Στις 15 Δεκεμβρίου απεργούμε και διαδηλώνουμε μαζικά και ενωτικά
Η απεργία της 15ης Δεκεμβρίου αναμένεται να έχει μαζικό χαρακτήρα και να δοθεί η δυνατότητα να εκφραστεί η οργή και η καταδίκη της πολιτικής που εφαρμόζεται από την κυβέρνηση και την τρόικα. Δεν είναι μια απεργία της ΓΣΕΕ. Είναι απεργία και διαμαρτυρία ολόκληρου του λαού ενάντια σε όλες τις πολιτικές που μας κρατούν καθηλωμένους, μας απομυζούν ιδρώτα και αίμα και μας αρνούνται οποιοδήποτε μέλλον. Ιδίως για τις νέες γενιές.
Η νεολαία στους δρόμους
Απεργιακός αναβρασμός στην Ευρώπη.
Σε πολλές χώρες της Ευρώπης τις τελευταίες δύο βδομάδες σημειώθηκαν πολλές κινητοποιήσεις. Απεργίες σε τόπους εργασίας, σε ολόκληρους κλάδους ή ακόμα και γενικές απεργίες (Πορτογαλία).
Ο μηχανισμός ελεγχόμενης χρεοκοπίας
Πώς οι χώρες της Ε.Ε. μετατρέπονται σε προτεκτοράτα των πιστωτών.
Με ευρωομόλογο ή χωρίς αυτό, από το 2013 η ευρωκρατία φιλοδοξεί να επιβάλει στα κράτη-παρίες της Ε.Ε. ένα διαρκή μηχανισμό επιτήρησης και «αστυνόμευσης» των δημοσίων οικονομικών τους.
Επιμήκυνση του «γύψου» μέχρι το 2024
Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου.
Η τρόικα εκβιάζει «μεταρρυθμίσεις» και συναίνεση με την παράταση αποπληρωμής και την 4η δόση.
Ευρωπαϊκός κλαυσίγελος…
Ενώ οι αγορές σαρκάζουν τη συμφωνία για Ιρλανδία και μηχανισμό διάσωσης, η Ε.Ε. πορεύεται στη Σύνοδο Κορυφής σε συνθήκες πολιτικού και θεσμικού χάους.
Μια ωραία ατμόσφαιρα… συναίνεσης
Η επιταγή της συναίνεσης, που απευθύνει στα πολιτικά κόμματα ο πρωθυπουργός, είναι γραμμένη ιδιοχείρως από την τρόικα. Δεν πρόκειται για τα κλασικά εικονογραφημένα της μικροπολιτικής του δικομματισμού. Πρόκειται για τελεσίγραφο νομιμοφροσύνης και υποταγής: «Θα κάνω τη δουλειά, χωρίς περιττές ενοχλήσεις στο πολιτικό πεδίο, τη δουλειά θα την τελειώσω με το καλό ή το άγριο».
Θεωρία και αριστερή πράξη
Του Μιχάλη Σιάχου.
Όσο προχωρά η κρίση, όσο σφίγγει η θηλιά στο λαιμό τής ήδη κλονισμένης κοινωνίας, τόσο πληθαίνουν και τα ερωτήματα για το εντυπωσιακό έλλειμμα της Αριστεράς η οποία, αντί να «τρυγά» τη διάχυτη οργή και απόγνωση, επιμένει πεισματικά στην ομφαλοσκόπηση, αποπνέοντας παλιοχρονίτικη μούχλα, παρά τις προσπάθειες παρφουμαρίσματος.
editorial: Η επιμήκυνση σημαίνει ξεκλήρισμα μιας γενιάς!
Αν θυμάστε, όταν συνέβη το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη και οι σανίδες που μετάφερε μια νταλίκα λύθηκαν και έπεσαν πάνω σε ένα πούλμαν γεμάτο μαθητές σκορπώντας το θάνατο, όλοι είχαν μιλήσει για το ξεκλήρισμα στην κυριολεξία της νεολαίας (μιας συγκεκριμένης ηλικίας) ενός ολόκληρου χωριού.
Η γενιά του Δεκέμβρη
Του Νίκου Ταυρή.
Ανάμεσα στα ερωτήματα που γέννησε ο Δεκέμβρης κατατάσσεται και αυτό σχετικά με το τι ήταν η γενιά που εξεγέρθηκε. Δύο πράγματα είναι, βέβαια: ότι ήταν η γενιά που γεννήθηκε, ενηλικιώθηκε και διαμορφώθηκε μετά την εισαγωγή του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα (την περίοδο των συγκυβερνήσεων του 1989-1990) και ότι προερχόμενη από διαφορετικές αφετηρίες κινήθηκε (και συνεχίζει να κινείται) εντελώς απρόβλεπτα.
H εξέγερση μέσα από τα μάτια των συμμετεχόντων
Ξέσπασμα οργής της νεολαίας; Κοινωνική έκρηξη; Εξέγερση; Δυο χρόνια μετά τον Δεκέμβρη του 2008 έχει χυθεί πολύ μελάνι από «ειδικούς» και μη για το τι προκάλεσε το ξέσπασμα. Τι ήταν αυτό που έκανε τον Νικολά Σαρκοζί να πάρει πίσω την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση λέγοντας «Κοιτάξτε τι γίνεται στην Ελλάδα!», τον υποδιοικητή Μάρκος των Ζαπατίστας να «ευχαριστεί την εξεγερμένη Ελλάδα», την πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου και ενός κομματιού της Αριστεράς να καλεί σε συναίνεση;
