Στις 17/12 στο Πάρκο Ελευθερίας (πρώην ΕΑΤ-ΕΣΑ), έγινε η παρουσίαση του βιβλίου του Θάνου Χαμπίπη «δεν έστερξα… συνέτρεξαν». Ομιλητές, εκτός του συγγραφέα, ήταν ο Άλκης Ρήγος και ο Κώστας Γκιώνης. Είναι ένα βιβλίο μόλις 68 σελίδων που, εκτός από το ανεκτίμητο ιστορικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει, έχει και τεράστια καλλιτεχνική αξία: συμπεριλαμβάνει δώδεκα εικονογραφήσεις και δύο πρωτότυπες χαλκογραφίες του κορυφαίου μας εικαστικού Αριστείδη Πατσόγλου. Είναι ένα βιωματικό σπάραγμα του συγγραφέα, δοσμένο με κινηματογραφικό τρόπο, που καλύπτει 30 περίπου χρόνια: από τη γερμανική κατοχή μέχρι τις αρχές της μεταπολίτευσης.
Κατόπιν Δεκεμβριανά, εμφύλιος. Πιο κάτω μαθαίνουμε για το ξεχασμένο και αιματοβαμμένο μαθητικό συλλαλητήριο στη Πάτρα στις 26 Μάρτη του 1954, για τον αγώνα των Κυπρίων (1954-58), με τον άγνωστο μέχρι τώρα αριθμό νεκρών. Ο ίδιος συμμετείχε στα γεγονότα όντας μαθητής της 8ης τάξης του Γυμνασίου, και θυμάται ότι είδε 3 νεκρούς νέους. Οι τοπικές εφημερίδες έκαναν λόγω για πάνω από 10! Αργότερα δικτατορία: στο τριαδικό σύστημα της παρανομίας ήταν μαζί με τον Χρήστο Ρεκλείτη και τον Σωτήρη Αναστασιάδη. Σύλληψη. Αυστηρή απομόνωση 510 μέρες σε μία σκοτεινή τρύπα 1,5×2 μέτρα. Συνολικός χρόνος κράτησης, προφυλάκισης εκτόπισης: περίπου 3,5 χρόνια.
Από την αρχή ως το τέλος του βιβλίου ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται την αγωνία του συγγραφέα να μην ξεχαστεί τίποτα από αυτά που έγιναν, γιατί ξέρει πολύ καλά ότι αυτό που θέλουν να κτυπήσουν οι εξουσίες είναι η μνήμη. Η μνήμη είναι σαν λυσσασμένη σκύλα: δαγκώνει αυτούς που ξεχνάνε…
