Το… κίνημα των «τζαμπατζήδων» εμπόρων κατάρτισης προκαλεί.
Το εμπόριο της κατάρτισης είναι μια παλιά και αρκετά αμαρτωλή υπόθεση. Χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απευθύνονται στην κατάρτιση ανέργων ή άλλων ομάδων (μετανάστες, Ρομά κ.λπ.) μοιράζονται σε ιδιοκτήτες Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης για την οργάνωση αμφίβολης αποτελεσματικότητας σεμιναρίων. Οι εκάστοτε κυβερνητικές αλλαγές δημιουργούν μακρoχρόνιες καθυστερήσεις, ανακάτεμα των διαδικασιών και πολλές συζητήσεις για ευνοημένους και μη. Παρ’ όλα αυτά, η… βιομηχανία των ΚΕΚ έχει δημιουργήσει -κατά δήλωση των εκπροσώπων τους- περίπου 4.000 θέσεις εργασίας.
Αυτές ακριβώς τις θέσεις εργασίας επικαλούνται οι ιδιοκτήτες των ΚΕΚ για να πιέσουν την κυβέρνηση να ξεμπλοκάρει τις διαδικασίες διαγωνισμών ανάθεσης προγραμμάτων κατάρτισης που έχουν «κολλήσει», σχεδόν δύο χρόνια. Μάλιστα, σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου του συνδικαλιστικού τους φορέα, έκαναν λόγο για περίπου 20% των εργαζομένων που έχουν περάσει σε εκ περιτροπής εργασία, αλλά και για μεγάλες μειώσεις προσωπικού.
Πραγματικά, το πρόβλημα βιωσιμότητας αυτών των επιχειρήσεων είναι φανερό, όσο δεν υλοποιούνται προγράμματα κατάρτισης. Εφόσον αυτή η επιχειρηματική δραστηριότητα έχει στηθεί στη βάση της επιδοτούμενης από την Ε.Ε. και το κράτος κατάρτισης, δηλαδή στο τζάμπα χρήμα, όταν στερεύουν οι κρουνοί οι εν λόγω επιχειρηματίες μένουν χωρίς αντικείμενο. Και προβάλλουν την ανάγκη στήριξης των εργαζομένων τους, αλλά και τις 63.000 άνεργους που είναι οι «πιθανά ωφελούμενοι» από την υλοποίηση των παγωμένων προγραμμάτων.
Κι όμως. Όσο κι αν διαμαρτύρονται και ρίχνουν την ευθύνη στο υπουργείο Εργασίας η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: υπάρχουν ΚΕΚ τα οποία δεν έχουν καταβάλλει χρήματα σε εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενους για προγράμματα κατάρτισης που έχουν υλοποιηθεί το 2009. Σε μια, τουλάχιστον, περίπτωση, στο ΚΕΚ Κρόνος, οι απλήρωτοι εκπαιδευτές έχουν πραγματοποιήσει μέχρι και κατάληψη των εγκαταστάσεων στα Ψαχνά Ευβοίας.
Όσο αφορά, δε, το «ενδιαφέρον» για τους εργαζόμενους, είναι χαρακτηριστική ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ένωσης των Εργαζομένων στα ΚΕΚ (19/11/2010), που καλεί τις επιχειρήσεις αυτές «να μην χρησιμοποιήσουν την κρίση και τις καθυστερήσεις στην υλοποίηση των έργων, ως ευκαιρία να ‘‘ξεφορτωθούν’’ τους εργαζόμενους, ανατρέποντας τις εργασιακές σχέσεις και λειτουργώντας με όρους που δεν διασφαλίζουν την πραγματική, αποτελεσματική και με ποιοτικές προδιαγραφές λειτουργία των ΚΕΚ».
Ο πραγματικός θόρυβος γίνεται για τα 105 εκατομμύρια ευρώ των παγωμένων προγραμμάτων, που είναι αμφίβολο αν και πώς θα καταλήξουν σε όφελος ανέργων, μια και η αποτελεσματικότητα προγραμμάτων όπως για τα «πράσινα επαγγέλματα» και τα επαγγέλματα τουρισμού που πρόκειται να ξεκινήσουν σύντομα είναι πραγματικά προς διερεύνηση από τους ειδικούς επιστήμονες. Είναι όμως σίγουρο, ότι θα συμβάλλουν στην κρατικοδίαιτη επιχειρηματική δραστηριότητα λίγων εκατοντάδων επιχειρηματιών του κλάδου.
Γιώργος Κατερίνης
