Σε κατ’ επίφαση διαπραγματεύσεις προχωρούν οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές στο «παρά πέντε» της λήξης των συμβάσεων και σε ένα παρατεταμένο κενό αγωνιστικής διεκδίκησης.
Η ΓΣΕΕ προσπαθώντας να σώσει τα προσχήματα, αναζητά συμμάχους στους «κοινωνικούς εταίρους», αν και μετά την αποτυχημένη συνάντηση της περασμένης Πέμπτης (9/5) η διαδικασία μετατρέπεται σε φιάσκο. Οι μεν βιομήχανοι (ΣΕΒ) αγνοούν προκλητικά τη διαδικασία του διαλόγου, θεωρώντας την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας «ξεπερασμένη υπόθεση», οι δε έμποροι (ΕΣΕΕ) παρά τη φραστική τους συμφωνία στις ελεύθερες διαπραγματεύσεις για τον κατώτατο μισθό, θέτουν θέμα σύγκλισης ΕΓΣΣΕ και κλαδικών συμβάσεων (δηλαδή μείωση των κλαδικών κατώτατων μισθών). Σε ρόλο παρατηρητή, μάλλον, οι τουριστικοί επιχειρηματίες του ΣΕΤΕ δείχνουν να απολαμβάνουν τα συνεχή δωράκια που τους κάνει η κυβέρνηση.
Τι διαπραγματεύεται η ΟΤΟΕ;
Μια ανάλογη διαπραγματευτική διαδικασία έχει ξεκινήσει και η ΟΤΟΕ, προσπαθώντας να διατηρήσει την ισχύ της κλαδικής σύμβασης των τραπεζοϋπαλλήλων, μιας σύμβασης που αφορά περισσότερους από 50.000 εργαζόμενους. Αφού τον προηγούμενο χρόνο έχει ανατραπεί πλήρως το τοπίο στον τραπεζικό τομέα με ξεπουλήματα, συγχωνεύσεις και απορροφήσεις τραπεζών, αφού ο μεγαλύτερος τραπεζικός οργανισμός -η Εθνική Τράπεζα που μάλιστα βρίσκεται στον έλεγχο του κράτους- έχει επιβάλει επιχειρησιακή σύμβαση με μειώσεις 8% και όλα αυτά με χαρακτηριστική αγωνιστική «αγρανάπαυση» της κλαδικής ομοσπονδίας, η συνδικαλιστή ηγεσία προσπαθεί να συνάψει όπως-όπως μια κλαδική σύμβαση διαπραγματευόμενη το μέγεθος των μειώσεων.
Περίεργους συνειρμούς γεννά όμως και το συλλαλητήριο υπεράσπισης των συμβάσεων που έχει εξαγγείλει το ΠΑΜΕ για τις 23 Μαΐου, δηλαδή μια εβδομάδα μετά τη λήξη της μετενέργειας των κλαδικών συμβάσεων.
Γ.Κ.
