Ένας Greek rider, μια Αγράμπελη και ο… Allou Fan Marx κάνουν ποδαρικό στο blogodromio.Και οι τρεις με μακρά πορεία στην ελληνική μπλογκόσφαιρα, ιδιαίτερες παρουσίες, ο καθένας με το στιλ του, στέλνουν με τις αναρτήσεις τους το «μήνυμα στο μπουκάλι» που ταξιδεύει ανεξέλεγκτο και ελεύθερο στον διαδικτυακό γαλαξία…
Ο GREEK RIDER [greek ride.blogspot.com]
Ένας από τους πιο δραστήριους Έλληνες μπλόγκερ που καταπιάνεται με έρευνα, πολιτική οικονομική και κοινωνική ανάλυση, εύληπτα, στις περισσότερες αναρτήσεις του, αλλά δεν αφήνει και το αγαπημένο του θέμα, τη μοτοσικλέτα. Ξεκίνησε το μπλογκ του από το Μάρτιο του 2008 και ο ίδιος εξηγεί στο σημείωμά του «τι είναι αυτό το μπλογκ».
«Αυτό είναι ένα blog κατά της γιάπικης αποκτήνωσης, των οδηγιών συμμόρφωσης, της υψηλής επιτήρησης, των συστημάτων υποταγής, των λογοκριτικών μηχανισμών, των πρωτόκολλων χρήσης ανθρώπων, των χρησιμοθηρικών θεωριών και του οικονομιστικού δόγματος.
Ένα μπλογκ κατά του εργαλειακού ορθολογισμού, του έμφοβου συντηρητισμού της κοινωνικής έρευνας, της φιλελεύθερης ηθικής απονεύρωσης και της ατομιστικής εξαχρείωσης».
Η ταυτότητά του αν και πολλοί μπλόγκερς δίνουν στοιχεία που δεν είναι πάντα πραγματικά (αυτή, άλλωστε, είναι και η γοητεία της ανωνυμίας, της ελευθερίας αυτού του ιδιότυπου ημερολογίου),στο προφίλ του, αναφέρει πως είναι “ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας»,ότι κινείται μεταξύ Αθήνας, Λάρισας, Λονδίνου και Μαϊάμι και πως αγαπά μεταξύ άλλων τις μοτοσικλέτες.
Η Αγράμπελη [agrampelli.blogspot.com]
Ξεκίνησε το μπλόγκιν το 2008, εργάζεται σε λογιστήριο κάπου στην Ελλάδα και…
Μια χαρακτηριστική ανάρτηση της Αγράμπελης είναι «Η πορτοχαμπέρω» που φανερώνει και το ταλέντο της στην πεζογραφία.
Η Πορτοχαμπέρω
Γιαγιά Άννα την έλεγαν. Παιδιά ποτέ της δεν απόκτησε και μάλλον καημό θα το είχε. Ο άντρας της όλη μέρα καφέδες έπινε και ρητόρευε συνεχώς. Σημασία καμία δεν της έδινε, σαν να μην υπήρχε γι’ αυτόν. Τη θυμάμαι λοιπόν, πρωί-πρωί να ανοίγει την αυλόπορτα και να μπαίνει στον κήπο μας. Έρχεται η «πορτοχαμπέρω», άκουγα τη μάνα μου να λέει. Πορτοχαμπέρω βέβαια δεν ήξερα τι σήμαινε, αργότερα έμαθα την έννοια της λέξης αυτής. Έτσι λοιπόν, κανείς την πόρτα του δεν της έκλεινε ποτέ, μα και ποτέ κανείς δεν την πολυεπιθυμούσε. Φοβότανε όλοι μην τους ξεφύγει κάτι πάνω στην κουβέντα. Εκείνη απτόητη, συνέχιζε τις επισκέψεις ολημερίς, από το πρωί ξεκινώντας, λες και έπαιρνε ζωή από τις ζωές των άλλων, γιατί δική της ζωή δεν είχε. Μόνος του μαγείρευε και μόνος του έτρωγε ο άντρας της. Η «πορτοχαμπέρω» μετέφερε τα νέα που μάθαινε από το ένα σπίτι στο άλλο, με μεγάλη ακρίβεια Λίγο αργότερα, της κολλήσανε άλλο παρατσούκλι: Πρακτορείο Ρώυτερ, τη λέγανε και φτύνανε τον κόρφο τους.
ΑLLU FAN MARX [afmarx.wordpress.com/]
Μετά τη «βόλτα στη μπλογκοσλοβακία» ο κ. Αλουφάνιος έφτιαξε τις «Μισιρλούδες»… Κι όπως γράφει, άλλοι μαζεύουν πεταλούδες και άλλοι… Μισιρλούδες. Το μπλογκ έχει τίτλο «Μαγική ξωτική ομορφιά» [https://4misirlou.blogspot.com/].
Ποιος δεν ξέρει τη «Μισιρλού»… το τραγούδι που γνώρισε πολλές εκτελέσεις ξεκινώντας από το 1927, από την Αθήνα, αλλά μάλλον κανείς δεν είχε προβλέψει τη μακροχρόνια και διεθνή καριέρα της… Ποιος να το πίστευε ότι η Μισιρλού, που γνωρίσαμε από την αξέχαστη Δανάη, τη Σοφία Βέμπο αλλά και ως soundrack σε ταινίες όπως π.χ. το Pulp Fiction, έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, έχει γνωρίσει όλων των ειδών τις εκτελέσεις και ακμαιότατη συνεχίζει το ταξίδι της
Αυτό το ταξίδι της«μαγικής ξωτικής ομορφιάς» ακολουθεί ο κ. ΑLLUFUN MARX, δημιουργώντας για χάρη της, τη «Μισιρλού, μαγική, ξωτική ομορφιά».
Η Μισιρλού
«Λικνίστηκε σε ρυθμούς οριεντάλ, αλλά και τζαζ. Χόρεψε σε εβραϊκούς γάμους. Έγινε η αγαπημένη των απανταχού surfer. Συμμετείχε σε κινηματογραφικές ταινίες. Έκλεισε την αυλαία των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Και στα στερνά της, τότε που οι άλλοι γίνονται χούφταλα, εκείνη γίνεται raper και gamer».
Στο Μαγική,ξωτική ομορφιά σας περιμένουν πολλές εκπλήξεις, από τον ..Τζίμη Μακούλη ως την πανκ εκδοχή της από τους «Concrete Sox».
