Όλη η παλιά συμμορία είναι εδώ

Η Λιβύη και η επιστροφή του Ανθρωπιστικού Ιμπεριαλισμού. Του Jean Bricmont.

Ευρωπαϊκή Αριστερά: Υπάρχει;

Τι είναι αυτό που δυσκολεύει την Αριστερά να βρει ένα βηματισμό εναρμονισμένο με τους πόθους, τις αγωνίες, τις ανάγκες και τις ελπίδες της κοινωνίας; Τι είναι αυτό που εμποδίζει τους αριστερούς να συνεννοηθούν μεταξύ τους; Ποιες είναι οι γενεσιουργές αιτίες, αλλά και τα συντηρητικά του δογματισμού, της ενσωμάτωσης ή του άκρατου αυθορμητισμού; Γιατί η Αριστερά επί της ουσίας παραμένει ουραγός των εξελίξεων;

Ιαπωνία – Αμερική: Συμμαχία ληστών

Η καταστραμμένη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Ιαπωνία κατάφερε να γίνει μέσα σε λίγες δεκαετίες η δεύτερη σε μέγεθος οικονομία στον κόσμο. Παρ’ ολ’ αυτά, η γνώση μας για τη νεότερη ιστορία και την κουλτούρα της «χώρας του ανατέλλοντος ηλίου», παρέμεινε εξαιρετικά περιορισμένη στα πλαίσια της μυθοπλασίας του αμερικάνικου κινηματογράφου με τους ηρωικούς πεζοναύτες στα νησιά του Ειρηνικού και τους κακούς Γιαπωνέζους που κάνουν χαρακίρι. Ένα περίτεχνο και αυστηρά επιβεβλημένο πέπλο κάλυψε τα φριχτά εγκλήματα των Ιαπώνων πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου, επειδή οι Αμερικανοί αποφάσισαν να στηρίξουν την Ιαπωνία σαν αντίβαρο στην κατίσχυση του κομμουνισμού στην ανατολή. Ως δια μαγείας, «έγκυροι» δημοσιογράφοι, ιστορικοί, πανεπιστημιακοί, διανοούμενοι και καλλιτέχνες στη Δύση δεν ήξεραν, δεν άκουσαν, δεν μίλησαν. Η απόλυτη συνενοχή στον «ελεύθερο κόσμο». Προσχεδιασμένα, επιλέχτηκε να πέσει όλη η μομφή για τα εγκλήματα πολέμου στον Χίτλερ και δευτερευόντως στον Μουσολίνι. Ο αυτοκράτορας Χιροχίτο και η άρχουσα τάξη της Ιαπωνίας απαλλάχτηκαν ελέω Αμερικανών και οι δυτικοί σύμμαχοι συναίνεσαν. Εσχάτως, συμφώνησαν να εξομοιώσουν και τους σοβιετικούς αμυνόμενους με τους Γερμανούς θύτες.

Η ομιλία του Καντάφι στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

«Τα ΜΜΕ της αυτοκρατορίας προετοίμασαν το έδαφος για δράση. Δεν θα υπάρξει τίποτα περίεργο σε μια στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη».
Φιντέλ Κάστρο.

Το περιεχόμενο της ομιλίας του Μουαμάρ Καντάφι στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στις 23 Σεπτεμβρίου 2009, εξηγεί και το μένος των Αμερικανών και Ευρωπαίων εναντίον του, παρ’ όλο που, τα τελευταία χρόνια, για να βγάλει τη χώρα από την απομόνωσή της, ο πρόεδρος της Λιβύης έκανε πολλά ανοίγματα τα οποία η Δύση αξιοποίησε πρόθυμα προκειμένου να αποκτήσει μεγαλύτερη πρόσβαση στα λιβυκά πετρέλαια.

Μεταλλαγμένοι σοσιαλιστές: Η δημοκρατία σε κίνδυνο!

Τα εξαρτήματα των τοκογλύφων υφαίνουν ένα δίχτυ ασφυξίας.

Κόντρα στην απάθεια μικροαστών και διανοουμένων!

Η αστική δημοκρατία τρέφεται από τεράστια κοιτάσματα βίας και αίματος που καλλιεργεί και εκμεταλλεύεται, όχι μόνο παλιότερα (δουλεία, αποικιοκρατία, παγκόσμιοι πόλεμοι κ.λπ.), αλλά και νεότερα (Βιετνάμ, Σαλβαδόρ, Γουατεμάλα, Ιράκ, Αφγανιστάν, Κονγκό κ.ά.). Και επειδή τα αγαθά της, τα μοιράζονται όλοι οι εντός των τειχών της, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο, ούτε οι πλούσιοι ούτε οι περισσότεροι φτωχοί θέλουν να ξέρουν πού στηρίζεται η αξιοθαύμαστη δημοκρατία τους.

Στα πέριξ της Μεσογείου: Δυτικές δημοκρατίες εναντίον δημοκρατίας

Για να καταλάβει κανείς αυτά που συμβαίνουν τις μέρες μας, από την Τυνησία ώς το Μπαχρέιν και την Υεμένη, πρέπει να ανατρέξει λίγο στην ιστορία της περιοχής και των λαών της από κοινού και ξεχωριστά.

Φασιστικοποίηση με εισαγγελείς δύο ταχυτήτων!

Ομολογώ ότι συνεχώς μειώνονται οι επιφυλάξεις που είχα για τη ραγδαία φασιστικοποίηση του καθεστώτος. Στην προχθεσινή μεγάλη πορεία, η οποία είχε διάρκεια μιάμισης ώρας (έχοντας αφαιρέσει τις στάσεις και χωρίς να συνυπολογίζω την παράλληλη πορεία του ΚΚΕ στην Πανεπιστημίου), ήταν μαζική και όχι «αραιοκατοικημένη», με ισότιμη συμμετοχή νέων και μεσηλίκων, το κλίμα ήταν πολύ ειρηνικό. Τόσο ειρηνικό που θα μπορούσε και να παρεξηγηθεί. Αυτό δεν εμπόδισε καθόλου τα κυβερνητικά επιτελεία να εφαρμόσουν το σχέδιο πρόκλησης μεγάλης αναταραχής, στα πλαίσια του γενικότερου εκφοβισμού των πολιτών, με εκτελεστές τα έμμισθα μαντρόσκυλα που διοικεί ως υπουργός του νόμου και της τάξης ο πρώην (μήπως και επίτιμος;) πρόεδρος της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας, της ιστορικής ΕΦΕΕ, και των συνδικαλιστών που αναδείχτηκαν στον αντιδικτατορικό αγώνα και στον αγώνα για τη δημοκρατία στη μεταπολίτευση. Υπουργός στην κυβέρνηση του προέδρου της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» Γεωργίου Παπανδρέου που εξομοιώνεται ταχύτατα και ανεπιφύλακτα με τους συντρόφους μέλη της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» Μπεν Αλί και Μουμπάρακ, των οποίων τα ιδεώδη και τις πρακτικές εφαρμόζει για την «ανόρθωση» του επιπέδου ζωής των Ελλήνων στο επίπεδο ζωής των Αιγυπτίων και Τυνησίων!
Παρ’ όλ’ αυτά, ούτε στην Αίγυπτο, ούτε στην Τυνησία, δεν ρίχτηκαν εν ψυχρώ και σε τόσο τερατώδεις ποσότητες αέρια κατά των διαδηλωτών! Αέρια που έπνιξαν όχι μόνο χιλιάδες άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας που δεν είχαν βγάλει ούτε το δαχτυλάκι τους από τις γραμμές της πορείας, αλλά και ολόκληρες κατοικημένες περιοχές στο κέντρο της πόλης. Οι διμοιρίες όργωναν το κέντρο, από τη Φιλελλήνων ώς την Αλεξάνδρας, σα να είχε μόλις γίνει στρατιωτικό πραξικόπημα και είχε απαγορευτεί η ελεύθερη έκφραση και μετακίνηση των πολιτών.
Τα αέρια σκέπαζαν περιοχές ολόκληρες, με πυκνότητα που έκρυβε τα κτήρια. Ακόμα κι όταν οι διαδηλωτές αποχωρούσαν χωρίς να έχουν επιτελέσει ούτε μία ενέργεια την οποία θα μπορούσε ο πιο στρυφνός εισαγγελέας να θεωρήσει παραβατική, οι υφιστάμενοι του Παπουτσή βομβάρδιζαν τους πάντες αδιακρίτως, θυμίζοντας σκηνές Πολυτεχνείου ’73.
Στην προκειμένη περίπτωση, η διασπορά δηλητηριωδών αερίων και μάλιστα σε δόσεις πέρα από κάθε μέτρο και λογική, ακόμα και με αστυνομικά κριτήρια, μέσα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, που πλήττουν όχι μόνο διαδηλωτές, αλλά και χιλιάδες αμέτοχους ασθενείς, γέρους και μικρά παιδιά που διαμένουν στα διαμερίσματα των πολυκατοικιών, θα έπρεπε να ενεργοποιήσει τις εισαγγελικές αρχές, για τη μεγάλη επικινδυνότητά τους για την υγεία των πολιτών. Όπως επίσης θα έπρεπε να τις ενεργοποιήσουν οι αστυνομικές βιαιοπραγίες, η παράνομη καταστολή μιας ειρηνικής διαδήλωσης, η διατάραξη της κοινής ειρήνης, η παρακώλυση των συγκοινωνιών, η κατάχρηση εξουσίας κ.λπ.. Τις εισαγγελικές αρχές που κατά ένα περίεργο τρόπο άλλοτε ενεργούν αστραπιαία κι άλλοτε παθαίνουν μία παραλυσία.
Δρουν ακαριαία όταν πρόκειται για ένα νεαρό που συνελήφθη για εξύβριση αστυνομικού, ενώ παθαίνουν μπλακ άουτ όταν πρόκειται για τον πρόεδρο μιας ποδοσφαιρικής ομάδας που μπροστά στους αστυνομικούς και τις κάμερες της τηλεόρασης γαμεί και δέρνει στο γήπεδο ή για τον διαφυγόντα ανέτως στο εξωτερικό διευθύνοντα σύμβουλο της Ζίμενς που έχει ομολογήσει ότι έχει δωροδοκήσει με 100 εκατομμύρια ευρώ δύο υπουργικά συμβούλια, τους μισούς βουλευτές και άλλους τόσους συνδικαλιστές και δημοσιογράφους, επιβεβαιώνοντας την ασυλία που παρέχει το κράτος στους προστατευόμενούς του μεγαλοκακοποιούς.
Η αυξανόμενη επικράτηση εισαγγελέων δύο ταχυτήτων είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα γνωρίσματα ενός καθεστώτος που φασιστικοποιείται ξεχαρβαλώνοντας τους θεσμούς της αστικής δημοκρατίας και προετοιμάζοντας το έδαφος για την παραπέρα κατάλυσή της.

Δακρύζων,
Γκαούρ

Αριστερά: με το κάρο ή με το τσιπ;

Εμπρός για τον εκσυγχρονισμό της Αριστεράς!

Τα κόμματα και κάποιες οργανώσεις της Αριστεράς ανησυχούν, λέει, για πρόωρες εκλογές. Κι εγώ θα έλεγα ότι, αντί να ανησυχούν απλώς, καλύτερα θα ήταν να προετοιμάζονται, για να μην πω ότι θα έπρεπε να προετοιμάζονταν από πολύ καιρό. Αλλά πάλι, αν υποθέσουμε ότι προετοιμάζονται για εκλογές, ούτε αυτό αρκεί. Γιατί θα έπρεπε ήδη να έχουν συμφωνήσει σε ένα κοινό σχέδιο δράσης σε περίπτωση μιας μαζικής λαϊκής εξέγερσης, την οποία εξάλλου εύχονται και σε ένα βαθμό υποθάλπουν.

Αφήγημα πολιτικής φαντασίας: Η Αριστερά του μέλλοντος (μέρος 4ο)

Περίληψη προηγούμενου: Η γειτονιά αναλαμβάνει τη φροντίδα των παιδιών των γονιών που δεν έχουν λεφτά για μπέιμπι-σίτιν ή δεν βρίσκουν θέσεις στους λιγοστούς δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, καθώς και των γυναικών που ζουν μόνες, ενώ συζητείται η προοπτική δημιουργίας αυτοδιαχειριζόμενου παιδικού σταθμού με εθελοντική προσφορά εργασίας.)