χρυσαυγίτες και τα εγκλήματά τους, ολοκληρώνουν την εικόνα. Την εικόνα ενός κόμματος-απάτη και ντροπής για την Αριστερά. Άλλωστε ο πρόεδρός του, τουλάχιστον, έχει ήδη ανοίξει τα φτερά του για αλλού…
Μιχάλης Σιάχος
Σχόλια
