Με όχημα την ποίηση: Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928)
Εις Ανδρέαν Κάλβον
Ω μεγάλε Ζακύνθιε,
των ωδών σου τα μέτρα,
υψηλά, σοβαρά,
τους αγώνες εκάλυπτον
εκτεταμένους.
Της δουλείας τα βάρβαρα
σκοτάδια κατεξέσχισεν,
όταν εγράφη πύρινος,
η αστραπή των όπλων
(και η αρετή σου).
Ως...
Με όχημα την ποίηση: Τάσος Λειβαδίτης (1922-1988)
Αιώνιος Διάλογος
Κι ο άντρας είπε: πεινώ. Κι η γυναίκα τούβαλε ψωμί στο τραπέζι.
Κι ο άντρας απόφαγε. Κι η γυναίκα τον κοίταζε πάντα.
Κι η γυναίκα...
Με όχημα την ποίηση: Νίκος Εγγονόπουλος (1907-1985)
Ρόδια = SO4H2
άκουσε τα δάκρυα πως κυλούν
όμοια με δέντρ’ ασάλευτα
βουβά
και
έρημα
σαν πέφτη η νύχτα
κι’ όμως ο κήπος
–λέω–
με τ’ αμέτρητα παράθυρα
ήταν απέραντος
κι’ οι πρασινάδες του
έφταναν κάτω...
Με όχημα την ποίηση: Μπόρις Πάστερνακ (1890-1960)
Ορισμός της Ποίησης
Ποίηση είναι το σφύριγμα που χύθηκε ξαφνικά,
Είναι το τρίξιμο πατημένων κόκκων του πάγου,
Είναι η νύχτα που παγώνει κάποιο φύλλο για τα καλά,
Είναι...
Με όχημα την ποίηση: Ανδρέας Εμπειρίκος (1901-1975)
Εις την οδόν των Φιλελλήνων
Στον Conrad Russel Rooks
Mια μέρα που κατέβαινα στην οδόν των Φιλελλήνων, μα-
λάκωνε η άσφαλτος κάτω απ' τα πόδια και από...
Με όχημα την ποίηση: Νίκος Καρούζος (1926-1990)
Απ’ τα «Μικρά Ποιήματα»
Όταν παιδέψεις τώρα δα μια πεταλούδα δεν το βλέπεις
αλλ’ αργότερα κάπου θα πονέσει ο πολιτισμός.
Όταν τα δέντρα μεσ’ στους κήπους
πλέκουν το...
Με όχημα την ποίηση: Αλέξανδρος Παναγούλης (1939-1976)
Στην Ελλάδα σήμερα
Σβησμένη φλόγα
που πάντα καίει
Σκέπασμα τάφου
χωρίς νεκρούς
Μάτια κλαμένα
που σε κυτάνε
Σκέψεις κρυμένες
σε προσκαλούν
Πίστη κι Ελπίδα
χαροπαλεύουν
Πνέμα κι’ Αλήθεια
στις φυλακές
Άγιες προσπάθειες
ναυαγισμένες
Φωνές ανθρώπων
σε προσκαλούν
Σπόρος οργής
πέφτει στο χώμα
Μήνυμα...
Με όχημα την ποίηση: Αρσένι Ταρκόφσκι (1907-1989)
Στου φθινοπώρου το μήνα το στερνό,
Και στα στερνά
Της πικραμένης μου ζωής,
Γιομάτος θλίψη,
Σε δάσος
Μπήκε ανώνυμο κι αειθαλές:
Απ’ άκρη σ’ άκρη έχει νιφτεί
Στου γάλατος το χρώμα
Μιας...
Με όχημα την ποίηση: Άννα Αχμάτοβα (1889-1966)
Στον Αλεξάντρ Μπλοκ
Πήγα στον ποιητή για επίσκεψη.
Ήτανε μεσημέρι. Κι ήτανε Κυριακή.
Ήρεμα που ήταν στου δωματίου την απλωσιά
Κι έξω απ’ το παράθυρο βασίλευε η παγωνιά
Κι...
Με όχημα την ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης (1911-1996)
Μικρή πράσινη θάλασσα
Μικρή πράσινη θάλασσα δεκατριώ χρονώ
Που θα ’θελα να σε υιοθετήσω
Να σε στείλω σχολείο στην Ιωνία
Να μάθεις μανταρίνι και άψινθο
Μικρή πράσινη θάλασσα δεκατριώ...
