H Γαία (Γκάγια) Νταν είναι Εβραία ακτιβίστρια η οποία ζει στη Χάιφα και αγωνίζεται μαζί με λίγους ακόμα Εβραίους του Ισραήλ εναντίον του σιωνισμού που αποτελεί τη ρίζα της γενοκτονίας, της εθνοκάθαρσης και της φασιστικής εκτροπής της «δημοκρατίας» του Ισραήλ. Υπό διωγμόν από το καθεστώς, τον Τύπο, αλλά και από τη μεγάλη πλειονότητα των Εβραίων του Ισραήλ που είναι διαποτισμένοι με το σιωνιστικό δηλητήριο, υφίσταται επιδρομές από την αστυνομία στο σπίτι, συλλήψεις και ξυλοδαρμούς στις εκδηλώσεις αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους, βρισιές –πόρνη και προδότρια- από τους αστυνομικούς και απειλές για τη σωματική της ακεραιότητα από τους εποίκους, αλλά δεν πτοείται και επιμένει να αγωνίζεται για την αλήθεια και για ένα πραγματικά και όχι εικονικά δημοκρατικό για όλους κράτος.
Η Γαία είναι μια σπουδαία νεαρή γυναίκα 24 ετών που στέκεται με ήθος και θάρρος απέναντι σε ένα από τα πιο σκληρά στρατοκρατικά καθεστώτα του κόσμου. Η Άμπι Μάρτιν που τη φιλοξένησε στο Empire Files είναι και η σκηνοθέτρια του ντοκιμαντέρ παραγωγής 2019 «Gaza fights for freedom» (htwww.youtube.com/watch?v=HnZSaKYmP2s&t=0s) για την προβολή του οποίου από την ομάδα των αντισιωνιστών Εβραίων της Χάιφα η αστυνομία έκανε έφοδο στο σπίτι των γονιών της Γαίας για να τους τρομοκρατήσει.
Με αφορμή το γεγονός, η Γαία παρουσιάζει με πολύ ανάγλυφο τρόπο την πραγματική κατάσταση μέσα στο Ισραήλ, το φανατισμό και το ρατσισμό των συμπολιτών της σε βάρος των Παλαιστινίων, αλλά και σε ένα άλλο επίπεδο τον αγώνα των αντισιωνιστών Εβραίων που δεν αντέχουν να ζουν σε μια κοινωνία που είναι διαποτισμένη από τη βία και το ψέμα.
Στέλιος Ελληνιάδης
Αστυνομική επιδρομή
Μάρτιν: Είσαι μια αντισιωνίστρια Ισραηλινή με έδρα τη Χάιφα. Να μας πεις γι’ αυτό που συνέβη σε σένα και σε άλλους ακτιβιστές όταν προσπαθήσατε να οργανώσετε μια προβολή της ταινίας «Η Γάζα παλεύει για την ελευθερία».
Νταν: Εγώ και οι φίλοι μου κάθε τόσο κάνουμε δημόσιες προβολές όλων των ειδών των πολιτικών ταινιών και αποφασίσαμε να προβάλλουμε και την ταινία «Η Γάζα παλεύει για την ελευθερία» για προφανείς λόγους, για αυτά που συμβαίνουν στη Γάζα, για ό,τι συνέβη στις 7 Οκτωβρίου και για τον αγώνα για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Και ξέρουμε εξ αρχής ότι θα είναι μια διαφορετική προβολή, ότι θα είναι πιο επικίνδυνο, πιο φορτισμένο πολιτικά και θα πρέπει να είμαστε πιο διακριτικοί, αλλά θέλουμε να το κάνουμε αυτό όπως και να έχει. Τυπώσαμε αφίσες για την εκδήλωση και τις αναρτήσαμε σε όλη την πόλη και μια ή δύο ημέρες μετά την τοποθέτηση των αφισών άρχισαν οι παρενοχλήσεις σε έναν από τους ανθρώπους της διοργάνωσης. Δεχόταν τηλεφωνήματα από την αστυνομία και κάτι περίεργα τηλεφωνήματα από πολίτες που μερικοί από αυτούς είναι γνωστό ότι συνδέονται με διάφορες δεξιές οργανώσεις που καταδιώκουν τους ακτιβιστές, αλλά καταφέραμε να κρατήσουμε τα πράγματα σε μια σχετική ηρεμία μέχρι το Σάββατο, την παραμονή της προβολής, όταν γύρω στις εννιά το βράδυ άρχισα να δέχομαι τηλεφωνήματα από τους γονείς μου. Πριν καν τους μιλήσω ήξερα ότι η αστυνομία είχε πάει στο σπίτι τους, ότι έκαναν έφοδο και δεν μπορώ να πω ότι δεν περίμενα να συμβεί αυτό.
Η αστυνομία τούς είπε πολύ σκοτεινά πράγματα για μένα, ότι οι Μυστικές Υπηρεσίες βρίσκονται στο κατόπι μου, ότι έχω υποστεί πλύση εγκεφάλου, ότι έχω μπλεχτεί σε επικίνδυνους κύκλους και καταστρέφω τη ζωή μου. Τους είπαν ότι αν με παραλάβουν οι Μυστικές Υπηρεσίες και ανακριθώ, θα μεταμορφωθώ σε ένα διαφορετικό άτομο, θα με σημαδέψουν εφ’ όρου ζωής. Είχαν κι ένα iPad στο οποίο τους έδειξαν έγγραφα και φωτογραφίες από διαμαρτυρίες που συμμετείχα, διαδηλώσεις που ήταν απολύτως νόμιμες και δεν έκανα τίποτα παράνομο, για να τους δώσουν την αίσθηση ότι με έχουν στο στόχαστρό τους και ξέρουν πού είμαι και τι κάνω. Ξέρουν πού μένω, δεν είναι ηλίθιοι, ξέρουν ότι εδώ και πολλά χρόνια δεν ζω με τους γονείς μου, αλλά πήγαν σ’ αυτούς γνωρίζοντας ότι δεν θα είμαι εκεί, κυρίως για να φοβίσουν εμένα, τους οργανωτές της εκδήλωσης και τους γονείς μου προκειμένου να πιέσουν για να ματαιωθεί η προβολή.
Μάρτιν: Το είπαν ρητά ότι η κόρη σας σχεδιάζει αυτή την εκδήλωση, αλλά ποιοι ήταν ακριβώς οι ισχυρισμοί τους; Γιατί δεν μπορείτε να οργανώσετε την προβολή μιας ταινίας;
Νταν: Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι δεν υπάρχει κανένας νόμος στο λεγόμενο κράτος του Ισραήλ κατά των πολιτικών ταινιών. Δεν υπάρχει καμία τέτοια νομική πρόβλεψη για μια ταινία όπως «Η Γάζα παλεύει για την Ελευθερία», γι’ αυτό δεν είπαν τίποτα για την ταινία, το υπαινίχθηκαν, ότι ασχολούμαι με επικίνδυνα πράγματα. Δεν είπαν ότι η κόρη σας σχεδιάζει την προβολή μιας πολιτικής ταινίας για την παλαιστινιακή αντίσταση.
Είπαν ότι ανησυχούν εξαιτίας των πραγμάτων που κάνω, αλλά ήταν εντελώς προφανές για όλους τους ανθρώπους που συμμετέχουν ότι η αστυνομία ενεργούσε λόγω της ταινίας. Την τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο ήταν τον Ιανουάριο, που έκαναν έφοδο στο σπίτι των γονιών μου μετά από μία ομιλία που έκανα σε μια εκδήλωση διαμαρτυρίας.
Η βίλα και η ζούγκλα
Μάρτιν: Είναι συναρπαστικό επειδή έχουμε και δημοσιογράφους στο Ηνωμένο Βασίλειο που υπέστησαν έφοδο της αστυνομίας που ρητά τους συνδέει με τη στήριξη της τρομοκρατίας, την ενθάρρυνση της τρομοκρατίας και την υποκίνηση σε υποστήριξη της τρομοκρατίας, οπότε είμαι πραγματικά έκπληκτη που οι ισραηλινές αρχές δεν λένε ότι αυτό είναι που κάνεις απλά με το να διαμαρτύρεσαι.
Νταν: Αυτό το κάνουν με τους Παλαιστίνιους πολίτες. Οι Εβραίοι πολίτες έχουμε μερικά υψηλότερα επίπεδα προνομίων, έτσι σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις θα μας κατηγορήσουν για υποκίνηση τρομοκρατίας. Συνήθως μας κατηγορούν για υποκίνηση σε βία, όχι για τρομοκρατία, που είναι χαμηλότερο επίπεδο εγκληματικότητας.
Μάρτιν: Είναι πραγματικά έντονο γιατί ξέρουμε πόσο εξελιγμένη είναι η τεχνολογία της επιτήρησης. Και μόνο η επίγνωση αυτού που κάνει η κυβέρνησή σας ξέρουμε πόσο επεμβατική μπορεί να είναι. Θέλω να σε ρωτήσω μόνο για αυτή την έννοια ότι το Ισραήλ είναι η μόνη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή, γιατί από την 7η Οκτωβρίου φαίνεται ότι υπάρχει όλο και περισσότερο η καταστολή του φασιστικού αστυνομικού κράτους στο εσωτερικό που καταδιώκει ανθρώπους που οργανώνουν προβολές ταινιών όπως εσείς και οι φίλοι σας ή απλά δημοσιεύουν παράπονα ή κριτικές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης! Μπορείς να μιλήσεις γι’ αυτή την καταστολή που όχι μόνο βιώνετε από πρώτο χέρι, αλλά είστε και μάρτυρες αυτών των καταστάσεων;
Νταν: Οι προσωπικές μου πεποιθήσεις σχετικά με τον όρο της «δημοκρατίας» είναι ότι δεν υπάρχει έτσι κι αλλιώς, σίγουρα όχι στο Ισραήλ και στην κατεχόμενη Παλαιστίνη. Οι μόνοι άνθρωποι που αποδέχονται τέτοιο ψέμα είναι οι Ισραηλινοί πολίτες, γιατί νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο συνειδητοποίησαν ή έκαναν ήδη τη σύνδεση ότι είναι πολύ δύσκολο να είσαι μία δημοκρατία ενώ ταυτόχρονα διαπράττεις μία γενοκτονία και εθνοκάθαρση στη Γάζα ή στη Δυτική Όχθη.
Και δεν είναι μόνο πώς καταπιέζεις ή περιορίζεις την ελευθερία του λόγου και την ελευθερία της διαμαρτυρίας εδώ στα σύνορα του 1948, γιατί είναι αδύνατο να είσαι μια δημοκρατική χώρα ενώ αφανίζεις ανθρώπους για να μην αποτελέσουν απειλή για την ύπαρξη κάποιου εδάφους. Δεν είναι κάτι καινούργιο ότι το Ισραήλ καταπιέζει την ελευθερία του λόγου, την ελευθερία της διαμαρτυρίας παντού, όχι μόνο στα σύνορα του 1948 ή του 1967, αλλά και στη Δυτική Όχθη κάθε διαμαρτυρία καταπιέζεται από το στρατό βαριά, πολύ πιο βαριά με σφαίρες εναντίον των διαδηλωτών που οι περισσότεροι είναι Παλαιστίνιοι. Πώς μπορείς να λες ότι το Ισραήλ είναι η μόνη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή ή θέλεις να την παρουσιάσεις σαν τέτοια, ότι είναι «η βίλα στη ζούγκλα», το λένε αυτό συχνά, ότι το Ισραήλ είναι η βίλα και η υπόλοιπη Μέση Ανατολή είναι η ζούγκλα, όταν φοβάμαι ότι μετά απ’ αυτή τη συνέντευξη η αστυνομία και πάλι θα κάνει επιδρομή στο σπίτι μου;
Αυτή δεν είναι δημοκρατία, δεν είναι ελευθερία του λόγου, είναι μπούρδα! Λένε ψέματα στους εαυτούς τους, λένε ψέματα στους πολίτες του Ισραήλ που τα πιστεύουν, λένε ψέματα στον υπόλοιπο κόσμο και η ελπίδα μου είναι να ανοίξει ο υπόλοιπος κόσμος τα μάτια του και να μην αγοράζει όλα αυτά τα ψέματα που προσπαθούν να του πουλήσουν!
Δεν είναι δημοκρατία αν δεν μπορώ ούτε μια ταινία να προβάλω!
Πολίτες δύο κατηγοριών
Μάρτιν: Φοβούνται οι άνθρωποι να εκφράσουν τη γνώμη τους στα κοινωνικά δίκτυα; Εννοώ Ισραηλινούς πολίτες που φοβούνται να εκδηλωθούν γιατί αισθάνονται πολύ ευάλωτοι ως αντισιωνιστές. Εσύ φοβάσαι να πας σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας όχι μόνο λόγω των αστυνομικών δυνάμεων αλλά και λόγω των συνανθρώπων σου;
Νταν: Πρώτα πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ των Εβραίων Ισραηλινών πολιτών και των Παλαιστίνιων που έχουν ισραηλινό διαβατήριο. Δεν έχουμε τα ίδια δικαιώματα, τα δικά μου δικαιώματα είναι πολύ διαφορετικά από τα δικά τους δικαιώματα. Γι’ αυτό πηγαίνω να διαμαρτυρηθώ με πλήρη επίγνωση ότι χρησιμοποιώ το εβραϊκό μου προνόμιο να διαμαρτυρηθώ, γιατί ξέρω ότι αν ήμουν Παλαιστίνια που πηγαίνει σε αυτή τη διαμαρτυρία όχι μόνο θα συλληφθώ για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ή θα με χτυπήσουν με πολύ πιο άγριο τρόπο, αλλά και θα κατηγορηθώ με πολύ βαρύτερες κατηγορίες.
Όσο για την ελευθερία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αμέτρητες είναι οι περιπτώσεις από την 7η Οκτωβρίου που Παλαιστίνιοι έχασαν τις δουλειές τους ή εκδιώχτηκαν από τα πανεπιστήμια επειδή ανέβασαν κάτι στο διαδίκτυο όσο γενικόλογο κι αν ήταν αυτό. Γιατί το Ισραήλ δεν βλέπει τους Παλαιστίνιους σαν πολίτες, πρώτα τους βλέπει σαν απειλή και θέλει να τους καθιστά ανήμπορους, να τους εξαφανίζει χρησιμοποιώντας κάθε μέσο επειδή δεν μπορεί να εφαρμόσει στα σύνορα του 1948 τη γενοκτονία που διαπράττει στη Γάζα καθώς εδώ οι Παλαιστίνιοι είναι αναμιγμένοι με την εβραϊκή κοινωνία, με τους Εβραίους. Έτσι, ενεργούν σε ένα χαμηλότερο επίπεδο. Τους εκφοβίζουν, τους συλλαμβάνουν και τους κρατούν πέντε μήνες για μια απλή συμμετοχή σε κάποια εκδήλωση διαμαρτυρίας, και σου λέω αυτό το παράδειγμα γιατί έχει συμβεί! Παραπάνω από μία και δύο φορές που Παλαιστίνιοι συλλαμβάνονται και φυλακίζονται επί μήνες επειδή συμμετείχαν σε εκδήλωση διαμαρτυρίας.
Όταν κατεβαίνω σε διαδήλωση δεν μπορώ να πω ότι δεν φοβάμαι καθόλου, γιατί φοβάμαι αφού η αστυνομία είναι παρούσα, πάντα μας περιμένει και πάντα για κάθε δέκα διαδηλωτές είναι τριάντα αστυνομικοί! Αλλά δεν φοβάμαι ότι μπορεί να συλληφθώ και κρατηθώ για πέντε μήνες. Αυτή είναι η δική μου πραγματικότητα, αλλά δεν είναι ίδια με την πραγματικότητα των Παλαιστινίων. Φοβάμαι γιατί δεν θέλω να φάω γροθιά στο πρόσωπο από ένα αστυνομικό! Κάτι που μου συνέβη πριν από δύο μήνες. Το επίπεδο των απειλών εναντίον μου είναι διαφορετικό από τις απειλές που δέχονται οι Παλαιστίνιοι.
Μάρτιν: Παρ’ όλ’ αυτά είναι ακόμα μια απόδειξη της γενναιότητάς σου που βγαίνεις εκεί έξω. Όχι μόνο λόγω της αστυνομικής παρουσίας. Ξέρουμε πόσο φασίστες είναι πολλοί Ισραηλινοί. Μπορεί να σου επιτεθούν κι αυτοί!
Νταν: Προσπάθησαν πολλές φορές! Εάν είσαι αντισιωνιστής και ζεις στο σιωνιστικό κράτος, τότε δεν μπορείς να περιμένεις, δυστυχώς, να μην σε ενοχλήσουν και να μην σε απειλήσουν, να μην σε βρίζουν στο δρόμο ή στο instagram τόσες πολλές φορές! Μου στέλνουν απειλές, ότι ξέρουν πού μένω, ότι έπρεπε να έχω πεθάνει στις 7 του Οκτώβρη, να με είχαν βιάσει… Αυτή είναι η πραγματικότητα εδώ! Αυτή είναι η πραγματικότητα του να είσαι αντισιωνιστής σε ένα σιωνιστικό κράτος! Με την πλειονότητα να είναι σιωνιστές.
Πρώην και νυν αρουραίοι
Όταν βγαίνω στο δρόμο, όταν πηγαίνω σε μια δημόσια διαμαρτυρία, φοβάμαι τους πολίτες γιατί ξέρω πόσο βάναυσοι και βίαιοι μπορούν να είναι και ξέρω ότι αν οι αστυνομικοί δουν να με χτυπούν πολίτες δεν θα κάνουν τίποτα για να με προστατεύσουν! Δεν τους νοιάζει καθόλου. Πριν από 6 μήνες, σε μια παλαιστινιακή διαδήλωση στη Χάιφα, ήμασταν στο πεζοδρόμιο και στο απέναντι πεζοδρόμιο γινόταν μια αντιδιαδήλωση σιωνιστών, εναντίον μας. Την ώρα που η αστυνομία προσπαθούσε να μας συλλάβει και να μας χτυπήσει, να μας αναγκάσει να φύγουμε τρέχοντας από το δρόμο, οι σιωνιστές που διαδήλωναν κόντρα σε μας, είναι κάτι που δεν θα το ξεχάσω, φώναζαν «δείτε, δείτε, πώς τρέχουν οι αρουραίοι» επευφημώντας ταυτόχρονα τους αστυνομικούς καθώς μας χτυπούσαν! Αυτό με τους «αρουραίους»! Έχουμε κάνει έναν ολόκληρο κύκλο! Κάποτε οι Εβραίοι παρομοιάζονταν με αρουραίους και τώρα Εβραίοι παρομοιάζουν άλλους ανθρώπους με αρουραίους!
Και είναι τόσο ειρωνικό ότι ενώ το εβραϊκό κράτος υποτίθεται ότι υπάρχει για να καταπολεμάει τον αντισημιτισμό ώστε ο ναζισμός να μην συμβεί ξανά, είναι μία ευθεία συνέχιση της ναζιστικής ιδεολογίας, αλλά με κάπως διαφορετικό τρόπο!
Μάρτιν: Πώς ήταν η κατήχηση μεγαλώνοντας και πώς ξέκοψες απ’ αυτήν;
Νταν: Δεν είχα πολλές ερωτήσεις για αυτό το μέρος ή γιατί έχουμε αυτούς τους πολέμους όταν μεγάλωνα, δεν είχα αυτή την περιέργεια. Ό,τι μας δίδασκαν, στο σπίτι ή το σχολείο, το πίστευα 100%. Από τη στιγμή που βγαίνεις στον κόσμο, από τη στιγμή που γεννιέσαι και είσαι μωρό, και οι γονείς ερωτώνται κι εσύ ερωτάσαι, πότε θέλεις να πας στο στρατό; Θέλεις να γίνεις στρατιώτης; Θέλεις, έτσι δεν είναι; Γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να είναι περήφανοι οι γονείς σου για σένα! Σύμφωνα με τη σιωνιστική αντίληψη πρέπει να γίνεις στρατιώτης, να συνεισφέρεις στο Ισραήλ. Να δείξεις ότι είσαι πολίτης. Από τη στιγμή που γεννιέσαι μέχρι να πεθάνεις θα σε ρωτούν «τι έκανες στο στρατό;». Οπότε εντάχθηκα στο στρατό, στα 18 μου, και μετά από ένα χρόνο και τέσσερις μήνες, συνταράχθηκα. Συνειδητοποίησα ότι ό,τι βίωσα στο στρατό ήταν πολύ τραυματικό για μένα! Οι άνθρωποι που συνάντησα ήταν τόσο ανοιχτά ρατσιστές αναμεταξύ τους και απέναντι στους Παλαιστίνιους που άρχισα να κάνω μια ανεξάρτητη έρευνα. Για πρώτη φορά, στα 19 μου, συνάντησα ένα Παλαιστίνιο και όλα αυτά που πέρασα μετά το στρατό με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα.
Δεν μπορώ να κάνω περίληψη όλων αυτών τώρα, γιατί θα μας πάρει ώρες, αλλά μόνο θα πω ότι ήταν ένα σκληρό και μακρύ ταξίδι, γιατί πολλές φορές αισθάνεσαι ότι ξεφεύγεις από το κελί, από κάθε τι που σε βολεύει.
Σιωνιστική αίρεση
Μάρτιν: Άρα, δεν ήταν σαν μια στιγμή που σε ριζοσπαστικοποιεί, ήταν ένα ταξίδι με πολύ ξεπακετάρισμα από την προπαγάνδα. Είπες ότι ήταν η πρώτη φορά που αναζήτησες έναν Παλαιστίνιο για να γίνετε φίλοι. Και τι γίνεται με όλους τους Παλαιστίνιους που έχουν ισραηλινή υπηκοότητα;
Νταν: Σημαντική ερώτηση. Εγώ έζησα σε ένα φιλελεύθερο σιωνιστικό νοικοκυριό∙ όταν λέω φιλελεύθεροι σιωνιστές, εννοώ σιωνιστές αλλά σε ηπιότερο τόνο. Δεν είναι ανοιχτά ρατσιστές, το κρύβουν με ωραίες λέξεις. Και πήγα σε κανονικό σχολείο, δημόσιο σχολείο όπου οι περισσότεροι είναι Εβραίοι, μερικοί είναι Δρούζοι∙ δεν συνάντησα Παλαιστίνιους στο σχολείο, σε όλες τις τάξεις που πήγα, δεν ήταν μέσα στο οπτικό μου πεδίο μέχρι τα 19 μου, επειδή αυτό είναι το σύστημα που οι σιωνιστές θέλουν, αυτό επιδιώκουν. Συναντούσα κάποιους Παλαιστίνιους στο σουπερμάρκετ, όταν εργάζονταν ή όταν εγώ εργαζόμουν, αλλά δεν υπήρχε ουσιαστική συζήτηση, ουσιαστική επικοινωνία, επειδή ζούμε σε δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους και δεν έκανα καθόλου ερωτήσεις γι’ αυτά που νόμιζα ότι ήταν τα σωστά και δεν έβρισκα κάτι λάθος. Κοιτάζω πίσω και είμαι τόσο φοβισμένη για όλα τα παιδιά, τα Εβραιόπουλα… Εγώ ξέφυγα απ’ αυτή τη σιωνιστική αίρεση, αλλά μάλλον είχα τύχη.
(έχει συνέχεια)
