Μικρή αναδρομή στα γεγονότα των ημερών.
Ήταν Τετάρτη 15 Ιουνίου όταν ο Γιώργος, αναστατωμένος από τον κλοιό των διαδηλωτών και πεπεισμένος πλέον για την πρωτοφανή κρισιμότητα της κατάστασης, τηλεφώνησε στον Αντώνη και ζήτησε από αυτόν να συναινέσει στη δημιουργία κυβέρνησης συνεργασίας με πρωθυπουργό κοινής αποδοχής (κατ’ άλλους το αίτημα αυτό τέθηκε μετ’ επιτάσεως από τον Αντώνη και το δέχτηκε ο Γιώργος. Κατά τρίτους το έθεσαν και οι δυο ταυτόχρονα, ώστε να καταστεί αδύνατη η διεκδίκηση της πατρότητας της πρότασης, και να ενισχυθεί τοιουτοτρόπως ο ενωτικός της χαρακτήρας). Ο Αντώνης αποδέχθηκε την έκκληση του αντιπάλου του (κατ’ άλλους έκανε πως την αποδέχθηκε, για να μπερδέψει τον Γιώργο, που τα χάνει εύκολα). Ο λαός ενημερώθηκε διά των θεσμικών εκπροσώπων του (τηλεοπτικοί άνκορμεν και άνκοργουίμεν), οι λοιποί πολιτικοί επίσης.
Δεδομένης της κατ’ αρχήν συμφωνίας των δυο αντρών, οι πολιτικοί των δυο μεγάλων κομμάτων, επικουρούμενοι από πρόθυμους ηγέτες, εξίσου προθύμων κοινοβουλευτικών κομμάτων, και ιδιοφυείς αναλυτές των ΜΜΕ, προϊδέασαν το κοινό για τις πιθανές εξελίξεις. Ορισμένοι, δε, προσπάθησαν και να τις προκαταλάβουν, τοποθετούμενοι με σαφήνεια και αποφασιστικότητα στα προκύπτοντα διλήμματα: Δικομματική ή Οικουμενική, Μακροπρόθεσμης Σωτηρίας ή Μεσοπρόθεσμης Ανάπαυλας, πολιτική (με τον Κωστή ή τον Φώτη) ή τραπεζοτεχνοκρατική (με τον Λουκά ή τον Γεώργιο) κ.ο.κ.
Κατά το διάστημα της διεξαγωγής της πλουραλιστικής και άκρως διέξοδης αυτής συζήτησης επακολούθησαν λίγα ακόμη σύντομα τηλεφωνήματα μεταξύ των δυο αντρών, τα οποία οδήγησαν -παρά τις περί του αντιθέτου ενδείξεις- σε πλήρες αδιέξοδο. Οι δυο ηγέτες εμφανίστηκαν διαδοχικά στην τηλεόραση και έσκουξαν αγανακτισμένοι έναντι αλλήλων, καταγγέλλοντες ανευθυνότητα και εμπαιγμό. Οι αναλυτές διχάστηκαν ως προς τα αίτια και τους υπαίτιους του ναυαγίου. Οι μεν θεώρησαν πως ο Γιώργος άλλαξε γνώμη κατόπιν αφόρητων πιέσεων που δέχθηκε από πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους της χώρας και του εξωτερικού (ή/και τη μητέρα και τους αδελφούς του), οι δε μέμφθηκαν τον Αντώνη, κατηγορώντας τον για μεθοδευμένο σαμποτάζ.
Στο βαρυσήμαντο δίλεπτο διάγγελμά του (στο οποίο εντυπωσίασε το πανελλήνιο, καθώς δεν έκανε ούτε ένα σαρδάμ) ο Γιώργος ανακοίνωσε ριζικό ανασχηματισμό της κυβέρνησης. Την ενέργειά του ακολούθησε εξέγερση πλήθους κυβερνητικών βουλευτών, οι οποίοι απαίτησαν άμεση σύγκληση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, υπαινισσόμενοι ότι προτίθενται να θέσουν θέμα ηγεσίας. Κατόπιν παρέμβασης του Θεόδωρου, που κατήγγειλε νέα αποστασία τύπου ‘65, οι βουλευτές θ(εοδ)ορυβήθηκαν και επανήλθαν συντεταγμένοι και με ρυθμικό βηματισμό στην ορθή κομματική οδό.
Ο ανασχηματισμός που έγινε την επομένη είχε ως κύριο χαρακτηριστικό του την εσωτερική μετανάστευση, νοούμενη ως μετακίνηση πλήθους υπουργών σε άλλα υπουργεία, από αυτά στα οποία ήδη ηγούνταν. Ως σημαντικότερες αλλαγές θεωρήθηκαν η μετακίνηση του Ευάγγελου στο υπουργείο Οικονομικών και την αντιπροεδρία της κυβέρνησης και η υπουργοποίηση ορισμένων εντόνως διαμαρτυρομένων βουλευτών, οι οποίοι -λίαν παραδόξως- εσιώπησαν έκτοτε. Η νέα συμπαγής κυβερνητική γραμμή συνοψίστηκε σε δυο εμβληματικές δηλώσεις: Ο μεν Ευάγγελος διαβεβαίωσε πως προτίθεται να διαλεχθεί με τους διαδηλωτές, ώστε να τους πείσει πως όλα όσα γίνονται είναι για το δικό τους καλό, ο δε Θεόδωρος επεσήμανε πως θεωρεί τους μισούς παλιοχουντικούς και τους άλλους μισούς παλιοκομμουνιστές και δεν γουστάρει κουβέντες μαζί τους, καθ’ ότι ο ίδιος τυγχάνει ακραιφνής δημοκράτης. Στο ενδιάμεσο των ραγδαίων αυτών εξελίξεων ο Γιώργος βρήκε τον χρόνο να εορτάσει τα πεντηκοστά ένατα γενέθλιά του και να αποστείλει το καθιερωμένο συγχαρητήριο τηλεγράφημα στη μητέρα του.
Η ριζικώς ανασχηματισθείσα κυβέρνηση χαρακτηρίστηκε Κυβέρνηση του Όλου ΠΑΣΟΚ, κατ’ αντιπαράθεση με την κυβέρνηση του Κηπουρικού ΠΑΣΟΚ, που προηγήθηκε και την κυβέρνηση της Όλης Προθυμίας, που προσωρινώς αναβλήθηκε. Το γεγονός χαιρετίστηκε με ομοβροντίες ενθουσιασμού από τους εταίρους της χώρας και τα χρηματιστήρια της υφηλίου, ενώ τα σπρεντς υποχώρησαν κάτω από τις 1.500 μονάδες, επανερχόμενα στα προ εικοσαημέρου χαμηλά τους επίπεδα. Λίγες ημέρες αργότερα ο Γιώργος εξασφάλισε την ψήφο εμπιστοσύνης των βουλευτών του και δήλωσε έτοιμος για την ψήφιση του νέου μνημονίου εθνικής σωτηρίας, προς όφελος της πατρίδας, των ανήμπορων και των αδυνάτων.
Δεδομένης της κατ’ αρχήν συμφωνίας των δυο αντρών, οι πολιτικοί των δυο μεγάλων κομμάτων, επικουρούμενοι από πρόθυμους ηγέτες, εξίσου προθύμων κοινοβουλευτικών κομμάτων, και ιδιοφυείς αναλυτές των ΜΜΕ, προϊδέασαν το κοινό για τις πιθανές εξελίξεις. Ορισμένοι, δε, προσπάθησαν και να τις προκαταλάβουν, τοποθετούμενοι με σαφήνεια και αποφασιστικότητα στα προκύπτοντα διλήμματα: Δικομματική ή Οικουμενική, Μακροπρόθεσμης Σωτηρίας ή Μεσοπρόθεσμης Ανάπαυλας, πολιτική (με τον Κωστή ή τον Φώτη) ή τραπεζοτεχνοκρατική (με τον Λουκά ή τον Γεώργιο) κ.ο.κ.
Κατά το διάστημα της διεξαγωγής της πλουραλιστικής και άκρως διέξοδης αυτής συζήτησης επακολούθησαν λίγα ακόμη σύντομα τηλεφωνήματα μεταξύ των δυο αντρών, τα οποία οδήγησαν -παρά τις περί του αντιθέτου ενδείξεις- σε πλήρες αδιέξοδο. Οι δυο ηγέτες εμφανίστηκαν διαδοχικά στην τηλεόραση και έσκουξαν αγανακτισμένοι έναντι αλλήλων, καταγγέλλοντες ανευθυνότητα και εμπαιγμό. Οι αναλυτές διχάστηκαν ως προς τα αίτια και τους υπαίτιους του ναυαγίου. Οι μεν θεώρησαν πως ο Γιώργος άλλαξε γνώμη κατόπιν αφόρητων πιέσεων που δέχθηκε από πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους της χώρας και του εξωτερικού (ή/και τη μητέρα και τους αδελφούς του), οι δε μέμφθηκαν τον Αντώνη, κατηγορώντας τον για μεθοδευμένο σαμποτάζ.
Στο βαρυσήμαντο δίλεπτο διάγγελμά του (στο οποίο εντυπωσίασε το πανελλήνιο, καθώς δεν έκανε ούτε ένα σαρδάμ) ο Γιώργος ανακοίνωσε ριζικό ανασχηματισμό της κυβέρνησης. Την ενέργειά του ακολούθησε εξέγερση πλήθους κυβερνητικών βουλευτών, οι οποίοι απαίτησαν άμεση σύγκληση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, υπαινισσόμενοι ότι προτίθενται να θέσουν θέμα ηγεσίας. Κατόπιν παρέμβασης του Θεόδωρου, που κατήγγειλε νέα αποστασία τύπου ‘65, οι βουλευτές θ(εοδ)ορυβήθηκαν και επανήλθαν συντεταγμένοι και με ρυθμικό βηματισμό στην ορθή κομματική οδό.
Ο ανασχηματισμός που έγινε την επομένη είχε ως κύριο χαρακτηριστικό του την εσωτερική μετανάστευση, νοούμενη ως μετακίνηση πλήθους υπουργών σε άλλα υπουργεία, από αυτά στα οποία ήδη ηγούνταν. Ως σημαντικότερες αλλαγές θεωρήθηκαν η μετακίνηση του Ευάγγελου στο υπουργείο Οικονομικών και την αντιπροεδρία της κυβέρνησης και η υπουργοποίηση ορισμένων εντόνως διαμαρτυρομένων βουλευτών, οι οποίοι -λίαν παραδόξως- εσιώπησαν έκτοτε. Η νέα συμπαγής κυβερνητική γραμμή συνοψίστηκε σε δυο εμβληματικές δηλώσεις: Ο μεν Ευάγγελος διαβεβαίωσε πως προτίθεται να διαλεχθεί με τους διαδηλωτές, ώστε να τους πείσει πως όλα όσα γίνονται είναι για το δικό τους καλό, ο δε Θεόδωρος επεσήμανε πως θεωρεί τους μισούς παλιοχουντικούς και τους άλλους μισούς παλιοκομμουνιστές και δεν γουστάρει κουβέντες μαζί τους, καθ’ ότι ο ίδιος τυγχάνει ακραιφνής δημοκράτης. Στο ενδιάμεσο των ραγδαίων αυτών εξελίξεων ο Γιώργος βρήκε τον χρόνο να εορτάσει τα πεντηκοστά ένατα γενέθλιά του και να αποστείλει το καθιερωμένο συγχαρητήριο τηλεγράφημα στη μητέρα του.
Η ριζικώς ανασχηματισθείσα κυβέρνηση χαρακτηρίστηκε Κυβέρνηση του Όλου ΠΑΣΟΚ, κατ’ αντιπαράθεση με την κυβέρνηση του Κηπουρικού ΠΑΣΟΚ, που προηγήθηκε και την κυβέρνηση της Όλης Προθυμίας, που προσωρινώς αναβλήθηκε. Το γεγονός χαιρετίστηκε με ομοβροντίες ενθουσιασμού από τους εταίρους της χώρας και τα χρηματιστήρια της υφηλίου, ενώ τα σπρεντς υποχώρησαν κάτω από τις 1.500 μονάδες, επανερχόμενα στα προ εικοσαημέρου χαμηλά τους επίπεδα. Λίγες ημέρες αργότερα ο Γιώργος εξασφάλισε την ψήφο εμπιστοσύνης των βουλευτών του και δήλωσε έτοιμος για την ψήφιση του νέου μνημονίου εθνικής σωτηρίας, προς όφελος της πατρίδας, των ανήμπορων και των αδυνάτων.
Ν. Κουνενής
[email protected]
[email protected]
Σχόλια
