περίπτερο ιδεών

Οι εικόνες στο τηλεοπτικό κανάλι «ΤΒ 7», ένα από τα τρία τοπικά, στο βραδυνό δελτίο ειδήσεων ήταν συγκλονιστικές. Μπροστά στο φακό, μία ομάδα εισπρακτόρων μπούκαρε στην κυριολεξία στα διαμερίσματα των πολυκατοικιών που μένουν φτωχοί άνθρωποι για να εισπράξει τις καθυστερημένες οφειλές στην εταιρία ηλεκτρισμού! Όταν μία νοικοκυρά αρνήθηκε να ανοίξει, οι εισπράκτορες -παίρνοντας ρεύμα από την κεντρική παροχή της πολυκατοικίας- έκοψαν την πόρτα με ηλεκτρικό πριόνι μετάλλων και μπήκαν με το ζόρι μέσα στο μικρό διαμέρισμα. Κοίταξαν τριγύρω και πήραν οτιδήποτε είχε κάποια αξία.

Μία βδομάδα απερίγραπτης πυκνότητας! Αυτή τη φορά πήγα στη Μαριούπολη για να πάρω μέρος ως εισηγητής σύνεδρος και να παρακολουθήσω ως δημοσιογράφος το συνέδριο του Κρατικού Πανεπιστημίου Ανθρωπιστικών Σπουδών της Μαριούπολης, που διοργανώθηκε με αφορμή τον εορτασμό των είκοσι χρόνων λειτουργίας του πανεπιστημίου.

Αντιλαμβάνομαι τη φρίκη των Γάλλων με τις εικόνες από την αμερικανική τηλεόραση. Για τον απόλυτο διασυρμό ενός ανθρώπου που παραλίγο θα ήταν ο επόμενος πρόεδρος της γαλλικής δημοκρατίας. Για εγκλήματα που πρέπει να αποδειχτούν. Για πράξεις που μπορεί να έγιναν σύμφωνα με την καταγγελία της φερομένης ως παθούσας και τις εκτιμήσεις της ανακριτικής αρχής, αλλά μπορεί και να έγιναν με τον τρόπο που αντιτείνει ο κρατούμενος.

Το γεγονός ότι ζούμε μια ολομέτωπη επίθεση εναντίον του λαού και της χώρας, που όμοιά της δεν έχει γνωρίσει μεταπολεμικά ο τόπος, δεν το έχουν πλήρως κατανοήσει πολλοί δικοί μας. Το ότι ένα σημαντικό κομμάτι της Αριστεράς ξορκίζει το «κακό» δεν σημαίνει ότι το έχει αντιληφθεί σε όλες του τις διαστάσεις.

Ο φασισμός δεν εκφράζεται μόνο μέσα από τα ακροδεξιά κόμματα. Εκφράζεται πιο ύπουλα μέσα από τα φερόμενα ως δημοκρατικά κόμματα, χριστιανοδημοκρατικά, κεντρώα, φιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά. Και με τις μεταλλάξεις του. Εξάλλου, στο κοντινό παρελθόν, ισχυρά φασιστικά καθεστώτα ήταν επί της ουσίας δημοκρατικά αναδειγμένα, αν ουσιαστικό στοιχείο της δημοκρατίας είναι η εφαρμογή της λαϊκής βούλησης με βάση την αρχή της πλειοψηφίας. Μερικά, μάλιστα, είχαν εκλεγεί σύμφωνα με όλους τους κανόνες του αστικοδημοκρατικού καθεστώτος, με μεγάλο λαϊκό έρεισμα και υποστήριξη.

Στην Πλατεία Βικτωρίας, οι κάτοικοι της περιοχής μπορούν να κυκλοφορούν στη γειτονιά συζητώντας για τα προβλήματα και την κατάσταση που επικρατεί. Η όποια ηρεμία στην Πλατεία Βικτωρίας οφείλεται μάλλον στα παιδιά της «Βίλας Αμαλία», στη Χέιδεν, αφού χάρη στην παρουσία τους η πλατεία δεν έχει καταληφθεί από τους νεοναζί, που έχουν αποκτήσει ερείσματα στους κατοίκους της περιοχής. Γιατί τα παιδιά της Βίλας έχουν μια σταθερή παρουσία είκοσι ετών και ποτέ δεν ενόχλησαν ούτε μαγαζιά ούτε σπίτια, ούτε κατοίκους, ούτε περαστικούς, αν εξαιρέσεις κάτι εκδηλώσεις με τις οποίες ξεκουφαίνουν τους περιοίκους με χαρντ ροκ στη διαπασών.

Ο Καρατζαφέρης έχει τον Γεωργιάδη, τον Βορίδη και τους άλλους ακροδεξιούς με φίλτρα. Δεν αφήνει να του μαγαρίσουν τη συνταγή. Επικαλείται τη δημοκρατία και τους θεσμούς και προσελκύει τους μικροαστούς ρίχνοντας ανάθεμα στους μετανάστες και αποσυνδέοντας τα προβλήματα από την κρίση, τους πολέμους, το μνημόνιο και τον καπιταλισμό. Εξάλλου, γιατί να σκοτιστεί; Η Χρυσή Αυγή, πολιτικά πρωτόγονη, έχει αναλάβει όλη τη φανερή βρώμικη δουλειά. Τα συγκοινωνούντα δοχεία δεν φαίνονται στους αδαείς. Τα κοινωνικά ζόμπι βγήκαν σαν τρωκτικά σε «λάιβ» καλύψεις από τον Αντένα, τον Άλφα και τα λοιπά δημοκρατικά κανάλια. Βασιλοχουντικοί συνταξιούχοι, δακρύβρεκτοι εθνικιστές και υπετροφικές ξανθιές είχαν την τιμητική τους. Καθώς σαπίζει η κοινωνία, οι βρυκόλακες επιστρέφουν.
Δύο φορές, Τρίτη και Τετάρτη, χρυσαυγίτες εφόρμησαν καλυμμένοι από διμοιρίες ΜΑΤ, δια μέσου της πλατείας Βικτωρίας, αλλά φρέναραν. Εύκολα δέρνουν και μαχαιρώνουν τους μοναχικούς άοπλους μετανάστες. Όμως, στη Χέυδεν κόλωσαν. Τα παιδιά, στη βίλα Αμαλία, δεν κολάνε μπρίκια!

Όταν ο Ζαν-Μαρί Λε Πεν ήταν ακόμα ο ηγέτης του γαλλικού Εθνικού Μετώπου, μιλούσαμε συχνά, είτε στη βίλα του στο Παρίσι είτε στη ντάτσα μου στη Μόσχα. Προς το τέλος της μακριάς του σταδιοδρομίας, μου έλεγε ότι οι Γάλλοι εθνικιστές ίσως το είχαν τραβήξει πολύ, ειδικά με τις θέσεις τους εναντίον των ομοφυλοφίλων, εναντίον των αμβλώσεων, εναντίον των μεταναστών και μερικές φορές εναντίον των Εβραίων. Αυτό κατέστρεφε τις σχέσεις τους με τα ΜΜΕ και αποξένωνε ένα μεγάλο τμήμα της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Ο Λε Πεν συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να κινηθεί σε κάτι πιο ήπιο, και αυτός είναι ο ρόλος της κόρης του.

Η εγκληματικότητα στην Ελλάδα άλλαξε ποιοτικά και ποσοτικά. Και πρώτα-πρώτα η εγκληματικότητα στα ανώτερα στρώματα, στην κορυφή της κοινωνικο-οικονομικής πυραμίδας. Ανέκαθεν στη χώρα, υπήρχε η εγκληματικότητα που συνδεόταν με την εξουσία.

Διανοούμενοι, πολιτικοί και δημοσιογράφοι φέρνουν τα πάνω κάτω όταν κάποιος Ευρωπαίος πολίτης καταδικάζεται σε θάνατο, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, ανεξάρτητα από το βάρος της εγκληματικής του πράξης. Γιατί, μέσα στα χρόνια, έχουν υποστηρίξει και καθιερώσει ότι είναι θέμα αρχής για τις πανανθρώπινες αξίες του πολιτισμού η κατάργηση και η μη επιβολή της θανατικής ποινής.