πολιτική

Του Γιώργου Τοζίδη

Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, που, στην παρούσα φάση της, εκδηλώνεται στη χώρα μας με την κρίση του δημόσιου χρέους, δίνει την ευκαιρία για τη διαμόρφωση εναλλακτικών σχεδίων, ανταγωνιστικών στις επιδιώξεις του κεφαλαίου και των ντόπιων και ξένων εκπροσώπων του. Δεν είναι τυχαίο ότι από την πρώτη στιγμή παρουσιάστηκε ως μονόδρομος η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ και απορρίφθηκαν οι όποιες άλλες προτάσεις. Ιδιαίτερα τα πυρά τους συγκεντρώνει το σχέδιο για την παύση πληρωμών και την αναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους.

Σημαντική πρωτοβουλία για την κοινή δράση και κοινή απάντηση των κρίσιμων ζητημάτων

«Επανεκκινήσεις», επανακαθορισμός «πλαισίων» και επαναβεβαίωση «συμβολαίων»

του Σωκράτη Μαντζουράνη

Διάλογος με αφορμή την πρόταση-πρόσκληση της ΚΟΕ

Επιμέλεια: Μιχάλης Σιάχος

Το δίκαιο του εργαζόμενου, νόμος της δημοκρατίας

του Βασίλη Ασημακόπουλου*

Η κυβέρνηση πρέπει άμεσα, να πάρει πίσω τα μέτρα, να εφαρμόσει το πρόγραμμά της, να επαναδιαπραγματευτεί το χρέος με διαγραφή μέρους του. Δεν γίνεται αλλιώς. Διαφορετικά, οφείλει να θέσει το Μνημόνιο σε διαδικασία δημοψηφίσματος...Επιτέλους, δεν ψηφίσαμε ΔΝΤ στις 4/10/2009

Του  Κώστα Μελά *

Το σύστημα έχει καταρρεύσει. Αν η Αριστερά δεν πράξει με σωστό τρόπο, το επερχόμενο σύστημα όχι μόνο θα είναι σαφώς χειρότερο, παρά τις διαδηλώσεις, την οργή οργή και τις έντονες αντιδράσεις.

Επικίνδυνη επίδειξη δύναμης
από τις δυνάμεις καταστολής

Με μοναδική αγριότητα και μεθόδους που παραπέμπουν ευθέως σε άλλες εποχές οι δυνάμεις καταστολής -υπό τις εντολές Χρυσοχοΐδη- την Τρίτη (29/6), μετά το τέλος της μεγάλης διαδήλωσης, εξαπέλυσαν μια καλά οργανωμένη επίθεση εναντίον του κόσμου που αποχωρούσε από την πορεία μέσα στο σταθμό του μετρό στην Ομόνοια.
Συνεχίζοντας την προκλητική επίδειξη «δύναμης» που ξεκίνησαν από το Σύνταγμα και στο πλαίσιο της -όπως αποδεικνύεται- καλά οργανωμένης προσπάθειας τρομοκράτησης όσων αγωνίζονται, οι «ράμπο» του Χρυσοχοΐδη, μπήκαν στο σταθμό του μετρό, απειλούσαν, έβριζαν και χτυπούσαν αλύπητα. Υπό τις αποδοκιμασίες πλήθους κόσμου, που οργισμένος παρακολουθούσε, οι ορδές των πάνοπλων αστυνομικών κυνηγούσαν τον κόσμο ακόμα και στις αποβάθρες, ενώ εισέβαλαν και μέσα σε συρμό για να κάνουν τις «απαραίτητες» συλλήψεις.
Ο Γιώργος Παύλου που δέχτηκε χτυπήματα από γκλομπ στο κεφάλι, περιγράφει στον Δρόμο  όσα έγιναν στον υπόγειο σταθμό της Ομόνοιας: «Στο τέλος της πορείας κατευθυνθήκαμε στην Ομόνοια για να πάρουμε τον Ηλεκτρικό. Δεν είχε διαδηλωτές στην Ομόνοια, μόνο αστυνομία γύρω-γύρω.
Κατεβήκαμε στο Μετρό και προτού χτυπήσουμε το εισιτήριο ακούσαμε πάρα πολλή φασαρία και κόσμο που φώναζε. Είδαμε κάτω παραταγμένες πολλές μονάδες των ΜΑΤ.
Ο κόσμος, μεγάλοι, παιδιά, διαδηλωτές, εργαζόμενοι κ.λπ. τους φώναζαν συνέχεια να φύγουν από το χώρο, αφού θα μπορούσε να συμβεί κάποιο ατύχημα. Αυτά έγιναν περίπου στις 2.30 μ.μ. Ο κόσμος συγκεντρωνόταν και φώναζε συνέχεια. Η αστυνομία κάποιες φορές έκανε ότι αποχωρούσε, όμως συνέχεια εμφανίζονταν κάποιες μονάδες.
Στο τέλος αρχίσανε να κατεβαίνουν τα σκαλιά, να πηγαίνουν στις αποβάθρες προς Πειραιά και Κηφισιά. Εκεί ανάγκαζαν τα τρένα να σταματήσουν και έμπαιναν μέσα στους συρμούς για να συλλάβουν κάποια άτομα, τα οποία προφανώς είχανε σταμπάρει από τις διαμαρτυρίες». «Αφού πέρασε κάνα 20λεπτο με λεκτικές αντεγκλήσεις, είδαμε ότι ανεβάζανε από τα σκαλιά ένα νεαρό.
Ο κόσμος είχε εξαγριωθεί, τους περικυκλώσαμε και προσπαθούσαμε να σχηματίσουμε, κατά κάποιον τρόπο, μια αλυσίδα, ώστε να μην περάσουν με το συλληφθέντα.
Ενώ δεν είχαμε καμιά επαφή με τα ΜΑΤ, ένιωσα δύο πολύ δυνατά χτυπήματα, ένα στο κεφάλι κι ένα στον αυχένα. Έτρεξα καμιά δεκαριά μέτρα και μετά γύρισα πίσω. Οι αστυνομικές δυνάμεις αποχώρησαν με το νεαρό που είχαν συλλάβει κάτω από τις φωνές του κόσμου».