γνώμες

Στα τρία και πλέον χρόνια των μνημονιακών μεταρρυθμίσεων, ανάμεσα στα άλλα επιχειρήματα που ακούσαμε για να αποδεχτούμε τη μείωση των μισθών και των συντάξεων ήταν και η περίφημη αλληλεγγύη των γενεών. Του Γιώργου Κατερίνη

Του Αντώνη Σηφάκη. Επιχειρήματα και αναλύσεις επιπέδου μονοψήφιων μονάδων IQ.

Μια ανάλυση με αφορμή την αυριανή Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Του Βλάση Αγτζίδη

Του Δημήτρη Υφαντή. Ο Α. Τσίπρας σε μια κρίσιμη στιγμή της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, όπου εγκαινιάστηκε η πορεία προς τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ, σε μια εκτός προγράμματος παρέμβαση στο ζήτημα των διαφορετικών λιστών για την Κεντρική Επιτροπή, είχε υπερασπιστεί το δικαίωμα της κάθε τάσης στον αυτοπροσδιορισμό και δηλώνοντας ότι αντιλαμβάνεται το ρόλο του ως υπόδειγμα, έθεσε κι ο ίδιος υποψηφιότητα, παραιτούμενος από τη ρύθμιση του «αριστήνδην» (εκτός ψηφοφορίας δηλαδή) ορισμού στην Κ.Ε.

Της Έλενας Πατρικίου. Οι ποιητές (ενδεχομένως και οι ποιήτριες) δεν έχουν ως αποστολή να παριστάνουν τους «πνευματικούς ανθρώπους» (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό το αντιπνευματικό γλωσσικό σύνταγμα).

Του Γιώργου Κατερίνη «Τα περί δημοκρατίας τα χορτάσαμε, καθώς και τα επί 35 χρόνια μεγάλα λόγια».

Με σημαδεμένα χαρτιά το πολιτικό παιχνίδι - Πώς ήρθε η κατάρρευση της Κεντροαριστεράς. Του Βασίλη Πριμικήρη

Του Νίκου Μαλλιάρη. Εδώ και πολλά χρόνια ακούμε την ηγεσία και τα στελέχη της Αριστεράς να επιδιώκουν επικοινωνιακά, κοινοβουλευτικά ή με την όποια κινηματική δράση να ορίσουν την περιβόητη ατζέντα στη πολιτική ζωή της χώρας.

Στο βαθμό που οι συνθήκες επιβάλλουν τη διαπραγμάτευση για τη συγκρότηση μιας νέας πολιτικής σχέσης στο εσωτερικό της Αριστεράς που θα διεκδικήσει να διαχειριστεί την εξουσία, ως απαραίτητη τίθεται η προϋπόθεση να συνδυάσει τη διαδικασία αυτή με την ανάδειξη και την επανατοποθέτηση έναντι της ιστορίας της. Του Μιχάλη Λυμπεράτου*