Της Τασίας Σταματοπούλου ([email protected])
Από τη βόλτα μου στη μπλογκόσφαιρα, εδώ και λίγα χρόνια, ήταν από τα πρώτα που μου κίνησαν το ενδιαφέρον, κυρίως αυτό το «Πόντος» που, άθελά μας, μας παραπέμπει στα… σχετικά «ρατσιστικά» ανέκδοτα, αλλά (για να μην… παρεξηγηθούμε) και στην τραγωδία της γενοκτονίας του ποντιακού στοιχείου που δεν ξεχνιέται!
Μόλις πριν από λίγες ημέρες η Σουηδία δέχτηκε την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων από τους Τούρκους εθνικιστές (έδωσαν μεγάλο αγώνα οι εν Στοκχόλμη Πόντιοι). Το μπλογκ συνθέτουν κείμενα κεντρικά, κείμενα στο πλάι, μουσικές, παραπομπές, άπειρες συνδέσεις, ιστορία και επικαιρότητα με αξιόλογες φωτογραφίες και εικαστικά. Επίσης, αναφέρονται πάνω από 70 συνδέσεις «ποντιακών» μπλογκ, ραδιοφωνικών σταθμών, συλλόγων κ.λπ. σε όλο τον κόσμο. Προβάλλονται επιφανείς Πόντιοι τη καταγωγή.
Για ποιους προορίζεται; «Για αυτούς που ενδιαφέρονται:
• για τις υπόγειες σχέσεις που συνδέουν τα επιφαινόμενα,
• για αυτά που για να συνειδητοποιήσεις, πρέπει πρώτα να χτυπηθείς, μετά να υποψιαστείς και στο τέλος να καταλάβεις.
Γιατί ο Πόντος αποτελεί μια υπόγεια διεργασία ανατρεπτική -και γι’ αυτό αριστερή- για τις μέχρι τώρα εικόνες μας. Αριστερή, όχι με τον παραδοσιακό τρόπο των Νεοελλήνων, αλλά με την παλιά, την αρχέγονη έννοια του όρου: την αντιστασιακή, την αιρετική, την εξεγερσιακή απέναντι στις επίσημες νόρμες της εξουσίας. Έτσι, μια παρέα φίλων, ο mahno-p, ο mumul, ο Ανδρέας, ο Στέλιος, ο Χρήστος, ο Βλάσης, η Γιώτα, ο Κώστας, ο Θόδωρος… (και όσοι άλλοι επιθυμούν να μπουν στην ψηφιακή συντροφιά) αποφάσισαν να ανοίξουν τούτη δω τη σελίδα».
Αξίζει να επισκεφθείτε τις σελίδες:
https://pontosandaristera.wordpress.com/2007/07/17/2006/
https://pontosandaristera.wordpress.com/2010/03/15/karkad/
Κατηγορίες θεμάτων: Προσφυγιά, Αντίσταση,
Γενοκτονία στην Ανατολή, Ιστορικά, Λαογραφία κ.ά.
Επινωνία με το μλογκ στο [email protected]
Ελευθερία ή τίποτα
https://eleftheriahtipota.blogspot.com
«Τι σε ωφελεί αν ζήσης και είσαι στη σκλαβιά; Στοχάσου πως σε ψαίνουν καθ’ ώρα στη φωτιά. Δουλεύεις όλ΄ημέρα, σε ό,τι κι αν σε πη, κι αυτός πασχίζει πάλιν, το αίμα σου να πιη»
Ρήγας Βελεστινλής
Μπλόγκερ από τον Φεβρουάριο του 2009, ετών 36, προσπαθεί να ανακαλύψει ποια από τα πιστεύω του έχουν ετεροκαθορισθεί και θέλει να διατηρήσει την αυτονομία του νου του
ως το τέλος.
Πιστεύει στην ενότητα της Αριστεράς, παρά τις διαφορές στα ποικίλα ιδεολογικά ρεύματα, καθώς «αυτήν την ώρα έχουμε πόλεμο και στον πόλεμο για τους συνανθρώπους μας και τους εαυτούς μας πρέπει να είμαστε ενωμένοι, πρέπει να είμαστε ένας άνθρωπος. Αυτό ενώνει μαρξιστές, μετα-μαρξιστές, τροτσκιστές, μαοϊκούς, αναρχικούς και λοιπούς αριστερούς ανθρώπους. Δεν πρόκειται για μας, παίζεται η ζωή των
επόμενων».
