Κλείνει το Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης;
Δεν είμαστε σίγουροι για τη σοβαρότητα με την οποία η κυβέρνηση προχωράει στις απαραίτητες συγχωνεύσεις και καταργήσεις φορέων. Αν κρίνουμε από την πληροφορία που διέρρευσε, ευρέως, προς τον Τύπο από την Αντιπροεδρία της Kυβέρνησης, ότι δηλαδή και το Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης εντάσσεται στους υπό κατάργηση φορείς, τότε μάλλον είναι πολύ σοβαρά τα πράγματα. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ως αιτία κλεισίματος του Μουσείου τα 40.000 ευρώ που καταβάλλει μηνιαίως(!) ως ενοίκιο στον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης, όπου στεγάζεται ο εκθεσιακός του χώρος. Βέβαια, το Μουσείο Κινηματογράφου δεν καταβάλλει κανένα ενοίκιο, αφού ο χώρος έχει παραχωρηθεί δωρεάν ώς το 2013, κατόπιν συμφωνίας μεταξύ των τότε υπουργείων Πολιτισμού και Εμπορικής Ναυτιλίας, το 2003. Αν σ’ αυτό προστεθεί και το πρόσφατο έργο της ανακαίνισής του, που έγινε με κοινοτικού πόρους, πράγμα που δεν επιτρέπει την κατάργηση του φορέα, τότε τα πράγματα γίνονται σοβαρά ως προς τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται κάποιες αποφάσεις. Κι όλα αυτά, για ένα μουσείο που ξεπέρασε τις 12.000 εισόδους επισκεπτών σε λιγότερο από ένα χρόνο λειτουργίας και που τα εκπαιδευτικά του προγράμματα συστήνουν, συνεχώς, την ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου σε νεαρές ηλικίες που φεύγουν ενθουσιασμένες από την επίσκεψη.
Fog Doc στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος
Ένα ευρύτατο φάσμα κοινωνικού προβληματισμού αλλά και βιογραφικού περιεχομένου καλύπτουν τα ντοκιμαντέρ των κινηματογραφιστών που απείχαν από το Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης και τώρα προβάλλονται για πρώτη φορά στην Ταινιοθήκη της Αθήνας.
«Γεύση» από μια ιστορική συναυλία
Από το «Χώρο Διαλόγου»
Εκδήλωση αφιερωμένη στην ιστορική συναυλία που έδωσε, το 1972, ο συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος, στο γήπεδο του Σπόρτινγκ, θα πραγματοποιήσει την Τετάρτη, στις 8 το βράδυ, ο «Χώρος Διαλόγου και Δημιουργίας Καμπάνη 2» Σημειώνουμε ότι η συναυλία αυτή αποτέλεσε τη πρώτη μεγάλη νεολαιίστικη αντιστασιακή παρουσία, εισαγωγή στο μαζικό αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα, η οποία κορυφώθηκε με την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
«Προσκύνημα στη Λούρδη»
της Τζέσικα Χάουσνερ
Εκπλήσσει ευχάριστα η ισορροπία ανάμεσα στην ειρωνεία και την ευαισθησία, στην ταινία της Αυστριακής Τ. Χάουσνερ «Προσκύνημα στη Λούρδη». Η έκπληξη οφείλεται τόσο στον πολύπλευρο χειρισμό ενός φορτισμένου θέματος, της πίστης, όσο και στη σκηνοθεσία η οποία, ενώ υπηρετεί το χιούμορ, κατορθώνει διακριτικά να συγκινεί.
Έφυγε ένας ακόμα πραγματικός καλλιτέχνης
Ο Μάνος Ξυδούς δεν ζει πια. Συμφώνως με το δόγμα «Live Fast - Die Young» (Ζήσε Έντονα - Πέθανε Νέος), αναπόσπαστο μέρος της πεισιθάνατης κουλτούρας του rock' n' roll, θα λέγαμε ότι βιάστηκε να πάει να συναντήσει τον Παύλο Σιδηρόπουλο. Τουλάχιστον έφυγε κάνοντας αυτό που λάτρεψε στη σύντομη πενηνταεπτάχρονη ζωή του: μουσική και μόνο μουσική, παρέα με φίλους.
Το φαστ φουντ της τηλεδιασκέδασης
Η οικονομική επιρροή σε μια χώρα φέρνει και την πολιτισμική επιρροή. Ισχύει; Τα φαινόμενα δείχνουν να το επιβεβαιώνουν. Πέρα από την επιρροή που υπάρχει στην Ελλάδα, στη μουσική και την τέχνη, τα τελευταία χρόνια υπάρχει και επιρροή στο τι βλέπει η νεολαία. Ένας μεγάλος αριθμός νέων παρακολουθεί, σχεδόν αποκλειστικά, αμερικανικά σίριαλ ή ελληνικές τσαπατσούλικες αντιγραφές αυτών.
Στιγμιότυπα της αντιδικτατορικής Αντίστασης
Η Εταιρία Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων (Ε.Δ.Ι.Α.) 1940-‘74 Κ.-Δ. Μακεδονίας, σε συνεργασία με τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ), με αφορμή τη συμπλήρωση 43 χρόνων από την εγκαθίδρυση της δικτατορίας την 21η Απριλίου 1967, διοργανώνει στο Επταπύργιο (αίθουσα πρώην Γυναικείων Φυλακών), από τις 18-23 Απριλίου Έκθεση εικόνων-τεκμηρίων με θέμα: Στιγμιότυπα της Αντιδικτατορικής Αντίστασης. Η έκθεση περιλαμβάνει σπάνια και μοναδικά τεκμήρια (περισσότερα από 400) του αντιδικτατορικού αγώνα.
Η δυσκολία να φτιαχτεί κάτι το διαφορετικό
Συνέντευξη του Νασίμ Αλάτρας, παραγωγού του ντοκιμαντέρ «Γάζα Ερχόμαστε» στον Νίκο Ταυρή.
REWIND: Το πρώτο
Τον λένε Πέτρο, αλλά κάποιοι τον φωνάζουν Μέι Ντέι, όνομα που του έδωσε η μητριά του, πριν πέσει σ’ άγρυπνο ύπνο που κράτησε χρόνια. Η μητριά του Πέτρου είναι ζωντανή. Αλλά, κυρίως νεκρή. Κι ο Πέτρος πρέπει να το πει στον πατέρα του, γιατί αυτή η ιστορία έχει παρατραβήξει. Κι εξάλλου, η μητριά του δεν μπορεί να είναι το ίδιο σημαντική με τη μάνα του, μια γυναίκα που πνίγεται σ’ αιώνιο ριπλέι, έτσι;
Πρώτη ύλη: Μάθημα ελευθερίας
* Απόσπασμα από την ημερολογιακή καταγραφή της Έλλης Παππά με τίτλο «Η κάθοδός μου στον Άδη». Το αντλήσαμε από την ομώνυμη έκδοση του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας, η οποία κυκλοφόρησε εκτός εμπορίου στις αρχές του 2010.
Κάνε και εσύ μια δήλωση αριστεροσύνης, δεν στοιχίζει τίποτε
